Lofzang op lieve meisjes

Vanavond wordt DEM officieel gelanceerd. En de cd ‘Voor de meisjes’ gereleased. Van tevoren heb ik de nummers geluisterd op de site. Allemaal over bekende Nederlandse meisjes. Grappige teksten, soms bekende melodietjes.

Ik parkeer mijn fiets op de Van Leeuwenhoeksingel. Daar woont Matthijs Bolt, alias MT-Ice. Hij is het brein achter dit project. “Zal ik je jas aannemen? Cd kopen?” MT-Ice heeft er zin in. Hij is al weken bezig met de organisatie van dit feest. Samen met vriend Joost Tangelder, alias D-Tang.

Binnen is het druk. We drinken Schultenbru en rode wijn uit kartonnen pakken. Achter de draaitafel staat dj Tristan, een van de helden van DEM records. MT-Ice heeft niets aan het toeval overgelaten. Iedereen is uitgenodigd. Ook de jongens van zijn basisschool uit Groningen. Hij kent hier niemand, zegt de jongen van de basisschool. Maar nu kent hij mij. Na drie kwartier weet ik hem van me af te schudden.

‘Voor de meisjes’, heet de cd. Ik vraag me af waar die zijn. Ik loop Sjoebidoebidoerd tegen het lijf. Hij maakte al eerder een cd met MT-Ice. Ik herinner me een optreden van hen. Sjoebidoebidoerd speelde tamboerijn. Nu doet hij niets meer met muziek. Hij is nu artdirector. “Ik blijk toch beter in vormgeving dan muziek.”

Dan is het tijd voor de officiële release. De artiesten worden naar voren geroepen. Ze hebben prestigieuze namen als DXL, The Principle of Easy-C. Ik zie gewoon acht jolige Delftse mannen. Uit alles spreekt de lol die ze met elkaar hebben tijdens dit project. De rest van de gasten kijkt ongemakkelijk toe. MT-Ice houdt een toespraak en bedankt iedereen die heeft meegewerkt. Er wordt een liedje van de cd gedraaid. En een kunstwerk onthuld. Boudewijn Bots van de kunstacademie in Den Haag maakte het: een draaiende lp met daaromheen de metalen letters DEM gelast. “Dat is wat we uiteindelijk willen met DEM”, vertelt Matthijs. “Een platform zijn voor creativiteit in Delft. Niet alleen voor muziek, maar ook voor kunst, vormgeving en film.”

Er komt een jongen naar me toe met een boekje in zijn hand. ‘De kleine prins’. Met zwarte viltstift schrijft hij op een willekeurige bladzijde: ‘Kom je een keertje eten?’. Het wordt laat. Eenmaal voor mijn deur betrap ik mezelf op het neuriën van lieve liedjes voor meisjes. (AN)

Op weg naar een langverwachte record label release party. Wat ooit begon met een lofzang op Ricky Koole is inmiddels uitgegroeid tot DEM Records. Vanavond wordt DEM officieel gelanceerd. En de cd ‘Voor de meisjes’ gereleased. Van tevoren heb ik de nummers geluisterd op de site. Allemaal over bekende Nederlandse meisjes. Grappige teksten, soms bekende melodietjes.

Ik parkeer mijn fiets op de Van Leeuwenhoeksingel. Daar woont Matthijs Bolt, alias MT-Ice. Hij is het brein achter dit project. “Zal ik je jas aannemen? Cd kopen?” MT-Ice heeft er zin in. Hij is al weken bezig met de organisatie van dit feest. Samen met vriend Joost Tangelder, alias D-Tang.

Binnen is het druk. We drinken Schultenbru en rode wijn uit kartonnen pakken. Achter de draaitafel staat dj Tristan, een van de helden van DEM records. MT-Ice heeft niets aan het toeval overgelaten. Iedereen is uitgenodigd. Ook de jongens van zijn basisschool uit Groningen. Hij kent hier niemand, zegt de jongen van de basisschool. Maar nu kent hij mij. Na drie kwartier weet ik hem van me af te schudden.

‘Voor de meisjes’, heet de cd. Ik vraag me af waar die zijn. Ik loop Sjoebidoebidoerd tegen het lijf. Hij maakte al eerder een cd met MT-Ice. Ik herinner me een optreden van hen. Sjoebidoebidoerd speelde tamboerijn. Nu doet hij niets meer met muziek. Hij is nu artdirector. “Ik blijk toch beter in vormgeving dan muziek.”

Dan is het tijd voor de officiële release. De artiesten worden naar voren geroepen. Ze hebben prestigieuze namen als DXL, The Principle of Easy-C. Ik zie gewoon acht jolige Delftse mannen. Uit alles spreekt de lol die ze met elkaar hebben tijdens dit project. De rest van de gasten kijkt ongemakkelijk toe. MT-Ice houdt een toespraak en bedankt iedereen die heeft meegewerkt. Er wordt een liedje van de cd gedraaid. En een kunstwerk onthuld. Boudewijn Bots van de kunstacademie in Den Haag maakte het: een draaiende lp met daaromheen de metalen letters DEM gelast. “Dat is wat we uiteindelijk willen met DEM”, vertelt Matthijs. “Een platform zijn voor creativiteit in Delft. Niet alleen voor muziek, maar ook voor kunst, vormgeving en film.”

Er komt een jongen naar me toe met een boekje in zijn hand. ‘De kleine prins’. Met zwarte viltstift schrijft hij op een willekeurige bladzijde: ‘Kom je een keertje eten?’. Het wordt laat. Eenmaal voor mijn deur betrap ik mezelf op het neuriën van lieve liedjes voor meisjes. (AN)