Mijn feest van dit weekend is niet moeilijk te vinden. Keiharde beats trekken me van het centrum naar Oudraadtweg 17. Op de bovenste verdieping van de studentenflat is de GR leeggeruimd.
Share
Twee gehuurde megaboxen en zestien afwachtende meisjes in retrohip: zwarte leggings, pumps en korte rokjes. Ook de bar in aluminiumfolie is retro. Satéprikkers met worstjes, augurken, blokjes kaas en spekkies.
Bewoonsters Lynn en Odiel swingen eenzaam op het podium midden in de ruimte. Ik vlucht naar het balkon. Bewoonster Justien is zenuwachtig. “Wat wil je drinken? Ik hoop zo dat het leuk wordt. Als iemand het vraagt: ik ben niet zenuwachtig.”
De meiden hebben ervaring met uit de hand gelopen feestjes. Vorig jaar heeft niet iedereen zich netjes gedragen, zeggen ze.
Rond middernacht is de kamer volgestouwd met sigarettenrook, dampende lijven en platgetrapte augurken. Bijna niemand merkt dat de politie voor de deur staat. Een waarschuwing. Een procesverbaal als de muziek niet zachter gaat. Dj’s Alex Visser en Sietze Akkermans bemoeien zich met de volumeknop. En met de muziek. Justin Timberlake maakt plaats voor the sound of minimal house en neo trance.
Inmiddels zijn er meer mannen. Voornamelijk van het corps. “De papen hebben het te druk op Virgiel”, zegt Justine. “KMT.” Dat merk je wel aan de sfeer, vindt ze. Die is dit jaar heel anders. Er wordt op de deur gebonsd. Een groep jongens met groene capes en blauwgeschilderde gezichten danst naar binnen. “Ook van het corps. Een of ander dispuut.”
Pas diep in de nacht druppelen ook de Virgilianen binnen. De ramen en deuren blijven gesloten tegen geluidsoverlast. Als de temperatuur een hoogtepunt bereikt en het condens van de ramen druipt, glip ik naar buiten. Op naar een nieuw feestje. (AN)
img:feestneuzen_38_26_02.jpg
img:feestneuzen_38_26_03.jpg
Mijn feest van dit weekend is niet moeilijk te vinden. Keiharde beats trekken me van het centrum naar Oudraadtweg 17. Op de bovenste verdieping van de studentenflat is de GR leeggeruimd. Twee gehuurde megaboxen en zestien afwachtende meisjes in retrohip: zwarte leggings, pumps en korte rokjes. Ook de bar in aluminiumfolie is retro. Satéprikkers met worstjes, augurken, blokjes kaas en spekkies.
Bewoonsters Lynn en Odiel swingen eenzaam op het podium midden in de ruimte. Ik vlucht naar het balkon. Bewoonster Justien is zenuwachtig. “Wat wil je drinken? Ik hoop zo dat het leuk wordt. Als iemand het vraagt: ik ben niet zenuwachtig.”
De meiden hebben ervaring met uit de hand gelopen feestjes. Vorig jaar heeft niet iedereen zich netjes gedragen, zeggen ze.
Rond middernacht is de kamer volgestouwd met sigarettenrook, dampende lijven en platgetrapte augurken. Bijna niemand merkt dat de politie voor de deur staat. Een waarschuwing. Een procesverbaal als de muziek niet zachter gaat. Dj’s Alex Visser en Sietze Akkermans bemoeien zich met de volumeknop. En met de muziek. Justin Timberlake maakt plaats voor the sound of minimal house en neo trance.
Inmiddels zijn er meer mannen. Voornamelijk van het corps. “De papen hebben het te druk op Virgiel”, zegt Justine. “KMT.” Dat merk je wel aan de sfeer, vindt ze. Die is dit jaar heel anders. Er wordt op de deur gebonsd. Een groep jongens met groene capes en blauwgeschilderde gezichten danst naar binnen. “Ook van het corps. Een of ander dispuut.”
Pas diep in de nacht druppelen ook de Virgilianen binnen. De ramen en deuren blijven gesloten tegen geluidsoverlast. Als de temperatuur een hoogtepunt bereikt en het condens van de ramen druipt, glip ik naar buiten. Op naar een nieuw feestje. (AN)
img:feestneuzen_38_26_02.jpg
img:feestneuzen_38_26_03.jpg
Comments are closed.