Marc Hulsebos heeft al een jaar natuurkunde gestudeerd en daarna een jaar gewerkt. Dit jaar is hij met werktuigbouwkunde begonnen en lid geworden bij het Delftsch Studenten Corps (DSC).
Hij woont in een tweepersoonskamer in de Engelenbak, een mannenhuis met veertien DSC-leden en veertien Virgilianen en is daar de oudste van de zes HJ’s. De taken zijn standaard (koffie, telefoon, vuilnis, oud papier) en de regels simpel: als je het afval niet buiten zet, staat het die week op je kamer. Bier halen hoeven de HJ’s niet te doen, dat wordt gewoon bezorgd.
Het zal niet vaak voorkomen dat een winnaar van een Echo Award op de prijsuitreiking een gedicht van eigen hand voordraagt. De van oorsprong Marokkaanse TU-student Youssef El Bouhassani deed het en oogstte er veel lof mee. “Dat moet je zeker publiceren, zeiden de mensen na afloop tegen me”, vertelt de student, die pas sinds zijn vijftiende in Nederland woont. Het gedicht is een beeldend verhaal, legt hij uit. “Ik heb daarin gedachten voorgesteld als een gang, geinspireerd op het woord gedachtegang.”
Winnaars van de Echo Awards zijn altijd duizendpoten. Dat geldt ook voor El Bouhassani. De masterstudent control and simulation (Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek) volgt ook een pre-master econometrie aan de Erasmus Universiteit. In beide vakken wil hij een masters degree halen.
De student dicht en speelt gitaar. Daarnaast is hij actief in de Delftse moslimvereniging Ibn Firnas, die zich voornamelijk bezighoudt met huiswerkbegeleiding en examentraining voor moslimjongeren. De student helpt ook bij het opzetten van een landelijk platform voor moslim- en interculturele studentenverenigingen, Stichting Salam. “Dat gaat heel moeizaam, want iedere vereniging heeft zijn eigen belangen.”
El Bouhassani kwam op zijn vijftiende naar Nederland. Hij leerde snel Nederlands, besloot zich niet te plaatsen in een slachtofferrol van allochtone minderheid en stelde zich open voor de normen en waarden van zijn nieuwe land. “De verschillen zijn groot, alleen al in hoe mensen met elkaar omgaan. Toen ik een keer met een docent moest praten, keek ik naar de grond om respect te tonen, maar hij dacht juist: waarom negeer je mij?”
El Bouhassani woonde de eerste jaren in Amsterdam, bij zijn ouders. Toen hij in Delft ging studeren, ging hij op kamers, maar inmiddels is hij weer terug in het ouderlijk huis. “Alles was nieuw, het was te veel om te combineren.”
De student is wel nog actief in het Delftse studentenleven. Begin deze maand was hij met Ibn Firnas op bezoek bij het Delftsch Studenten Corps. “Zij zeiden, we weten weinig over moslimstudenten. Ze wilden weten hoe het leven van moslims in elkaar zit en dat zijn we gaan vertellen. Er waren heel veel mensen en ze hadden veel vragen, heel leuk. Nu heeft het DSC voorgesteld om meerdere dingen samen te doen, zoals lezingen en debatten.”
El Bouhassani won met de Echo Award een summercourse op de vooraanstaande Californische universiteit UCLA. De student kijkt ernaar uit. Tegen de jury zei hij het zo: “Toen ik migreerde besefte ik dat persoonlijke ontwikkeling wordt versneld als je in een nieuwe omgeving bent. Wetenschap en engineering zijn universeel. Maar leiderschap en management zijn verbonden aan cultuur. Amerika heeft een bepaalde manier van onderwijzen om nieuwe leiders voort te brengen.”

Comments are closed.