‘Mobiliteitscentrum is soort gereedschapskist’

br />
Het nieuwe mobiliteitscentrum van de TU is in bijna alle opzichten nieuw. De aankleding wijkt bijvoorbeeld nogal af van de rest van de TU. Een Delfts architectenbureau heeft zich hier mogen uitleven in milde kleuren, hout en metaal. In de ovale tafels zal de bezoeker met oog voor techniek betonplaat herkennen; op creatieve en kundige wijze vormgegeven bij Civiele Techniek.

Ook de wandkasten komen daar vandaan. Het is een verademing om na een gang door het hol klinkende, marmeren interieur van het GAAC-gebouw binnen te lopen in de warmte van het Mobiliteitscentrum. Dit moeten ze op de Vrouwendag bedoeld hebben met ‘mensvriendelijke architectuur, tegenhanger van beton- en kostuumgrijs’.

Nieuw is natuurlijk ook de naam. Voorheen heette het ‘Loopbaan Advisering en Opleiding’. ,,Maar het is meer dan alleen een nieuwe naam. Het aantal taken is ook sterk uitgebreid”, zegt M.J. Visser die vanaf volgende week officieel hoofd van het centurm is. Zij is nauw betrokken bij de opbouw van het mobiliteitscentrum en was voorheen werkzaam bij Loopbaan Advisering en Opleiding. ,,We zitten hier nu pas drie weken en hebben veel reacties gehad. We zitten hier niet speciaal voor de reorganisatie, maar je merkt toch dat mensen over mobiliteit gaan nadenken als het er om gaat spannen.” Volgens Visser hebben al 55 mensen het Mobiliteitscentrum bezocht.

,,Eén ding doen we hier niet, en dat is herplaatsen”, zegt ze. Die taak is voorbehouden aan de herplaatsingscoördinator van de TU. ,,Wij hebben een adviserende functie”, gaat Visser verder. ,,Mensen mobiel maken en daar de tools voor aanreiken, dat is onze taak. Zie het mobiliteitscentrum maar als een gereedschapskist: je haalt gewoon datgene eruit wat je denkt nodig te hebben om te bouwen aan je toekomst.”

Visser beklemtoont nog eens dat mobiliteit niet iets nieuws is, of althans niet zou moeten zijn. ,,Mensen nemen tegenwoordig hun loopbaan meer in eigen hand. In het bedrijfsleven is dat al heel normaal. Als je wilt weten wat er voor jou nog verder mogelijk is binnen de TU, dan moet je bij ons zijn. Wij geven adviezen over opleiding, ondersteunen bij het maken van keuzes, sollicitatiebrieven en gesprekken.”

Maar de bezoeker kan ook zelfstandig aan de slag op computers, in vacaturebanken, en op Internet. De blankhouten trendy tafeltjes en dito stoelen staan er nog nieuw en ongebruikt, maar uitnodigend bij.

Is dit echt de Technische Universiteit Delft? Sterk geurend donkerblauw tapijt dempt de tred; het lopen lijkt als vanzelf wat kwieker te gaan. Een geur van nieuw hout prikkelt de reukzin en de ruimtes zijn hoog en licht.

Het nieuwe mobiliteitscentrum van de TU is in bijna alle opzichten nieuw. De aankleding wijkt bijvoorbeeld nogal af van de rest van de TU. Een Delfts architectenbureau heeft zich hier mogen uitleven in milde kleuren, hout en metaal. In de ovale tafels zal de bezoeker met oog voor techniek betonplaat herkennen; op creatieve en kundige wijze vormgegeven bij Civiele Techniek.

Ook de wandkasten komen daar vandaan. Het is een verademing om na een gang door het hol klinkende, marmeren interieur van het GAAC-gebouw binnen te lopen in de warmte van het Mobiliteitscentrum. Dit moeten ze op de Vrouwendag bedoeld hebben met ‘mensvriendelijke architectuur, tegenhanger van beton- en kostuumgrijs’.

Nieuw is natuurlijk ook de naam. Voorheen heette het ‘Loopbaan Advisering en Opleiding’. ,,Maar het is meer dan alleen een nieuwe naam. Het aantal taken is ook sterk uitgebreid”, zegt M.J. Visser die vanaf volgende week officieel hoofd van het centurm is. Zij is nauw betrokken bij de opbouw van het mobiliteitscentrum en was voorheen werkzaam bij Loopbaan Advisering en Opleiding. ,,We zitten hier nu pas drie weken en hebben veel reacties gehad. We zitten hier niet speciaal voor de reorganisatie, maar je merkt toch dat mensen over mobiliteit gaan nadenken als het er om gaat spannen.” Volgens Visser hebben al 55 mensen het Mobiliteitscentrum bezocht.

,,Eén ding doen we hier niet, en dat is herplaatsen”, zegt ze. Die taak is voorbehouden aan de herplaatsingscoördinator van de TU. ,,Wij hebben een adviserende functie”, gaat Visser verder. ,,Mensen mobiel maken en daar de tools voor aanreiken, dat is onze taak. Zie het mobiliteitscentrum maar als een gereedschapskist: je haalt gewoon datgene eruit wat je denkt nodig te hebben om te bouwen aan je toekomst.”

Visser beklemtoont nog eens dat mobiliteit niet iets nieuws is, of althans niet zou moeten zijn. ,,Mensen nemen tegenwoordig hun loopbaan meer in eigen hand. In het bedrijfsleven is dat al heel normaal. Als je wilt weten wat er voor jou nog verder mogelijk is binnen de TU, dan moet je bij ons zijn. Wij geven adviezen over opleiding, ondersteunen bij het maken van keuzes, sollicitatiebrieven en gesprekken.”

Maar de bezoeker kan ook zelfstandig aan de slag op computers, in vacaturebanken, en op Internet. De blankhouten trendy tafeltjes en dito stoelen staan er nog nieuw en ongebruikt, maar uitnodigend bij.