Met de eindrapporten op de post gaan we ontspannen het weekend in. De surf-skills worden nog een keer aangescherpt in Big Bay waar een andere groep Nederlandse studenten verblijft.
Zij zitten in de allerlaatste dagen van hun verblijf voordat de lijnbus van British Airways, dezelfde als die van ons, ze op maandag weer naar Amsterdam vliegt. Gelukkig mogen wij ons vertrek nog een weekje uitstellen, maar er moet nog één horde in het project worden genomen. De eindpresentatie.
De inhoud in de rapporten kan nog zo compleet zijn, als je het niet fatsoenlijk kan overbrengen sla je alsnog een flater. Dus we krabben ons nog een keer goed achter de oren om erachter te komen hoe we de grote hoeveelheid informatie het beste kunnen samenvatten in een aantal PowerPoint-slides. Tijdens de eerste repetitie duurt de presentatie bijna 45 minuten, duidelijk dat hier nog wat snijwerk verricht moet worden.
Het duo Rik & Rick is uitverkoren om de presentatie voor WSP te verzorgen. De tijd van de presentatie wordt teruggebracht naar een schappelijke 30 minuten en als de grote boardroom op woensdagmiddag helemaal vol zit komt de ontknoping van Project Durban akelig dichtbij. Op het allerlaatste moment lijkt de technologie nog roet in het eten te gooien door de video-verbinding met Durban niet in stand te brengen. Maar eind goed al goed, de presentatie loopt gesmeerd. De havenautoriteit toont zich tevreden en een groot vragenvuur vanuit de zaal blijft ons gespaard.
Enkele minuten later klinken de glazen en daarmee eindigt onze laatste dag bij WSP inderdaad zoals de eerste dag begon. Het restant van onze dagen wordt gevuld met de geneugten van het leven. Er wordt gebraaid, wat zon meegepakt en gefeest met de studenten van Stellenbosch University die vanaf volgende week weer in de collegebanken zitten. Het laatste actiepunt is nu inchecken voor onze vlucht naar huis en dinsdag om 11:00 zetten we weer voet op Nederlandse bodem.
Namens Rik, Frans, Rick, Tuan en Sander, bedankt voor het volgen van onze Blog!
Comments are closed.