Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Routine

Als ik een nieuw hoofd zou mogen bestellen, zou ik er een nemen dat ruwweg hetzelfde kan als nu, maar dat niet zo snel van slag raakt. Je pinpas kwijtraken in Turkije, omdat de automaat eerst je geld teruggeeft en dan pas je pas.

Terugrennen naar huis, omdat je iets belangrijks vergeten bent om je vervolgens af te vragen wat je ook al weer kwam doen. Dat soort dingen. Routine is belangrijk voor mij.

Bepakt en bezakt kom ik maandagochtend na een lang weekend aan in Delft. Gelukkig heb ik net tijd genoeg om eerst nog even langs huis te gaan. Als ik tenminste mijn fiets kan vinden. En dat blijkt problematisch. Meestal kom ik precies (lees: net) op tijd op het station aan, waardoor ik bij het wegfrotten van mijn fiets (parkeren kun je het niet echt noemen) meer geconcentreerd ben op de klok dan op de plek van mijn fiets. Bij terugkomst volgt dan het ritueel van me realiseren dat ik niet weet waar mijn fiets staat, het in mijn hoofd naspelen van het wegzetten van mijn fiets, en dan met een vaag vermoeden naar een fietsenrek hobbelen. Meestal werkt dat. Maar vandaag dus niet. Ik loop al mijn normale plekjes af. Niks. Dan maar stuk voor stuk alle fietsenrekken af, zoekend naar die degelijke grijze herenfiets, met BK-Beats-sticker op het spatbord. Hij blijft zoek, maar omdat ik nog minder vertrouwen heb in mijn eigen geheugen dan in de mensheid, ga ik er van uit dat hij niet gejat is.

Dus nog één keer alle rekken langs. En jawel, daar staat ‘ie! Ik herken het oerdegelijke witte Axa-slot. Gewoon op mijn standaard plekje. Raar dat ik hem niet gezien heb, want ik herken hem altijd gelijk aan de kleurige BK-Beats-sticker op mijn… Ah. Op het witte achterspatbord van mijn grijze herenfiets prijkt trots een splinternieuwe IO-festival-sticker. ‘….ts’ is nog net te lezen op een hoekje van de sticker die eronder zit.

Jasper van Kuijk

Als ik een nieuw hoofd zou mogen bestellen, zou ik er een nemen dat ruwweg hetzelfde kan als nu, maar dat niet zo snel van slag raakt. Je pinpas kwijtraken in Turkije, omdat de automaat eerst je geld teruggeeft en dan pas je pas. Terugrennen naar huis, omdat je iets belangrijks vergeten bent om je vervolgens af te vragen wat je ook al weer kwam doen. Dat soort dingen. Routine is belangrijk voor mij.

Bepakt en bezakt kom ik maandagochtend na een lang weekend aan in Delft. Gelukkig heb ik net tijd genoeg om eerst nog even langs huis te gaan. Als ik tenminste mijn fiets kan vinden. En dat blijkt problematisch. Meestal kom ik precies (lees: net) op tijd op het station aan, waardoor ik bij het wegfrotten van mijn fiets (parkeren kun je het niet echt noemen) meer geconcentreerd ben op de klok dan op de plek van mijn fiets. Bij terugkomst volgt dan het ritueel van me realiseren dat ik niet weet waar mijn fiets staat, het in mijn hoofd naspelen van het wegzetten van mijn fiets, en dan met een vaag vermoeden naar een fietsenrek hobbelen. Meestal werkt dat. Maar vandaag dus niet. Ik loop al mijn normale plekjes af. Niks. Dan maar stuk voor stuk alle fietsenrekken af, zoekend naar die degelijke grijze herenfiets, met BK-Beats-sticker op het spatbord. Hij blijft zoek, maar omdat ik nog minder vertrouwen heb in mijn eigen geheugen dan in de mensheid, ga ik er van uit dat hij niet gejat is.

Dus nog één keer alle rekken langs. En jawel, daar staat ‘ie! Ik herken het oerdegelijke witte Axa-slot. Gewoon op mijn standaard plekje. Raar dat ik hem niet gezien heb, want ik herken hem altijd gelijk aan de kleurige BK-Beats-sticker op mijn… Ah. Op het witte achterspatbord van mijn grijze herenfiets prijkt trots een splinternieuwe IO-festival-sticker. ‘….ts’ is nog net te lezen op een hoekje van de sticker die eronder zit.

Jasper van Kuijk

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.