Sonnet door Jeroen Manders over het afstudeerproject van Marte Fekkes, 4 december 2015, op Industrieel Ontwerpen.
Kijk, ‘peristaltiek’ en ‘windgedreven’
dat roept natuurlijk associaties op:
Het meest banale dringt ons in de kop.
Het gaat hier niet om gas en ingewanden,
maar om een apparaat van groot belang
dat simpel met een rotor en een slang
schoon water pompt in barre, dorre landen.
Dat water is de bron van zoveel leven!
En de wind is enkel maar verbaasd
dat hij de mensen nu zoiets mag geven.
Waar hij doorgaans gehaat door vlaktes raast
voelt hij zich gewaardeerd nu en verheven
als hij het leven in de aarde blaast.
Foto: Sam RentmeesterBauke Steenhuisen (universiteit docent bij de faculteit TBM) en Jeroen Manders (zanger, acteur, tekstschrijver, componist en voormalig IO student) verdichtten tussen december 2014 en maart 2017 42 keer een Delftse afstudeerscriptie of proefschrift tot een sonnet. Illustraties waren van Ella Nitters.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.