Onderwijs

Nieuwe bul voor transseksueel UvA

De Universiteit van Amsterdam maakt verboden onderscheid op grond van geslacht door een transseksueel geen nieuwe bul te verschaffen met daarop zijn nieuwe, mannelijke voornamen.

Dat heeft de Commissie Gelijke Behandeling bepaald. Transseksueel Justus had de UvA verzocht om een nieuw diploma, dat hij in Amerika aan de muur kon hangen. Hij had geen zin om bezoekers uit te leggen dat hij vroeger als vrouw was geboren.

Privacy
Ook als hij solliciteerde en een kopie van zijn diploma moest overhandigen, wilde hij werkgevers niet hoeven vertellen over zijn geslachtsverandering. Dat zou zijn privacy schenden. Bovendien was hij bij sollicitaties wel eens afgewezen op zijn transseksualiteit.

Geen uitzondering
De UvA wilde wel een verklaring van afstuderen verstrekken, maar weigerde een nieuwe bul. Een bul wordt maar één keer verstrekt, aldus de universiteit. Daarop zijn geen uitzonderingen mogelijk. Dat zou in de wet staan.

Aanpassen
Maar dat staat helemaal niet in de wet, constateert de commissie Gelijke Behandeling. Transseksuelen mogen al hun officiële papieren aanpassen, zelfs hun geboorteakte. Dus waarom niet hun diploma? Ook als de UvA met haar strikte regel diplomafraude wil tegengaan, is een uitzondering volgens de commissie best mogelijk.

Schuld
De UvA schuift de schuld nog steeds van zich af. Voorzitter Karel van der Toorn beweert blij te zijn met de uitspraak en wil ‘hopelijk nog deze week’ een diploma uitreiken. De minister van OCW zou daarvoor de wet op het hoger onderwijs moeten aanpassen. De wet dus, die helemaal niet verbiedt dat de UvA het diploma uitreikt.

“Eens in de zoveel tijd ging Fokkema langs bij een studentenhuis. Een jaar of vier terug kwam hij bij ons. Het werd gezellig die avond, drankje erbij. Vrij laat ook. Vroeg ik hem hoe hij naar huis ging komen. Met de auto, antwoordde hij. Ik maakte toen een opmerking dat me dát niet zo verstandig leek. Maar ik heb een chauffeur, riep hij. Daarop gaf ik aan dat die baan me ook leuk zou lijken. Mocht ik een paar dagen later bij hem langskomen.”

“De ritjes zijn vooral binnen Nederland. Regelmatig naar Eindhoven of Enschede. Het verste weg tot nu toe was Aken. Toevallig woont daar een vriendin van mij, dus dat kwam goed uit. Meestal moet je je een aantal uren alleen vermaken. Dan loop ik een stad in, of besteed mijn tijd in de auto met studeren. Muziekje erbij. Soms moet er ook gegeten worden, maar dat vind ik dus écht saai. Zit je alleen in zo’n restaurant, in pak. Iemand vroeg eens of ik op een date zat te wachten, haha.”

“We doen het met zeven studenten, werken met een rooster. Exacte tijden en plaats krijg je een dag van te voren doorgebeld. Pas een keer kon ik een flat totaal niet vinden, hier in Tanthof. Was ik vijf minuten te laat. Soms zit het mee, soms tegen. Vanochtend nog, had ik heel vroeg een ritje naar Schiphol. Ongeluk gebeurd, de hele A4 stond muurvast. Moest ik een stuk omrijden. Gelukkig werd het vliegtuig nog gehaald.”
“Als chauffeur moet je een geheimhoudingsplicht tekenen. Je krijgt natuurlijk het nodige te horen uit iemands privéleven. Maar ook over de TU. Bijvoorbeeld wie de nieuwe rector zou worden. Ik vind het wel jammer dat Fokkema is gestopt. De omgang vond ik prettig, altijd op basis van gelijkwaardigheid. Hij vroeg regelmatig mijn mening over TU-zaken, maar ook hoe het met mijn studie ging. Ik heb hem voorgesteld dat als hij eens naar Schiphol moet, ik hem wel wil rijden. Eén keer heb ik me bij hem verslapen. Vond hij niet erg. Ik ben geloof ik de enige student die de rector magnificus heeft laten wachten.”

Bijbaan: Chauffeur
Verdiensten: €9,75 voor rijuren, €8,23 voor wachturen
Opvallend: Bij de TU wordt nooit onder stress gereden

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.