Over de datum

,,Dat is voor gasten, en als er ’s avonds nog moet worden vergaderd. Dan mogen ze wel iets lekkers, als ze dat willen. Voor mensen die geen koffie lusten, is er ’s ochtends Spa rood.”

Vele blikjes Spa, cassis, tonic en bitter lemon vullen de rekken. In de groentela staan de groene blikjes Heineken en verder liggen en staan er flessen witte wijn (de rode wordt natuurlijk buiten de koelkast bewaard), jus d’orange, sherry en Ketel 1 – jonge jenever. ,,Ja, de secretaris, de heer Bronneman, drinkt elke dag een borreltje. Maar pas om half zes hoor”, vertelt Van Veen.

Bovenin de koelkast prijkt nog een doos bonbons van Leonidas. Bronneman heeft ze vandaag gekregen van mensen die mee waren op een ‘buitendag’. Enkele eenpersoonsverpakkingen Nutroma en boter liggen nog in de deur, maar verder zijn er geen boterhammen met pindakaas of ander eetbare spullen te vinden.

,,Lunch bestel ik altijd beneden, bij de Restauratieve Dienst. Als daar wat van over is, bewaar ik het wel even, maar wat aan het eind van de dag nog niet op is, gaat weg. Het vriesvakje wordt nooit gebruikt. Veel meer is er eigenlijk niet te vertellen over deze koelkast.”

Na lang nadenken, herinnert Van Veen zich echter nog een koelkast in de cvb-vleugel. ,,Maar die gebruiken we bijna nooit hoor, ik was hem zelf al weer bijna vergeten.”

En dat blijkt. Eenmaal aangekomen in de vergaderkamer staat er in een wandkast achter een deurtje weer een zwarte kast. Het blijkt een chique tafelkoelkast te zijn van Electrolux. De inhoud van de koelkast is weinig verrassend: wijn, sherry, blikjes fris en een pak jus.

Veel studentenhuizen tarten de bewaaradviezen van fabrikanten; pakken melk en jus van vele maanden over de houdbaarheidsdata bevolken de koelers. Het college van bestuur blijkt de studenten ook in deze kwestie de baas. Het pak jus is anderhalf jaar oud, de blikjes Heineken zijn een half jaar geleden verlopen. In het geheim en waarschijnlijk ook onbewust kweken de bestuursleden van de TU de meest interessante en vervaarlijke schimmelculturen. Van Veen schrikt zich rot: ,,Oh jee, deze koelkast hebben we echt al tijden niet meer gebruikt dus. Voor het laatst met de bestuurscrisis, toen we hier ook in het weekend zaten. En nu is alles over de datum. Ik ga hier vreselijk voor op mijn kop krijgen.”

Vele blikjes Spa, cassis, tonic en bitter lemon vullen de rekken. In de groentela staan de groene blikjes Heineken en verder liggen en staan er flessen witte wijn (de rode wordt natuurlijk buiten de koelkast bewaard), jus d’orange, sherry en Ketel 1 – jonge jenever. ,,Ja, de secretaris, de heer Bronneman, drinkt elke dag een borreltje. Maar pas om half zes hoor”, vertelt Van Veen.

Bovenin de koelkast prijkt nog een doos bonbons van Leonidas. Bronneman heeft ze vandaag gekregen van mensen die mee waren op een ‘buitendag’. Enkele eenpersoonsverpakkingen Nutroma en boter liggen nog in de deur, maar verder zijn er geen boterhammen met pindakaas of ander eetbare spullen te vinden.

,,Lunch bestel ik altijd beneden, bij de Restauratieve Dienst. Als daar wat van over is, bewaar ik het wel even, maar wat aan het eind van de dag nog niet op is, gaat weg. Het vriesvakje wordt nooit gebruikt. Veel meer is er eigenlijk niet te vertellen over deze koelkast.”

Na lang nadenken, herinnert Van Veen zich echter nog een koelkast in de cvb-vleugel. ,,Maar die gebruiken we bijna nooit hoor, ik was hem zelf al weer bijna vergeten.”

En dat blijkt. Eenmaal aangekomen in de vergaderkamer staat er in een wandkast achter een deurtje weer een zwarte kast. Het blijkt een chique tafelkoelkast te zijn van Electrolux. De inhoud van de koelkast is weinig verrassend: wijn, sherry, blikjes fris en een pak jus.

Veel studentenhuizen tarten de bewaaradviezen van fabrikanten; pakken melk en jus van vele maanden over de houdbaarheidsdata bevolken de koelers. Het college van bestuur blijkt de studenten ook in deze kwestie de baas. Het pak jus is anderhalf jaar oud, de blikjes Heineken zijn een half jaar geleden verlopen. In het geheim en waarschijnlijk ook onbewust kweken de bestuursleden van de TU de meest interessante en vervaarlijke schimmelculturen. Van Veen schrikt zich rot: ,,Oh jee, deze koelkast hebben we echt al tijden niet meer gebruikt dus. Voor het laatst met de bestuurscrisis, toen we hier ook in het weekend zaten. En nu is alles over de datum. Ik ga hier vreselijk voor op mijn kop krijgen.”