Monas

Opdracht: ontwerp en vervaardig een Monas. Ongeveer zeventig studenten werktuigbouw hebben zich de afgelopen maanden gestort op het maken van een nog niet eerder vertoond vervoermiddel. Dus makkelijker gezegd dan gedaan.

Toch reden er dinsdagmiddag vijfentwintig het Lagerhuysch van studievereniging Leeghwater binnen, ter voorbereiding van de wedstrijd die gistermiddag de uiteindelijke winnaar zou opleveren. Te laat om de uitslag nog deze week in Delta mee te nemen.

De deelnemende studenten moesten een voertuig ontwerpen met twee wielen naast elkaar. De stabiliteit was hierbij het grootste probleem. ,,De opdracht is heel moeilijk. Misschien wel te moeilijk”, zegt D. Biloen, één van de deelnemers, ,,want het is een ingewikkeld apparaat waarvoor gecompliceerd rekenwerk nodig is.” Prof.dr.ir. K. van der Werff, één van de initiatiefnemers voor de wedstrijd hield zijn hart vast, maar zei tijdens de inspectie in het Lagerhuysch: ,,Als ik kijk naar de oplossingen, was de opdracht niet te moeilijk. Ik ben dolgelukkig”.

Voor de jaarlijkse ontwerpwedstrijd is een prijzenpot van maar liefst vijfduizend gulden ter beschikking gesteld door de faculteit Werktuigbouwkunde en Maritieme Techniek. Het winnende ontwerp moest minimaal één persoon tussen de wielen kunnen vervoeren en de bestuurder was verplicht het parcours zonder brokken uit te rijden. Hij moest dus ook correcties in stuurrichting en lichaamshouding kunnen aanbrengen.

Per inzending kon maximaal duizend gulden gewonnen worden en twee studiepunten. Bovendien was er nog de ‘Constructeursprijs’. Genoemd naar het vakblad voor werktuigbouwkundige constructeurs en ontwerpers van SamsombedrijfsInformatie. De hoogte daarvan moest nog geheim blijven. Het enige wat Van der Werff erover kwijt wilde was dat het een ‘behoorlijke prijs’ is.

Biloen heeft met een medestudent een ‘saaie’ Monas vervaardigd en is teleurgesteld in zijn eigen resultaat. ,,We hadden een mooi idee met een vliegwiel; niet om het apparaat stabiel te houden, maar om ermee te sturen. Helaas werkte het niet en dus hebben we vorige week alle fratsen eraf gegooid en er een gewoon ontwerp van gemaakt. Het ging mij vooral om de uitdaging.”

Datzelfde trefwoord komt terug bij B. van der Velden: ,,De studie is best theoretisch en ik vind deze combinatie met de praktijk een leuke uitdaging.” Ook hij is met zijn teamgenoten geswitched van plan A naar plan B, omdat plan A niet werkte. Maar hij toont wèl enige trots voor zijn Monas: ,,Alsof ik in een Porsche stap.”

Het Lagerhuysch stond volgens een deelnemer vol met ‘in elkaar geknutselde bouwwerkjes’ tot ‘zeer goede ontwerpen’. ,,Een hele mooie Monas is gemaakt door iemand die contact heeft opgenomen met een fabriek van fietsvelgen. Maar origineel is hij niet. Het is gewoon een uit elkaar gehaalde rolstoel”, aldus Biloen.

Het project kostte Van der Velden en zijn teamgenoten ongeveer driehonderd gulden en zes weekenden. Maar de jury houdt geenrekening met de tijd en het geld dat de studenten geïnvesteerd hebben. ,,Voor iedereen gelden dezelfde beginvoorwaarden. We zien heus wel of er alleen maar veel geld tegenaan is gesmeten”, zegt Van der Werff.

Mariëlle van de Wetering