India’s grand festival of light

Diwali is celebrated in India once a year to mark the triumph of good over evil.

Diwali is short for Deepavali, which means ‘a row of lights’, and falls on one new moon night between mid-October and mid- November. This festival marks the return of Lord Rama, one of the many deities in Hinduism after his 14 year-long exile and victory over the demon king Ravana, although the story behind this festival and the way it’s celebrated varies slightly from region to region in India.



Diwali, however, being the festival of lights, the spiritual significance is the awareness of the inner light and this essence – to rejoice in the inner light remains the same everywhere. The lights that illuminate Indian homes emphasise the commitment to do good deeds, thus bringing us closer to divinity.



Every year, the Indian Students Association – Delft (ISA Delft) celebrates Diwali at the TU‘s Culture Centre. Various Indian arts, like skit, dancing and singing, will be displayed for an international audience. The Indian Music Band will also perform on stage for the first time. All one must do to get an authentic taste of this grand Indian festival is to arrive at the Culture Centre on 28 October, between 19:00-24:00.



Following the colourful and captivating opening events, visitors can then freestyle to splendid Indian music. Indian food can also be purchased at the venue.



Entrance to ISA Delft’s ‘Diwali Festival’ is free. For the exact program schedule, visit ISA Delft’s facebook event page: Indian Students Association, Delft

Je bent dit jaar de enige winnaar. Vereerd?
“Ja. Maar het was ook een hele klus. Mijn idee was behoorlijk ingewikkeld en lastig uit te leggen in drie A4’tjes. Joris Dik van materiaalwetenschappen bij 3mE heeft mij veel goede tips gegeven bij het schrijven van een overtuigend voorstel en ik ben erg blij dat ik erin geslaagd ben.”

In maart werd het idee al bekroond als een van de beste ideeën bij de Campus Energy Challenge. Het kan niet op?
“Het is een dubbele bekroning, maar bij de Campus Energy Challenge ging het erom hoe deze technologie toepasbaar zou zijn op de campus. Wat ik doe – en waar de prijs voor is toegekend – is het ontwikkelen van de techniek, want het is onzeker of het ook echt kan.”

Waarom is dat onzeker?
“Nikola Tesla heeft het werkingsprincipe eind negentiende eeuw al bedacht. Bekend was dat materiaal opwarmt als je het in een magneetveld brengt. Haal je het eruit, dan koelt het af. Tesla bedacht: als je het omdraait en materiaal cyclisch van temperatuur wisselt, dan levert dat elektriciteit op. Maar het is nog nooit bewezen; de legeringen voor zo’n thermomagnetische generator waren er toen nog niet. Nu waarschijnlijk wel, maar er is nog geen apparaat waarmee het kan.”

Hoe kom je hier als werktuigbouwer eigenlijk bij?
“Mighael Vroom, die het idee presenteerde bij de Campus Energy Challenge, kwam aan het onderwerp via de Energy Club. Daarvan was ik voorzitter. Ik was toen net op zoek naar een afstudeeronderwerp. Dit leek me leuk en niet iets waar al tien promovendi mee bezig zijn. En ik word ingenieur, dus ik wilde geen beleidsanalyse schrijven. Dit onderwerp lag toen voor mijn gevoel ook dicht bij mijn roots in de werktuigbouwkunde: stromingsleer en warmteoverdracht. Dat blijkt overigens door het magnetisme en de materialen veel minder zo te zijn.”

Wat maakt het idee jong en wild?
“Young omdat het nog niet bestaat en wild omdat het een gigantisch potentieel heeft. We gooien veel restwarmte weg. De petrochemische industrie heeft volgens het Energie Centrum Nederland voor zijn processen een warmtebehoefte van zo’n vijfhonderd petajoule, waarvan honderd petajoule na koeling wordt geloosd. En dat is alleen die tak. Allemaal laagcalorische warmte. Het is aantrekkelijk en spannend om te zien of we dat kunnen omzetten in elektriciteit.”

Waar hangt dat vanaf?
“Het principe werkt, maar we weten niet hoe het materiaal reageert in een magnetisch veld. Ook weten we niet precies wat de beste manier is om het materiaal in het veld te zetten. En onduidelijk is of het materiaal voldoende gemagnetiseerd wordt en hoeveel stroom je krijgt.”

In maart was de verwachting dat er eind dit jaar een prototype staat. Lukt dat?
“Het is krap. In de generator moeten veertig schijfjes magnetocalorisch materiaal. Basf levert het materiaal en het hangt er vanaf of het ze lukt om per schijfje de benodigde 690 microkanaaltjes te maken, zonder de magnetische eigenschappen van het materiaal te veranderen. Daar hebben ze nog geen ervaring mee.”

En als het nou allemaal goed blijkt te werken…?
“Dan hoeven de energiecentrales geen warmte meer te lozen. Dus geen witte pluimen meer uit koeltorens en schoorstenen. Zonnecellen worden efficiënter, geothermie is om te zetten in elektriciteit. Kortom: een enorme rendementsverbetering.”