We zaten samen aan een volle tafel in je studentenhuis aan de Brabantse Turfmarkt. Ik had die avond bij je aangebeld, om een artikeltje te schrijven over geweldige studentenmaaltijden.
Twee smalle trappen moest ik op, toen zag ik je. Jij (rode broek en blond haar) had net samen met je huisgenoten een geweldige pasta bereid op jullie tweepits elektrische kooktoestel. Al een jaar waren jullie aan het oefenen om een degelijk maal voor twaalf personen te kunnen bereiden op zo’n primitief kooktoestel. Dat is niet makkelijk, maar met goed plannen en een degelijk pannenmanagement lukte het wel, vertelde je.
We schoven aan tafel en je huisgenootjes begonnen over jullie schoonmaker. Hij was schijnbaar zo blind dat het aanrecht werd aangezien voor een toilet en met hetzelfde doekje werd afgenomen als het kleinste kamertje in huis. Gelukkig werkt hij niet meer in jullie huis en dus kon ik zonder zorgen mijn bord leeg eten.
Opmerkelijk waren de verhalen en de kalkoengeluiden die tijdens het eten door je huisgenoten geproduceerd werden. “Gulp” en “Toink”, galmde het door de eetkamer. Ik liet me er niet te veel door afleiden. Al waren de verslagen over het verplaatsen van een complete slaapkamer naar het washok en het gebruik van een brandblusser om iemand te wekken zeer interessant.
Je huisgenoten vertelden dat je al een tijdje op zoek was. Ze waren echt bereid om van alles voor je te regelen: T-shirts met opdruk, contactadvertenties en zelfs via de radio zouden ze wel iets kunnen versieren.
Maar het enige dat ik eigenlijk uit alle verhalen heb opgevangen is dat je uitkijkt naar een ideale man; die hockey speelt, breed is (zeg maar gerust vierkant) en zo sterk dat hij je zelfs twee trappen op kan dragen.
In je huis had jij je Don Juan niet nog gevonden, want je huisgenoten voldeden niet net aan je eisen en waren zeker niet sterk genoeg.
Maar direct voelde ik (brildragende jongen met polaroidcamera, notitieblok en pen) me aan gesproken. Zullen we samen nog een keertje kalkoengeluiden maken? (MvdS)
MENU
Stokbroodjes met kruidenboter en tapenade
Pasta met kip, olijven en room
Koffie en thee met chocolade van aankomend HJ
Rode wijn van Delta
We zaten samen aan een volle tafel in je studentenhuis aan de Brabantse Turfmarkt. Ik had die avond bij je aangebeld, om een artikeltje te schrijven over geweldige studentenmaaltijden. Twee smalle trappen moest ik op, toen zag ik je. Jij (rode broek en blond haar) had net samen met je huisgenoten een geweldige pasta bereid op jullie tweepits elektrische kooktoestel. Al een jaar waren jullie aan het oefenen om een degelijk maal voor twaalf personen te kunnen bereiden op zo’n primitief kooktoestel. Dat is niet makkelijk, maar met goed plannen en een degelijk pannenmanagement lukte het wel, vertelde je.
We schoven aan tafel en je huisgenootjes begonnen over jullie schoonmaker. Hij was schijnbaar zo blind dat het aanrecht werd aangezien voor een toilet en met hetzelfde doekje werd afgenomen als het kleinste kamertje in huis. Gelukkig werkt hij niet meer in jullie huis en dus kon ik zonder zorgen mijn bord leeg eten.
Opmerkelijk waren de verhalen en de kalkoengeluiden die tijdens het eten door je huisgenoten geproduceerd werden. “Gulp” en “Toink”, galmde het door de eetkamer. Ik liet me er niet te veel door afleiden. Al waren de verslagen over het verplaatsen van een complete slaapkamer naar het washok en het gebruik van een brandblusser om iemand te wekken zeer interessant.
Je huisgenoten vertelden dat je al een tijdje op zoek was. Ze waren echt bereid om van alles voor je te regelen: T-shirts met opdruk, contactadvertenties en zelfs via de radio zouden ze wel iets kunnen versieren.
Maar het enige dat ik eigenlijk uit alle verhalen heb opgevangen is dat je uitkijkt naar een ideale man; die hockey speelt, breed is (zeg maar gerust vierkant) en zo sterk dat hij je zelfs twee trappen op kan dragen.
In je huis had jij je Don Juan niet nog gevonden, want je huisgenoten voldeden niet net aan je eisen en waren zeker niet sterk genoeg.
Maar direct voelde ik (brildragende jongen met polaroidcamera, notitieblok en pen) me aan gesproken. Zullen we samen nog een keertje kalkoengeluiden maken? (MvdS)
MENU
Stokbroodjes met kruidenboter en tapenade
Pasta met kip, olijven en room
Koffie en thee met chocolade van aankomend HJ
Rode wijn van Delta

Comments are closed.