PvdA wil meer ov-feestdagen

Door de bank genomen mogen studenten met een weekend-abonnement op doordeweekse feestdagen vrij reizen. Die gelden namelijk als zondagen. Studenten met een weekkaart moeten dan dus een kaartje kopen. “Er is al jaren verwarring over de feestdagen die de Dienst Uitvoering Onderwijs hanteert. Die sluiten namelijk niet aan bij de lijst van officiële nationale feestdagen. Ik vind dat aan die onduidelijkheid een einde moet komen”, zegt PvdA-kamerlid Jacques Monasch. Hij heeft vragen gesteld aan minister Schultz van Haegen van Infrastructuur.

Maar of de voorgestelde ingreep een eind zal maken aan alle verwarring is de vraag. Volgens de nieuwste regels van DUO mogen studenten met zowel een week- als een weekendkaart vrij reizen op bijvoorbeeld Goede Vrijdag, al is dat dan weer geen officiële feestdag. “Daarom wil ik ook van de minister horen waarop de huidige afspraken gebaseerd zijn. Bevrijdingsdag lijkt mij in ieder geval een vanzelfsprekende dag om alle studenten reisrecht te geven, ook met het oog op de festivals in het land.” 

Op de oude – papieren – ov-studentenkaart stonden feestdagen en uitzonderingen op het reisrecht van studenten op de achterkant. Sinds de introductie van de ov-chipkaart moeten studenten deze informatie zelf nazoeken op internet.

 

 

 

 
 

Tijd voor het R&O-gesprek, dat vroeger beoordelingsgesprek heette. Het invullen van het standaardformulier brengt mij altijd in verwarring. Het is een moment van bezinning, niet voor de eerste maal leidend tot
existentiële vragen. Hoe doen al die andere mensen dat? Denken die niet na, zijn die voldaan over hun huidige werk of doen die gewoon maar wat en waarom doe ik dat dan niet? Want al dat getwijfel kost zoveel energie en het levert lang niet altijd iets op.

Als mijn oriëntaties zich zouden beperken tot een taakje erbij of eraf binnen mijn huidige baan, was het wel te behappen. Maar nee, aangespoord door Marsmans  ‘Brief aan een vriend’: ‘het roer kan nog zesmaal om!’, laat ik regelmatig opties de revue passeren waarin ik succesvolle internetwinkels begin; in Azië woon en werk; of een luxe bejaardenhuis run. Ideeën genoeg, maar ze passen niet in de standaardvakjes van het R&O-formulier.
Volgende vraag. Wat zijn mijn ambities voor komend jaar? Ik wil leniger worden, ik wil eindelijk eens af van die sluimerende rsi, ik wil volgend jaar in galop door de duinen kunnen crossen – sprak ik na drie paardrijlessen. En ik wil de borstcrawl onder de knie krijgen. Mijn lijstje van voornemens is nog veel langer, maar ik kan u verzekeren dat er geen directe overlap is met de categorieën van ‘te verwerven competenties’ en ‘vervolgstappen in de carrière’ binnen het R&O-format.

Ik vul het formulier naar vermogen in en heb vervolgens het leukste R&O-gesprek van alle negen jaren die ik bij de TU Delft werk. Maar beslist heb ik nog niets. Dat gebeurt als ik aansluitend mijn zwemspullen pak om verder te oefenen op mijn borstcrawl. Tijdens het baantjestrekken is er geen tijd voor beschouwingen en afwegingen. Insteken, S-maken, ademhalen in de oksel – dat is het geheim!- en swoesj, weet ik opeens dat ik minstens nog negen jaren bij de TU wil blijven werken. Ik besluit om aan dit idee vast te houden – in ieder geval tot aan mijn volgende R&O-gesprek.