Universiteitskrant Utrecht verdwijnt

De onafhankelijke journalistiek dreigt van de universiteit te verdwijnen, waarschuwt de universiteitsraad. Die is boos over het besluit en voelt zich gepasseerd. Er is al een website geopend: www.redhetublad.nl. Daar kunnen sympathisanten een petitie steunen voor het behoud van de papieren krant. De teller staat momenteel op meer dan driehonderd handtekeningen in anderhalve dag. Ook enkele redacteuren hebben de petitie al getekend.

Maar niet hoofdredacteur Armand Heijnen, want die staat achter het besluit van de universiteit. Het conflict tussen hem en de rest van de redactie speelt al ruim een jaar, nadat Heijnen bekend had gemaakt dat het papieren blad zou moeten wijken voor een maandelijks personeelsblad, nieuwe media voor studenten en een nieuwsdienst. 

Volgens Heijnen blijft hij journalistiek onafhankelijk, ook al zullen zijn redacteuren nu rechtstreeks onder de afdeling communicatie & marketing vallen. “We zijn al jaren onderdeel van de afdeling communicatie en dat blijft gewoon zo. De hoofdredacteur bepaalt straks nog altijd de koers en moet verantwoording afleggen aan een redactieraad. We hebben een redactiestatuut waar de onafhankelijkheid in geregeld is. De website wordt misschien wel onafhankelijker dan ooit.” Ook een woordvoerder van de universiteit wil dat benadrukken: “De redactie kiest in onafhankelijkheid zijn onderwerpen en er is niemand die dat wil veranderen.”

Het is de bedoeling dat medewerkers van de universiteit op de nieuwe website vrijelijk met elkaar het debat aangaan. De website is openbaar, dus iedereen kan de discussies volgen. De taak van de redactie zal vooral zijn om de discussie aan te zwengelen en mensen erbij te betrekken. Berichten schrijven zullen ze minder vaak doen.

Het besluit is genomen om te bezuinigen, zegt Heijnen. Het budget was voorheen “vier à vijf ton per jaar” en wordt nu ingeperkt tot één ton. Vier medewerkers zullen in totaal voor 3,2 fte aan de website werken. Er valt op de redactie één gedwongen ontslag. 

“Met name de termijn waarin het besluit er letterlijk doorheen gedrukt wordt, is voor ons onacceptabel”, aldus een verbijsterde Max Patelski, studentlid van de universiteitsraad, op de website van de petitie. “Een universiteit zónder een gedegen universiteitskrant kan zichzelf niet serieus nemen.”

Heijnen gelooft niet dat het felle verzet terecht is. “Onafhankelijkheid is één van de kernwaarden van de Universiteit Utrecht. Zij steekt juist haar nek uit door mensen zo rechtstreeks met elkaar in debat te laten gaan.”

Dat een dergelijk stukje reacties oproept, ligt voor de hand. GroenLinks-fractielid Fleur Norbruis schrijft op de partijsite dat ze ‘klaar is’ met de ‘misleidende ingezonden brieven’, ‘ongefundeerde beschuldigingen’ en ‘beledigende stukken op websites’. Het Algemeen Dagblad plaatst haar verontwaardiging zelfs in een bredere antipopulistische trend in de plaatselijke politiek, die gevoed wordt door websiteberichten zoals die van Stoelinga.

Norbruis is over haar studerende collega’s in elk geval een heel andere mening toegedaan: “In de drie jaar die ik in de raad zit heb ik de Stippers ervaren als raadsleden die zich altijd grondig voorbereiden, die bij alle werkbezoeken en vergaderingen aanwezig zijn en hun best doen voor Delft”, schrijft ze. “Als ze iets niet zijn dan zijn het zakkenvullers.”

Tot slot springt zelfs studentennieuwssite soggen.nl (die vooral de bewust corporale student lijkt te bedienen) verontwaardigd bovenop het nieuws. De kop boven hun artikel luidt: “Arbeider hekelt studenten in gemeenteraad.’