Harvey Keitel kennen we de laatste jaren vooral als bad guy in geweldfilms. Daarom een verademing om hem nu ook eens te zien acteren als een good guy.
Delen
In ‘Smoke’ van regisseur Wayne Wang runt hij een sigarenwinkel in Brooklyn waar een aantal zeer uiteenlopende personages elkaars levenspad kruist.
De sigarenwinkel die Auggie Wren (Harvey Keitel) in de wijk Brooklyn heeft is er één zoals er duizenden zijn in New York. Een van de vaste klanten is de schrijver Paul Benjamin (William Hurt) met wie het sinds de moord op zijn vrouw niet al te best gaat. Op een gegeven moment verneemt hij dat Auggie fotografeert. Hij krijgt een paar foto-albums te zien en constateert dat alle foto’s nagenoeg gelijk zijn. Elke ochtend om precies acht uur schiet Auggie een foto van zijn winkel en van de mensen die er toevallig voorbijlopen. De schrijver ziet de lol er niet van in, maar voor Auggie is het zijn levenswerk.
Als ‘Smoke’ ergens over gaat dan wel hoe bijzonder het gewone kan zijn, als je er maar oog voor hebt. Het verhaal is gebaseerd op een kerstverhaal van Paul Auster dat hij speciaal voor de New York Times schreef. De meesterverteller die we onder andere kennen van ‘The New York Trilogy’ valt direct te herkennen aan het script waarin alle draden ingenieus met elkaar zijn vervlochten en de gebeurtenissen, hoe irreëel ze misschien ook mogen zijn, geen enkel moment ongeloofwaardig overkomen.
Auster herkennen we ook aan het personage van een zwarte jongen die op klaarlichte dag op straat tegen de schrijver oploopt. Van deze jongen weten we nooit precies wat hij in zijn schild voert, maar wel dat hij voortdurend speelt met zijn identiteit.
Datzelfde speelt ook de vrouw met het ooglapje die Auggie’s winkel binnenstormt met de mededeling dat zijn dochter zwanger is en zwaar aan de crack. Auggie weet helemaal niets van een dochter en voelt zich ertussen genomen door deze minares uit een ver verleden. Maar hoe weet hij het zeker?
Langzaam maar zeker beginnen zich de eindjes te ontrafelen in deze bijzonder onderhoudende en sympathieke film waarin ieder personage boeit. Die geen special effects nodig heeft en voortdurend een loopje neemt met de verwachtingen van de kijker. Tot de aftiteling toe, want pas dan valt de deur in het slot.
‘Smoke’ is te zien in Lantaren/Venster en Babylon, Den Haag.
(M.v.d.L)
Harvey Keitel kennen we de laatste jaren vooral als bad guy in geweldfilms. Daarom een verademing om hem nu ook eens te zien acteren als een good guy. In ‘Smoke’ van regisseur Wayne Wang runt hij een sigarenwinkel in Brooklyn waar een aantal zeer uiteenlopende personages elkaars levenspad kruist.
De sigarenwinkel die Auggie Wren (Harvey Keitel) in de wijk Brooklyn heeft is er één zoals er duizenden zijn in New York. Een van de vaste klanten is de schrijver Paul Benjamin (William Hurt) met wie het sinds de moord op zijn vrouw niet al te best gaat. Op een gegeven moment verneemt hij dat Auggie fotografeert. Hij krijgt een paar foto-albums te zien en constateert dat alle foto’s nagenoeg gelijk zijn. Elke ochtend om precies acht uur schiet Auggie een foto van zijn winkel en van de mensen die er toevallig voorbijlopen. De schrijver ziet de lol er niet van in, maar voor Auggie is het zijn levenswerk.
Als ‘Smoke’ ergens over gaat dan wel hoe bijzonder het gewone kan zijn, als je er maar oog voor hebt. Het verhaal is gebaseerd op een kerstverhaal van Paul Auster dat hij speciaal voor de New York Times schreef. De meesterverteller die we onder andere kennen van ‘The New York Trilogy’ valt direct te herkennen aan het script waarin alle draden ingenieus met elkaar zijn vervlochten en de gebeurtenissen, hoe irreëel ze misschien ook mogen zijn, geen enkel moment ongeloofwaardig overkomen.
Auster herkennen we ook aan het personage van een zwarte jongen die op klaarlichte dag op straat tegen de schrijver oploopt. Van deze jongen weten we nooit precies wat hij in zijn schild voert, maar wel dat hij voortdurend speelt met zijn identiteit.
Datzelfde speelt ook de vrouw met het ooglapje die Auggie’s winkel binnenstormt met de mededeling dat zijn dochter zwanger is en zwaar aan de crack. Auggie weet helemaal niets van een dochter en voelt zich ertussen genomen door deze minares uit een ver verleden. Maar hoe weet hij het zeker?
Langzaam maar zeker beginnen zich de eindjes te ontrafelen in deze bijzonder onderhoudende en sympathieke film waarin ieder personage boeit. Die geen special effects nodig heeft en voortdurend een loopje neemt met de verwachtingen van de kijker. Tot de aftiteling toe, want pas dan valt de deur in het slot.
‘Smoke’ is te zien in Lantaren/Venster en Babylon, Den Haag.
(M.v.d.L)
Comments are closed.