Sonnet gemaakt door Jeroen Manders bij de PhD thesis van Christa Ros “Electrochemical production of hydrocarbons from carbon dioxide and water” aan de faculteit Technische Natuurwetenschappen.
VPRO’s Tegenlicht verdiepte zich in de nieuwe ontwikkelingen binnen het hoger onderwijs en als masterstudenten Science Communication kregen wij de kans hierover mee te praten.
Wie koolwaterstof tot brandstof maakt
krijgt vocht en het beruchte CO2
Dat laatste nu, daar zit de mensheid mee;
een wereldwijde superrampspoed naakt.
Je denkt: “dat lossen we wel op” maar nee
regering op regering heeft verzaakt
er wordt gepraat, maar geen beleid gemaakt
en ijsbeerijs smelt langzaam weg in zee.
Maar door slim te electrolyseren
Lukt het de reactie òm te keren
men vangt dan koolzuur uit de atmosfeer èn
kan wind- en zonnestroom accumuleren.
’t Is niet genoeg, dat wil niemand beweren
Maar’t biedt een sprankje hoop voor natte beren.
Door middel van electrolyse is het verbrandingsproces van koolwaterstoffen, waarbij CO2 ontstaat, om te keren. Uit CO2 kan dan opnieuw brandstof gemaakt worden. Dit geeft een mogelijkheid om de sterk fluctuerende opbrengsten van wind- en zonne-energie op te slaan in brandstof, en tegelijk CO2 uit de atmosfeer te verwijderen.
Christa Ros bestudeert in haar proefschrift de parameters voor het optimaliseren van dit proces.
Bauke Steenhuisen (universiteit docent bij de faculteit TBM) en Jeroen Manders (zanger, acteur, tekstschrijver, componist en voormalig IO student) verdichtten tussen december 2014 en maart 2017 42 keer een Delftse afstudeerscriptie of proefschrift tot een sonnet. Illustraties waren van Ella Nitters.
Poetic Engineering / Poetic Engineering
Comments are closed.