De Akademie van Wetenschappen (KNAW) en de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) discrimineren vrouwen door de leeftijdsgrenzen die zij hanteren.
Delen
br />
Die aanklacht hebben de Groningse rechtssocioloog prof. J. Griffith en het Nederlands Genootschap Vrouwenstudies (NGV) afgelopen maandag in Utrecht verdedigd tegenover de landelijke Commissie Gelijke Behandeling.
Volgens Griffith en het NGV worden vooral vrouwen getroffen door de leeftijdscriteria die beide onderzoeksorganisaties gebruiken bij de aanstelling van onderzoekers. Zo hanteert NWO bij de toekenning van oio-plaatsen in sommige vakgebieden een maximum leeftijd van 35 jaar. Bij de aanstelling van postdocs – gepromoveerden die verder gaan in het onderzoek – leggen zowel de KNAW als NWO de grens bij 40 jaar.
Die op het oog neutrale criteria zijn in de praktijk nadelig voor vrouwen, stelden de klagers, omdat vrouwen hun loopbaan vaak onderbreken voor het krijgen en verzorgen van kinderen. Ook zouden vrouwen meer in deeltijd promoveren, zodat zij ouder zijn als zij hun proefschrift afhebben. Daarnaast is de groep vrouwen die is geboren in de jaren ’50 vaak met een omweg aan de universiteit beland, waardoor zij pas op latere leeftijd aan een wetenschappelijke carrière kon beginnen.
De leeftijdsgrenzen frustreren pogingen om binnen universiteiten meer vrouwen in hoge posities te benoemen, betoogde drs. M. Bos namens het Genootschap Vrouwenstudies. Volgens de onderzoeksorganisaties KNAW en NWO zijn de gebruikte leeftijdscriteria logisch. De postdoc-aanstellingen zijn in het leven geroepen om jonge, veelbelovende onderzoekers te behouden voor de wetenschap. De veertig-jaargrens zou gebaseerd zijn op ‘ervaring’.
NWO voerde verder aan dat ze mede op grond van de wachtgeldregeling kiest voor het aanstellen van jonge oio’s. Die hebben de meeste kansen op de arbeidsmarkt als zij hun proefschrift hebben afgerond. De kans is dan kleiner dat NWO hen wachtgeld moet betalen na hun promotie.
Beide organisaties wezen er tijdens de zitting op dat er uitzonderingen mogelijk zijn voor mensen die op goede gronden niet aan de criteria kunnen voldoen. Dat verbaasde de verzoekers. De betreffende brochures zouden veel te stellig zijn over de leeftijdsgrens. Bovendien twijfelde Griffith aan de praktische betekenis van de uitzonderingsregel. Volgens hem is de concurrentie voor de aanstellingen zo groot dat mensen die niet aan de criteria voldoen meestal niet eens aan de tijdrovende procedure beginnen.
De Commissie doet binnen twee maanden uitspraak.
(HOP/H.S.)
De Akademie van Wetenschappen (KNAW) en de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) discrimineren vrouwen door de leeftijdsgrenzen die zij hanteren.
Die aanklacht hebben de Groningse rechtssocioloog prof. J. Griffith en het Nederlands Genootschap Vrouwenstudies (NGV) afgelopen maandag in Utrecht verdedigd tegenover de landelijke Commissie Gelijke Behandeling.
Volgens Griffith en het NGV worden vooral vrouwen getroffen door de leeftijdscriteria die beide onderzoeksorganisaties gebruiken bij de aanstelling van onderzoekers. Zo hanteert NWO bij de toekenning van oio-plaatsen in sommige vakgebieden een maximum leeftijd van 35 jaar. Bij de aanstelling van postdocs – gepromoveerden die verder gaan in het onderzoek – leggen zowel de KNAW als NWO de grens bij 40 jaar.
Die op het oog neutrale criteria zijn in de praktijk nadelig voor vrouwen, stelden de klagers, omdat vrouwen hun loopbaan vaak onderbreken voor het krijgen en verzorgen van kinderen. Ook zouden vrouwen meer in deeltijd promoveren, zodat zij ouder zijn als zij hun proefschrift afhebben. Daarnaast is de groep vrouwen die is geboren in de jaren ’50 vaak met een omweg aan de universiteit beland, waardoor zij pas op latere leeftijd aan een wetenschappelijke carrière kon beginnen.
De leeftijdsgrenzen frustreren pogingen om binnen universiteiten meer vrouwen in hoge posities te benoemen, betoogde drs. M. Bos namens het Genootschap Vrouwenstudies. Volgens de onderzoeksorganisaties KNAW en NWO zijn de gebruikte leeftijdscriteria logisch. De postdoc-aanstellingen zijn in het leven geroepen om jonge, veelbelovende onderzoekers te behouden voor de wetenschap. De veertig-jaargrens zou gebaseerd zijn op ‘ervaring’.
NWO voerde verder aan dat ze mede op grond van de wachtgeldregeling kiest voor het aanstellen van jonge oio’s. Die hebben de meeste kansen op de arbeidsmarkt als zij hun proefschrift hebben afgerond. De kans is dan kleiner dat NWO hen wachtgeld moet betalen na hun promotie.
Beide organisaties wezen er tijdens de zitting op dat er uitzonderingen mogelijk zijn voor mensen die op goede gronden niet aan de criteria kunnen voldoen. Dat verbaasde de verzoekers. De betreffende brochures zouden veel te stellig zijn over de leeftijdsgrens. Bovendien twijfelde Griffith aan de praktische betekenis van de uitzonderingsregel. Volgens hem is de concurrentie voor de aanstellingen zo groot dat mensen die niet aan de criteria voldoen meestal niet eens aan de tijdrovende procedure beginnen.
De Commissie doet binnen twee maanden uitspraak.
(HOP/H.S.)
Comments are closed.