“The worst and best thing about the internet is the information overflow. These days I’m scared to check my mail for fear of all the meetings, gatherings…chaos going on around me.
I haven’t been on Facebook in ages, and it’s like I have no idea what’s going on with my friends. But I do love that there’re so many creative blogs out there. I like to get inspiration from these blogs for my industrial design projects. There are some amazingly talented amateur artists, designers, photographers posting their original work online. And such sites inspired me to start my own blog – Funky Colours – four years ago.
Initially I tried making my blog an online magazine, posting interesting articles, links, images…I’d found elsewhere. But nowadays it’s more of my original work – mostly photo-collages and occasional crazy stories. The photographs mainly come from various blogs and flickr albums, which I arrange in certain ways that may seem arbitrary but in reality carries a special meaning: no two images placed next to each other are unrelated. The collage tells a story; the art is in the eye of the beholder.
I blog mostly for fun. In Bulgaria there’s a tightly-knit blogger community where many creative people post their work. It’s great being part of that community. Although I don’t have many followers, I do occasionally get encouragingly positive messages from people reading my blog. Once a girl came up to me at a party and told me she was a fan. Another time some online Japanese magazine posted a link to my blog and I got like 10,000 hits in one day! Occasionally I re-visit my blog posts from four years ago. It’s like a timeline: what I liked back then is completely different from what I like today, so I can see how much I’ve changed.
If the internet suddenly disappeared, I’d find things to do. Probably start planting things in my garden. I recently moved and still don’t have internet access, so I feel as if I’m in some distant village. Yet my flatmates and I nowadays enjoy cooking together and socialising in person. The internet’s a great source of information, but you shouldn’t let it overshadow your real life.”
My favorites:
mlakni.blogspot.com
pitchfork.com/news
www.terrysdiary.com
springtimestudio.blogspot.com
ilovefakemagazine.blogspot.com
sto-lica.blogspot.com
fuckthemainframe.de/blog
Het lijkt de set van X-Factor wel, het uitvinderspodium van gastschrijver Herman Koch. Zeven studenten ontpoppen zich als ware Idols. Want wie heeft de Da Vinci-factor? “Ik verwacht veel van jullie”, grapt Koch, bekend van Jiskefet en bestseller ‘Het Diner’. “De TU Delft staat bekend om haar snelle zonne-auto’s en vernuftige paraplu’s. Ik wil minstens een nieuw geheim wapen zien. Misschien een handige raket voor kleine bevrijdingsbewegingen?”
Twee minuten zijn kort om een idee te presenteren, maar de studenten zijn verrassend snel en inventief. De meest ingenieuze ideeën flitsen voorbij. Na zeven keer twee minuten is er een ontwerp voor koud bier, een driedimensionale muis, een vertrouwensbouwer, een pretpark waar je alle genuttigde calorieën er meteen afsport, een oplossing voor het afvalprobleem, een object die onzichtbare realiteit zichtbaar maakt en een uitvinding die ervoor zorgt dat treuzelen op straat verleden tijd is.
Stijn Balk (21), student werktuigbouwkunde, roept binnen twee minuten een zomerse sfeer op, waarin je hem met vrienden in het park ziet zitten. Bij die ideale situatie hoort bier, zegt Balk. Maar bier wordt bij warm weer snel lauw. “En dat is vies.”
Dus bedacht hij een blikje dat bij opening koud wordt. Zijn bevindingen legt hij voor aan de strenge jury, bestaande uit Herman Koch, rector Luyben en Livia Verstegen van bureau Verstegen&Stigter, dat het gastschrijverschap samen met de TU organiseert. Ze bevragen hem tot in de kleinste details. Luyben vindt de technische uitleg interessant en ziet de oplossing voor zich. “Maar dit wordt duurder dan supermarktbier. En hoe zorg je dat het koud blijft?” “Snel opdrinken”, antwoordt Balk.
Bouwkundestudent Juri Kloet Julião (24) bedacht een driedimensionale computermuis. “Alle muizen zijn nog tweedimensionaal, terwijl driedimensionaal technisch mogelijk is. De afstandsbesturing van de Wii bijvoorbeeld is driedimensionaal, maar die beweegt erg geforceerd.” Hij bedacht een blokje dat alle kanten op kan, waardoor scrollen en klikken met een simpele beweging in de lucht gebeurt. “Een blokje is veel soepeler dan een Wii-mote en ligt makkelijk in de hand.”
Koch en Luyben zijn enthousiast. “Kan Herman een aandeel in je miljoenendeal krijgen als het ontwerp slaagt”, schertst Luyben.
Student industrial ecology Jan Wouter Vorderman (22) wil het afvalprobleem oplossen. Daarvoor bedacht hij een serie plastic bakjes, die in de supermarkt worden hervuld. “Zoveel producten komen in bulkverpakking in de supermarkt aan. Je voorkomt veel afval als je met je bakjes naar de supermarkt gaat en daar de producten aanvult.”
Luyben vindt een lege afvalbak aantrekkelijk, maar voorziet een technisch probleem. “Alles moet uiterst schoon worden gehouden, want verontreiniging ligt op de loer. Het is een goed idee om de afvalberg aan te pakken, maar dit kost veel personeel. Dat maakt het duur”, denkt hij.
De jury is kritisch, maar Koch, Luyben en Vestegen ontpoppen zich niet als valse Idols-juryleden. Koch: “Ik was hier zelf nooit opgekomen, het zijn originele ontwerpen. Ik ben heel benieuwd naar de raakvlakken tussen techniek en schrijven. Dit wordt een spannende wisselwerking.” In de masterclass zullen Herman Koch en zijn studenten verder werken aan een uitvinding.
Op 16 april om 20.00 uur geeft gastschrijver Herman Koch een openbaar college in de aula. (Toegang gratis/aanmelden verplicht, www.tudelft.nl)
Comments are closed.