Frustratie is IO-onderzoeker Jaco Huisman niet helemaal vreemd. Begin dit jaar werd hij coördinator van een campagne van de Verenigde Naties tegen de groeiende berg elektronisch afval, E-schroot.
Delen
Eind oktober presenteerde hij een rapport met aanbevelingen over dat onderwerp aan de Europese Commissie. Over wat daar uiteindelijk van terechtkomt, is hij niettemin realistisch. “Nu volgt een heel lang politiek proces, waarin emoties een belangrijke rol spelen. Want dit gaat over milieuproblematiek en er zijn vele partijen betrokken bij de productie, verwerking en regelgeving rondom elektronisch afval.”
Huisman doet al vele jaren onderzoek op dit vlak en doet met zijn collega’s gewoon zijn werk, zegt hij. “Als we het voor elkaar krijgen dat de nieuwe Europese regelgeving voor twintig procent tot stand komt op basis van wetenschap, in plaats van alleen maar op basis van emotie, dan zijn we al tevreden.”
Eén van de aanbevelingen van Huisman en zijn collega’s: zorg dat consumenten hun kapotte apparaten ook echt inleveren bij de goede verzamelpunten. Dat gebeurt nog zelden. Maar 40 procent van de grote apparaten als wasmachines wordt nu ingezameld, 25 procent van middelgrote machines als videorecorders en bijna nul procent van de kleine elektronica als mobieltjes en spaarlampen.
Wat wel bij de inzamelpunten aankomt, wordt nog niet per definitie op een goede manier verwerkt. “Spullen worden geregeld doorverhandeld. Wasmachines en computers verdwijnen naar Afrika onder het mom van hergebruik. Eenmaal daar worden ze onder erbarmelijke omstandigheden uit elkaar gehaald.” Volgens Huisman zou het alleen al een enorme reductie in CO2-uitstoot opleveren als koelkasten op een juiste wijze verwerkt zouden worden. “Als we echt rendement willen halen, dan moeten de lekken naar Afrika gedicht en dan moeten er nieuwe verwerkingsvoorschriften komen.” (SB)
Frustratie is IO-onderzoeker Jaco Huisman niet helemaal vreemd. Begin dit jaar werd hij coördinator van een campagne van de Verenigde Naties tegen de groeiende berg elektronisch afval, E-schroot. Eind oktober presenteerde hij een rapport met aanbevelingen over dat onderwerp aan de Europese Commissie. Over wat daar uiteindelijk van terechtkomt, is hij niettemin realistisch. “Nu volgt een heel lang politiek proces, waarin emoties een belangrijke rol spelen. Want dit gaat over milieuproblematiek en er zijn vele partijen betrokken bij de productie, verwerking en regelgeving rondom elektronisch afval.”
Huisman doet al vele jaren onderzoek op dit vlak en doet met zijn collega’s gewoon zijn werk, zegt hij. “Als we het voor elkaar krijgen dat de nieuwe Europese regelgeving voor twintig procent tot stand komt op basis van wetenschap, in plaats van alleen maar op basis van emotie, dan zijn we al tevreden.”
Eén van de aanbevelingen van Huisman en zijn collega’s: zorg dat consumenten hun kapotte apparaten ook echt inleveren bij de goede verzamelpunten. Dat gebeurt nog zelden. Maar 40 procent van de grote apparaten als wasmachines wordt nu ingezameld, 25 procent van middelgrote machines als videorecorders en bijna nul procent van de kleine elektronica als mobieltjes en spaarlampen.
Wat wel bij de inzamelpunten aankomt, wordt nog niet per definitie op een goede manier verwerkt. “Spullen worden geregeld doorverhandeld. Wasmachines en computers verdwijnen naar Afrika onder het mom van hergebruik. Eenmaal daar worden ze onder erbarmelijke omstandigheden uit elkaar gehaald.” Volgens Huisman zou het alleen al een enorme reductie in CO2-uitstoot opleveren als koelkasten op een juiste wijze verwerkt zouden worden. “Als we echt rendement willen halen, dan moeten de lekken naar Afrika gedicht en dan moeten er nieuwe verwerkingsvoorschriften komen.” (SB)
Comments are closed.