Tweeëntwintig graden, honderd kilometer en ontelbaar veel blaren op zo’n duizend handen. Woensdag was het zover, roeivereniging Laga hield de 33ste Ringvaart Regatta.
Delen
De roeiwedstrijd van honderd kilometer had dit jaar het thema ‘Alles is Ringvaart, je moet er alleen wel in geloven’.
En dat doe ik, maar wel met de fiets, tegen de richting in, van Delft naar Leidschendam. Daar gaat het feest voor de omstanders al los. Onder luid applaus worden de roeiers binnengehaald. “Hier hebben ze er al 88 kilometer opzitten, het laatste stuk naar de finish is voor de meesten bekend terrein”, vertelt Danneke, die dit jaar het evenement organiseert. “Alle roeiers moeten hier uitstappen, omdat hun boot uit het water wordt getild, de sluis over.”
Het weer is voor de roeiers minder leuk, maar bij de supporters op het droge zit de sfeer er goed in. Volgauto’s van roeiverenigingen Proteus en Nereus bouwen hun eigen feestje aan wal. Op aanhangwagens staan enorme boxen. Met zo’n rijdende disco fiets ik mee terug naar Laga, waar nog eens ladingen mensen de boten over de finish toejuichen.
Het feest na de ringvaart is voor de roeiers niet zo interessant, die liggen voor pampus. Maar de supporters weten er wel raad mee. Bij het oude pand aan de Schie ziet het zwart van de mensen, en aan de overkant van het water ook. Voor de gelegenheid is de hele botenloods leeg gehaald. De boten en stellingen hebben plaats gemaakt voor een enorme dj-tafel, rookmachines en discolampen. Helaas blijft het daar in het begin van de avond bij, want het publiek blijft lekker buiten feesten.
Op het dakterras speelt de band Johnny Rock & The Salamanders vrolijke muziek. Achter de bar staan meisjes van een Amsterdamse roeivereniging en beneden bakken drie vrijwilligers aan de lopende band 550 hamburgers. Dan stopt de band en worden de winnaars van de roeimarathon aangekondigd. Op een bijzondere manier. “Want”, vertelt Willem, ook organisator van het evenement, “de traditie is dat ploegen weddenschappen afleggen over hun finishtijd met het bestuur van Laga. Deze jongens hebben gewed als eerste te finishen. Bij winst worden ze gehuldigd door de vrouwelijke leden van het bestuur alsof het de Tour de France is.” Het bestuur verliest en de dames huldigen de jongens van club Beest in een sexy pak met bloemen en ‘blikken’ (roeimedailles).
De heren doet het niet zo veel meer. Ze zijn total loss, maar hebben wel een tijd van zeven uur en negen minuten weten neer te zetten. Willem snapt wel dat ze niet meer zo aanspreekbaar zijn: “Ik heb dan wel twee dagen doorgewerkt zonder slaap om deze logistieke happening tot succes te maken, maar dat is nog niks vergeleken met honderd kilometer roeien in deze hitte.” De dag zelf heeft hij rondgereden in een grote blauwe bus, die voor de gelegenheid tot Griezelbus gedoopt is. Zijn bestuurder Mario heeft op het feest het hoogste woord: “Hé meisje, ga je lekker mee griezelen in de Griezelbus?”
Als de laatste boten om een uurtje of elf binnenkomen, is daar niet meer zoveel oog voor. De loods is inmiddels vol met een dansende menigte, en buiten wordt al bijna niet meer over de roeiprestatie gepraat. Het is drankgelal wat de klok slaat. Want topsport of niet, een feestje blijft een feestje. (CD)
Tweeëntwintig graden, honderd kilometer en ontelbaar veel blaren op zo’n duizend handen. Woensdag was het zover, roeivereniging Laga hield de 33ste Ringvaart Regatta. De roeiwedstrijd van honderd kilometer had dit jaar het thema ‘Alles is Ringvaart, je moet er alleen wel in geloven’.
En dat doe ik, maar wel met de fiets, tegen de richting in, van Delft naar Leidschendam. Daar gaat het feest voor de omstanders al los. Onder luid applaus worden de roeiers binnengehaald. “Hier hebben ze er al 88 kilometer opzitten, het laatste stuk naar de finish is voor de meesten bekend terrein”, vertelt Danneke, die dit jaar het evenement organiseert. “Alle roeiers moeten hier uitstappen, omdat hun boot uit het water wordt getild, de sluis over.”
Het weer is voor de roeiers minder leuk, maar bij de supporters op het droge zit de sfeer er goed in. Volgauto’s van roeiverenigingen Proteus en Nereus bouwen hun eigen feestje aan wal. Op aanhangwagens staan enorme boxen. Met zo’n rijdende disco fiets ik mee terug naar Laga, waar nog eens ladingen mensen de boten over de finish toejuichen.
Het feest na de ringvaart is voor de roeiers niet zo interessant, die liggen voor pampus. Maar de supporters weten er wel raad mee. Bij het oude pand aan de Schie ziet het zwart van de mensen, en aan de overkant van het water ook. Voor de gelegenheid is de hele botenloods leeg gehaald. De boten en stellingen hebben plaats gemaakt voor een enorme dj-tafel, rookmachines en discolampen. Helaas blijft het daar in het begin van de avond bij, want het publiek blijft lekker buiten feesten.
Op het dakterras speelt de band Johnny Rock & The Salamanders vrolijke muziek. Achter de bar staan meisjes van een Amsterdamse roeivereniging en beneden bakken drie vrijwilligers aan de lopende band 550 hamburgers. Dan stopt de band en worden de winnaars van de roeimarathon aangekondigd. Op een bijzondere manier. “Want”, vertelt Willem, ook organisator van het evenement, “de traditie is dat ploegen weddenschappen afleggen over hun finishtijd met het bestuur van Laga. Deze jongens hebben gewed als eerste te finishen. Bij winst worden ze gehuldigd door de vrouwelijke leden van het bestuur alsof het de Tour de France is.” Het bestuur verliest en de dames huldigen de jongens van club Beest in een sexy pak met bloemen en ‘blikken’ (roeimedailles).
De heren doet het niet zo veel meer. Ze zijn total loss, maar hebben wel een tijd van zeven uur en negen minuten weten neer te zetten. Willem snapt wel dat ze niet meer zo aanspreekbaar zijn: “Ik heb dan wel twee dagen doorgewerkt zonder slaap om deze logistieke happening tot succes te maken, maar dat is nog niks vergeleken met honderd kilometer roeien in deze hitte.” De dag zelf heeft hij rondgereden in een grote blauwe bus, die voor de gelegenheid tot Griezelbus gedoopt is. Zijn bestuurder Mario heeft op het feest het hoogste woord: “Hé meisje, ga je lekker mee griezelen in de Griezelbus?”
Als de laatste boten om een uurtje of elf binnenkomen, is daar niet meer zoveel oog voor. De loods is inmiddels vol met een dansende menigte, en buiten wordt al bijna niet meer over de roeiprestatie gepraat. Het is drankgelal wat de klok slaat. Want topsport of niet, een feestje blijft een feestje. (CD)
Comments are closed.