Mister

Tegen het eind van het concert was de zaal opgewarmd voor wat het hoogtepunt moest zijn van de avond: de Mister L&R-verkiezing.

Het begon veelbelovend. De coverband Buskruit, met liefst elf leden, danste enthousiast op het podium. Gelukkig kwamen er in de loop van het optreden ook steeds meer bewegende mensen voor het podium. Tegen het eind van het concert was de zaal opgewarmd voor wat het hoogtepunt moest zijn van de avond: de Mister L&R-verkiezing.

Het sinds twee jaar traditionele L&R-feest werd dit jaar, na klachten uit de Tanthof vorig jaar, niet in een tent gehouden, maar in de vliegtuighal van de faculteit. Speciaal voor dit feest moesten er enkele vliegtuigen ’s nachts buiten overnachten om zo voldoende plaats te maken. De organisatie had het aantal bezoekers goed ingeschat, de vrijgemaakte ruimte was het de hele avond goed gevuld.

Rond tien uur begon dan eindelijk de ultieme poging van L&R om zich te scharen bij Civiel en Mijnbouw. Niet door middel van een kalender, maar door een heuse mister-verkiezing. Gedurende het afgelopen jaar werden de kandidaten, zowel studenten als medewerkers, via het faculteitsblad voorgesteld. Voor het feest konden zo alle L&R-vrouwen hun stem uitbrengen op hun favoriet. De kandidaten, de één nog gaver uitgedost dan de ander, stonden zichtbaar nerveus op het podium. Behalve de uitverkorene, want die bleek niet aanwezig om zijn overwinning toe te lichten. Maar de verkiezing van de medewerker-mister maakte dat ruimschoots goed. Met een speech waar een cabaretier zich niet voor zou schamen, vierde hij zijn grootse triomf.

Zichtbaar geamuseerd na deze speech kwam het publiek los. Het hoofdoptreden van de avond was Henk Westbroek. Westbroek, een duidelijk beter entertainer dan politicus, kon rekenen op een swingende zaal. Hoewel hij de griep had, wist hij met zijn band de aanwezigen in beweging te zetten en te houden. Hoewel hij het optreden met nummers van zijn eigen cd begon, kon hij niet om de wensen van het publiek heen en bracht enkele bekende nummers van het Goede Doel.

Toch vond het hoogtepunt niet plaats in de hoofdzaal. Naast de vliegtuighal stond een tent waar de bonnen gehaald konden worden. Om deze handeling wat op te leuken had de organisatie hier ook een band neergezet. En juist deze Spirit of St. Louis gaf met afstand het beste optreden van de avond. Met zichtbare onspanning en gemak wisten zij met nummers van onder meer de Beatles en de Stones het veel te schaarse publiek tot grote feestvreugde te bewegen. De Spirit of St. Louis, een aanrader voor ieder feest, had het verdiend om op het hoofpodium te staan, bij voorkeur in plaats van de mister-verkiezing.

Het begon veelbelovend. De coverband Buskruit, met liefst elf leden, danste enthousiast op het podium. Gelukkig kwamen er in de loop van het optreden ook steeds meer bewegende mensen voor het podium. Tegen het eind van het concert was de zaal opgewarmd voor wat het hoogtepunt moest zijn van de avond: de Mister L&R-verkiezing.

Het sinds twee jaar traditionele L&R-feest werd dit jaar, na klachten uit de Tanthof vorig jaar, niet in een tent gehouden, maar in de vliegtuighal van de faculteit. Speciaal voor dit feest moesten er enkele vliegtuigen ’s nachts buiten overnachten om zo voldoende plaats te maken. De organisatie had het aantal bezoekers goed ingeschat, de vrijgemaakte ruimte was het de hele avond goed gevuld.

Rond tien uur begon dan eindelijk de ultieme poging van L&R om zich te scharen bij Civiel en Mijnbouw. Niet door middel van een kalender, maar door een heuse mister-verkiezing. Gedurende het afgelopen jaar werden de kandidaten, zowel studenten als medewerkers, via het faculteitsblad voorgesteld. Voor het feest konden zo alle L&R-vrouwen hun stem uitbrengen op hun favoriet. De kandidaten, de één nog gaver uitgedost dan de ander, stonden zichtbaar nerveus op het podium. Behalve de uitverkorene, want die bleek niet aanwezig om zijn overwinning toe te lichten. Maar de verkiezing van de medewerker-mister maakte dat ruimschoots goed. Met een speech waar een cabaretier zich niet voor zou schamen, vierde hij zijn grootse triomf.

Zichtbaar geamuseerd na deze speech kwam het publiek los. Het hoofdoptreden van de avond was Henk Westbroek. Westbroek, een duidelijk beter entertainer dan politicus, kon rekenen op een swingende zaal. Hoewel hij de griep had, wist hij met zijn band de aanwezigen in beweging te zetten en te houden. Hoewel hij het optreden met nummers van zijn eigen cd begon, kon hij niet om de wensen van het publiek heen en bracht enkele bekende nummers van het Goede Doel.

Toch vond het hoogtepunt niet plaats in de hoofdzaal. Naast de vliegtuighal stond een tent waar de bonnen gehaald konden worden. Om deze handeling wat op te leuken had de organisatie hier ook een band neergezet. En juist deze Spirit of St. Louis gaf met afstand het beste optreden van de avond. Met zichtbare onspanning en gemak wisten zij met nummers van onder meer de Beatles en de Stones het veel te schaarse publiek tot grote feestvreugde te bewegen. De Spirit of St. Louis, een aanrader voor ieder feest, had het verdiend om op het hoofpodium te staan, bij voorkeur in plaats van de mister-verkiezing.