Ze bereiden zich intensief voor, de zes judoka’s van het TU-judoteam. Op 29, 30 en 31 mei doen ze mee met het vijftigste Groot Nederlands Studenten Kampioenschap (GNSK) in Delft.
Delen
Twee dames en vier heren verdedigen de eer van de TU op de mat. Het team maakt een goede kans om op 31 mei het glas te heffen op de overwinning.
Pittige wedstrijden met een biertje achteraf, zo schetst Chloë Schmitz du Moulin haar verwachtingen van het GNSK. Ze is secretaris van de Delftse studentenbudovereniging Yoroshi en reserve voor de dames van het Delftse judoteam. Als ze in mag vallen, wordt het haar eerste officiële toernooi. De negentienjarige Diego Frans, een van de vier deelnemende heren, heeft meer ervaring. Op zijn negende begon hij met judo en sinds zijn dertiende doet hij mee aan toernooien. Van het studentenkampioenschap verwacht hij een gemoedelijker sfeer dan hij van andere toernooien gewend is. “Studenten trainen niet zes keer per week”, aldus Frans. “Judo is voor hen niet meer dan een hobby. Dat geldt ook voor mij. Studeren is belangrijk voor me, mijn leven draait niet om judo alleen.”
Ondanks de studentikoze tegenstanders zijn de voorbereidingen van het Delftse team bepaald niet nonchalant. Schmitz du Moulin: “Twee van de normale trainingen zijn omgezet in wedstrijdtrainingen. Daarbij is naast onze eigen sensei (trainer) een sensei van een andere sportschool aanwezig. Er wordt zwaarder getraind en meer gefocust op wedstrijdspecifieke elementen. De senseis geven je persoonlijke aanwijzingen, passend bij jouw stijl. Je leert hoe je het best beweging kunt uitlokken bij je tegenstander en de wedstrijd op jouw manier kunt laten verlopen.” Een intern toernooi gaf inzicht in de psychologische kant van een wedstrijd. Schmitz du Moulin: “Ik was behoorlijk overdonderd toen ik tegenover een ervaren judoka stond die tijdens het toernooi veel feller werd dan ik van haar gewend was. Ook daar moet je op voorbereid zijn, merkte ik toen.”
De tips die de senseis aan Frans geven zijn vooral gericht op zijn bescheiden postuur. Waar hij bij andere wedstrijden in de gewichtsklasse onder de 73 kilo valt, kan hij op het GNSK tegenover bonken tot en met tachtig kilo komen te staan. Frans: “Mijn lage gewicht brengt mij in het nadeel, waardoor ik nog meer mijn best moet doen om de wedstrijd te domineren. Simpel gezegd komt het erop neer dat ik moet zorgen dat ik mijn tegenstander altijd sneller en beter vast heb dan hij mij.”
De bouwkundebrand gooit roet in het trainingsschema van de judoka’s. Frans: “Gelukkig kan ik bij mijn oude club trainen. Bovendien loop ik regelmatig hard, om mijn conditie te verbeteren.”
Beide judoka’s kijken uit naar het GNSK. Het GNSK is voor Schmitz du Moulin geslaagd als veel onderwijsinstellingen deelnemen en het TU-team spannende partijen judoot. Frans: ”Ik ben tevreden als ik na de wedstrijden het gevoel heb dat ik hard heb geknokt en we als team het beste uit onszelf hebben gehaald. Ik kan onze kansen slecht inschatten, omdat ik de tegenstanders niet ken. Maar volgens mij kunnen we met dit team goede zaken doen.”
In september zijn er open proeflessen judo op het sportcentrum.
(Foto: Yoroshi)
Twee dames en vier heren verdedigen de eer van de TU op de mat. Het team maakt een goede kans om op 31 mei het glas te heffen op de overwinning.
Pittige wedstrijden met een biertje achteraf, zo schetst Chloë Schmitz du Moulin haar verwachtingen van het GNSK. Ze is secretaris van de Delftse studentenbudovereniging Yoroshi en reserve voor de dames van het Delftse judoteam. Als ze in mag vallen, wordt het haar eerste officiële toernooi. De negentienjarige Diego Frans, een van de vier deelnemende heren, heeft meer ervaring. Op zijn negende begon hij met judo en sinds zijn dertiende doet hij mee aan toernooien. Van het studentenkampioenschap verwacht hij een gemoedelijker sfeer dan hij van andere toernooien gewend is. “Studenten trainen niet zes keer per week”, aldus Frans. “Judo is voor hen niet meer dan een hobby. Dat geldt ook voor mij. Studeren is belangrijk voor me, mijn leven draait niet om judo alleen.”
Ondanks de studentikoze tegenstanders zijn de voorbereidingen van het Delftse team bepaald niet nonchalant. Schmitz du Moulin: “Twee van de normale trainingen zijn omgezet in wedstrijdtrainingen. Daarbij is naast onze eigen sensei (trainer) een sensei van een andere sportschool aanwezig. Er wordt zwaarder getraind en meer gefocust op wedstrijdspecifieke elementen. De senseis geven je persoonlijke aanwijzingen, passend bij jouw stijl. Je leert hoe je het best beweging kunt uitlokken bij je tegenstander en de wedstrijd op jouw manier kunt laten verlopen.” Een intern toernooi gaf inzicht in de psychologische kant van een wedstrijd. Schmitz du Moulin: “Ik was behoorlijk overdonderd toen ik tegenover een ervaren judoka stond die tijdens het toernooi veel feller werd dan ik van haar gewend was. Ook daar moet je op voorbereid zijn, merkte ik toen.”
De tips die de senseis aan Frans geven zijn vooral gericht op zijn bescheiden postuur. Waar hij bij andere wedstrijden in de gewichtsklasse onder de 73 kilo valt, kan hij op het GNSK tegenover bonken tot en met tachtig kilo komen te staan. Frans: “Mijn lage gewicht brengt mij in het nadeel, waardoor ik nog meer mijn best moet doen om de wedstrijd te domineren. Simpel gezegd komt het erop neer dat ik moet zorgen dat ik mijn tegenstander altijd sneller en beter vast heb dan hij mij.”
De bouwkundebrand gooit roet in het trainingsschema van de judoka’s. Frans: “Gelukkig kan ik bij mijn oude club trainen. Bovendien loop ik regelmatig hard, om mijn conditie te verbeteren.”
Beide judoka’s kijken uit naar het GNSK. Het GNSK is voor Schmitz du Moulin geslaagd als veel onderwijsinstellingen deelnemen en het TU-team spannende partijen judoot. Frans: ”Ik ben tevreden als ik na de wedstrijden het gevoel heb dat ik hard heb geknokt en we als team het beste uit onszelf hebben gehaald. Ik kan onze kansen slecht inschatten, omdat ik de tegenstanders niet ken. Maar volgens mij kunnen we met dit team goede zaken doen.”
In september zijn er open proeflessen judo op het sportcentrum.
(Foto: Yoroshi)
Comments are closed.