Alweer is er een nieuwe ster verschenen aan het firmament van tijdschriften met een technisch smaakje. Deze keer is het Bright, dat zichzelf een ’techlifestylemagazine’ noemt.
Share
Het blad wil de lezer wijzen op ‘de right stuff‘, de spullen waarvan de redactie vindt dat ‘ze je geld waard zijn’.
Maar vindt de redactie dat wel echt, of laat ze zich leiden door de adverteerders die in de kleinformaat glossy paginagroot hun artikelen aanprijzen? Zo zijn er twee advertentiepagina’s gewijd aan een geluidsbox van het merk Bose, waarop je een iPod kunt aansluiten en staat een paar pagina’s verderop dat product beschreven door de redactie. Het is volgens het blad ‘de eerste iPod-speakerset met voldoende body’. “Het geluid is niet heel ruimtelijk maar wel krachtig en vol. Het design mag er ook zijn. Alsof je iPod op een altaar staat. De kleine afstandbediening is wat beperkt maar werkt prettig.”
Goed, het product wordt niet zonder kritische noot de hemel in geprezen, maar toch vraag je je als lezer af of deze beschrijving dezelfde was geweest als de advertentie had ontbroken. Misschien was het hele ding zelfs niet eens besproken.
De box van Bose is niet het enige voorbeeld. Zo staat er niet alleen een advertentie van een spiegelreflexcamera van Nikon in Bright, maar komt de camera ook uit de bus als beste koop in de rubriek ‘dingen’, waarin deze eerste keer semi-professionele spiegelreflexcamera’s worden vergeleken.
Toch kan Bright ook weer niet afgedaan worden als een puur reclamevehikel en juist dat maakt het lastig het blad te beoordelen. Het artikel ‘Hitmen manipuleren het net’ over criminelen die tegen betaling vitale knooppunten op het internet manipuleren en bezoekers van populaire websites als Google zo wegleiden naar bijvoorbeeld pornografische sites, is heel interessant. Zozeer zelfs dat de Volkskrant, de Telegraaf en nu.nl het onderwerp een dag na het verschijnen van Bright01 hebben overgenomen.
Ook het artikel over mogelijkheden om de spelcomputer Xbox uit te breiden met allerlei extra, illegale, functionaliteiten, lijkt nu niet meteen een verhaal dat je tegenkomt in een blad dat alleen maar spullen wil verkopen.
Lastig te zeggen, dus, of Bright serieus te nemen is. Voor mensen met verstand van computers, games en mobiele telefoon is het waarschijnlijk te licht. Voor de rest is het een leuke, redelijk goed leesbare manier om zich te vergapen aan spullen die ze niet kunnen betalen en om kennis te maken met allerlei technische ontwikkelingen die ons leven vergemakkelijken. Zoals wat? Een wc met ingebouwde douche en föhn bijvoorbeeld. Japanners zijn er dol op. (SB)
Pagina 12: Populair gevecht om de wetenschapslezer
Alweer is er een nieuwe ster verschenen aan het firmament van tijdschriften met een technisch smaakje. Deze keer is het Bright, dat zichzelf een ’techlifestylemagazine’ noemt. Het blad wil de lezer wijzen op ‘de right stuff‘, de spullen waarvan de redactie vindt dat ‘ze je geld waard zijn’.
Maar vindt de redactie dat wel echt, of laat ze zich leiden door de adverteerders die in de kleinformaat glossy paginagroot hun artikelen aanprijzen? Zo zijn er twee advertentiepagina’s gewijd aan een geluidsbox van het merk Bose, waarop je een iPod kunt aansluiten en staat een paar pagina’s verderop dat product beschreven door de redactie. Het is volgens het blad ‘de eerste iPod-speakerset met voldoende body’. “Het geluid is niet heel ruimtelijk maar wel krachtig en vol. Het design mag er ook zijn. Alsof je iPod op een altaar staat. De kleine afstandbediening is wat beperkt maar werkt prettig.”
Goed, het product wordt niet zonder kritische noot de hemel in geprezen, maar toch vraag je je als lezer af of deze beschrijving dezelfde was geweest als de advertentie had ontbroken. Misschien was het hele ding zelfs niet eens besproken.
De box van Bose is niet het enige voorbeeld. Zo staat er niet alleen een advertentie van een spiegelreflexcamera van Nikon in Bright, maar komt de camera ook uit de bus als beste koop in de rubriek ‘dingen’, waarin deze eerste keer semi-professionele spiegelreflexcamera’s worden vergeleken.
Toch kan Bright ook weer niet afgedaan worden als een puur reclamevehikel en juist dat maakt het lastig het blad te beoordelen. Het artikel ‘Hitmen manipuleren het net’ over criminelen die tegen betaling vitale knooppunten op het internet manipuleren en bezoekers van populaire websites als Google zo wegleiden naar bijvoorbeeld pornografische sites, is heel interessant. Zozeer zelfs dat de Volkskrant, de Telegraaf en nu.nl het onderwerp een dag na het verschijnen van Bright01 hebben overgenomen.
Ook het artikel over mogelijkheden om de spelcomputer Xbox uit te breiden met allerlei extra, illegale, functionaliteiten, lijkt nu niet meteen een verhaal dat je tegenkomt in een blad dat alleen maar spullen wil verkopen.
Lastig te zeggen, dus, of Bright serieus te nemen is. Voor mensen met verstand van computers, games en mobiele telefoon is het waarschijnlijk te licht. Voor de rest is het een leuke, redelijk goed leesbare manier om zich te vergapen aan spullen die ze niet kunnen betalen en om kennis te maken met allerlei technische ontwikkelingen die ons leven vergemakkelijken. Zoals wat? Een wc met ingebouwde douche en föhn bijvoorbeeld. Japanners zijn er dol op. (SB)
Pagina 12: Populair gevecht om de wetenschapslezer
Comments are closed.