Onderwijsinspectie hamert op beter intern toezicht

Met name bij alternatieve afstudeertrajecten en bij omvangrijke vrijstellingen (bijvoorbeeld op basis van ‘erkenning verworven competenties’) zijn er risico’s, schrijft de inspectie in haar onderwijsverslag over 2009-2010. Maatwerk bieden aan studenten mag niet ten koste gaan van de kwaliteit en het eindniveau van een student. Het interne toezicht daarop schiet soms tekort. Niet alleen examencommissies, maar ook de opleidingscommissies zouden daarom een sterkere positie moeten krijgen, vindt de inspectie. Wanneer dat onvoldoende gebeurt kunnen “meer restrictief toezicht en sancties door de inspectie of bewindspersoon nodig zijn”.

De inspectie merkt daarnaast op dat ook de opleidingsduur risico’s voor de kwaliteit met zich mee kan brengen. Ze merkt op dat deeltijdopleidingen vaak juist korter, in plaats van langer zijn dan een voltijdstudie, terwijl de studenten minder tijd in hun opleiding steken.

Ook het rendement is nog steeds laag, vindt de inspectie. In Nederland vallen iets minder studenten uit dan gemiddeld in andere OESO-landen, maar toch zijn er tien landen die het beter doen. Volgens de inspectie zou de overheid gerichtere afspraken moeten maken met afzonderlijke instellingen over hoe zij het studiesucces gaan verbeteren.

Ook wil de inspectie dat de criteria en inhoud van programma’s voor ‘excellente’ studenten, zoals een honoursprogramma, worden verduidelijkt. “Het is van belang dat de maatschappelijke meerwaarde van honoursprogramma’s herkend en erkend wordt als afgestudeerden de arbeidsmarkt betreden.”

Het baart de inspectie verder zorgen dat hbo-studenten kritisch zijn over het onderwijs en dat ook afgestudeerden hun opleiding terugblikkend nog altijd te licht vinden. Driekwart van hen zou weliswaar opnieuw dezelfde studie kiezen, maar slechts 58 procent vindt dat ze goed zijn voorbereid op de arbeidsmarkt.

Toch doet het Nederlandse hoger onderwijs het volgens de Onderwijsinspectie naar Europese maatstaven goed. De basiskwaliteit is voldoende, net als de toegankelijkheid.

Amerika koos de afgelopen weken voor de verkeerde aanpak om de olie in de Golf van Mexico op te ruimen. Dat concludeerde dr. Wierd Koops, expert calamiteitenbestrijding aan de Hogeschool Leeuwarden, afgelopen maandag tijdens een debat van Studium Generale in Het Prinsenhof. “Het is belachelijk dat er kleine systemen worden ingezet”, zei hij.

Koops noemde onder meer het bestrijden met dispergeermiddelen (olie-oplossende middelen) en het verbranden van olie. “De olie verbrandt slechts gedeeltelijk. Als de olie dan toch bij elkaar is, kan men het beter opruimen, dan in brand steken.” Dat opruimen kan volgens Koops het allerbeste met veegarmen, waar Nederland in gespecialiseerd is. Die armen passen op elk schip met een grote opslagcapaciteit.

Zowel het publiek als de experts keken met afschuw en fascinatie naar de (falende) techniek rond de enorme milieuramp die zich vanaf 20 april in de Golf van Mexico voltrekt. Het was een gouden greep van Studium Generale om dit hete hangijzer door experts te laten duiden. Koops viel op door zijn uitgesproken mening over de omvang van de ramp. “Het is lariekoek dat dit de grootste olieramp ooit is”, zei hij. Er is volgens hem slechts een ‘marginale hoeveelheid’ olie gelekt in vergelijking met andere rampen, zoals de Exxon Valdez vlakbij Alaska (1989) en Ixtoc I in de Golf van Mexico (1979).
Er was er ook aandacht voor de falende techniek van het boren. TU-hoogleraar offshore prof.ir.

Kees Willemse, gaf aan dat er waarschijnlijk tijdens het boren al problemen met de druk waren. Hij sprak ook over oplossingen. De enige mogelijkheid met grote kans van slagen lijkt de relief well. Dit zijn twee pijpen die vanaf de zijkant in de oude schacht boren op 5480 meter diepte. Naar verwachting bereiken ze pas in augustus de oude schacht. Dat is een weinig hoopvolle boodschap: de omvang van de ramp zal intussen alleen maar toenemen.