De dames van Thor kijken er niet meer van op als de tegenstander met nul punten het veld verlaat. Vorige week werden ze voor de derde keer op rij kampioen.
Delen
Op 21 april won Thor de beslissende wedstrijd tegen het Utrechtse URC en vorige week hakten ze het Leidse DIOK in de pan met 85-0. ,,Terwijl we in het buitenland niks voorstellen”, zegt Thor-speelster Marjolein de Hoog. Hoewel dat bij nader inzien toch wel weer meevalt, volgens De Hoog en teamgenote Louise de Jong.
Het geheim is de jarenlange ervaring van een aantal Thor-dames. ,,Als je nu terugkijkt naar het Thor van zes jaar geleden is het onvoorstelbaar dat we toen al kampioen werden. We zouden het Thor van toen nu met gemak verslaan”, aldus De Hoog.
Rugby is een sport waarbij voor iedereen een plek is. ,,Het maakt niet uit of je groot, klein, dik of dun bent”, vertelt De Hoog. Rugby is bij uitstek een teamsport en bovendien een echte studentensport, vindt De Jong: ,,We gaan door tot het uiterste, op het veld en in de bar.” Niet alle meiden zijn zulke feestgangers, omdat sommigen de volgende dag weer moeten werken.
Het damesrugby van Thor bestaat uit twintig leden. De Hoog: ,,Die hebben we wel nodig, want een team bestaat uit vijftien rugbyers. Er zijn er nu bijvoorbeeld twee zwanger en Louise is geblesseerd. Het is niet leuk als je met minder dan vijftien in het veld staat.”
De Thor-dames zijn fanatiek en missen bijna geen trainingen, die twee keer in de week van acht tot tien uur ’s avonds plaatsvinden. ,,Onze trainer, Theo Snijders, draagt hier erg aan bij”, aldus De Hoog. ,,Hij weet iedereen heel goed te sturen en op de juiste positie te plaatsen.” De heren krijgen nog wel eens een donderpreek van Snijders, maar dat heeft bij de dames geen zin. ,,Dan gaan we huilen”, lacht De Hoog, die benadrukt: ,,We rugbyen voor ons plezier en dat we zo fanatiek zijn, komt omdat we het spel zo leuk vinden.”
Manvrouwen
Dat rugby een brute mannensport is, waar alleen ‘manvrouwen’ aan meedoen, blijft een vooroordeel. De Jong: ,,Het is geen mannensport, maar een mannenwereld, en wij zijn het mooiste rugby team van Nederland. Ik geloof dat de Thor-mannen wel trots op ons zijn.” De Hoog gaat verder: ,,Het is soms zelfs veel leuker om naar vrouwen te kijken, omdat zij mooier spelen door gebruik te maken van allerlei tactieken en handigheidjes. Bij mannen gaat het vaak alleen om brute kracht.”
De twee dames zouden niet graag tegen een mannenteam spelen. ,,Als wij dan een punt scoren door een slimmigheid gaan de mannen hun kracht gebruiken en dat is niet leuk.” Gemengd spelen daarentegen zien ze wel zitten. Dat er tijdens een rugbywedstrijd veel gewonden vallen is tevens een vooroordeel. ,,Ja, van een blauw oog of een blauwe plek moet je niet raar opkijken. Het is wel hard maar fair, en er komen maar weinig blessures voor”, verklaart De Jong.
Het team bestaat vooral uit studenten. Er zijn er een paar die werken. Die zijn blijven hangen. Ook studeren niet alle leden aan de TU. Het damesrugbyteam gaat al ruim twaalf jaar mee enis volgens De Hoog begonnen doordat ‘rugby-vriendinnetjes’ ook wel eens wilden rugbyen. Damesrugby is sinds vijftien jaar georganiseerd in Nederland. ,,Nog maar heel kort dus”, meent De Hoog. Het niveau is inmiddels wel gestegen. Diep in haar hart hoopt ze op een ‘Europacup voor vrouwen’.
De Hoog (boven) en De Jong: ,,Geen mannensport, maar een mannenwereld”
De dames van Thor kijken er niet meer van op als de tegenstander met nul punten het veld verlaat. Vorige week werden ze voor de derde keer op rij kampioen. Op 21 april won Thor de beslissende wedstrijd tegen het Utrechtse URC en vorige week hakten ze het Leidse DIOK in de pan met 85-0. ,,Terwijl we in het buitenland niks voorstellen”, zegt Thor-speelster Marjolein de Hoog. Hoewel dat bij nader inzien toch wel weer meevalt, volgens De Hoog en teamgenote Louise de Jong.
Het geheim is de jarenlange ervaring van een aantal Thor-dames. ,,Als je nu terugkijkt naar het Thor van zes jaar geleden is het onvoorstelbaar dat we toen al kampioen werden. We zouden het Thor van toen nu met gemak verslaan”, aldus De Hoog.
Rugby is een sport waarbij voor iedereen een plek is. ,,Het maakt niet uit of je groot, klein, dik of dun bent”, vertelt De Hoog. Rugby is bij uitstek een teamsport en bovendien een echte studentensport, vindt De Jong: ,,We gaan door tot het uiterste, op het veld en in de bar.” Niet alle meiden zijn zulke feestgangers, omdat sommigen de volgende dag weer moeten werken.
Het damesrugby van Thor bestaat uit twintig leden. De Hoog: ,,Die hebben we wel nodig, want een team bestaat uit vijftien rugbyers. Er zijn er nu bijvoorbeeld twee zwanger en Louise is geblesseerd. Het is niet leuk als je met minder dan vijftien in het veld staat.”
De Thor-dames zijn fanatiek en missen bijna geen trainingen, die twee keer in de week van acht tot tien uur ’s avonds plaatsvinden. ,,Onze trainer, Theo Snijders, draagt hier erg aan bij”, aldus De Hoog. ,,Hij weet iedereen heel goed te sturen en op de juiste positie te plaatsen.” De heren krijgen nog wel eens een donderpreek van Snijders, maar dat heeft bij de dames geen zin. ,,Dan gaan we huilen”, lacht De Hoog, die benadrukt: ,,We rugbyen voor ons plezier en dat we zo fanatiek zijn, komt omdat we het spel zo leuk vinden.”
Manvrouwen
Dat rugby een brute mannensport is, waar alleen ‘manvrouwen’ aan meedoen, blijft een vooroordeel. De Jong: ,,Het is geen mannensport, maar een mannenwereld, en wij zijn het mooiste rugby team van Nederland. Ik geloof dat de Thor-mannen wel trots op ons zijn.” De Hoog gaat verder: ,,Het is soms zelfs veel leuker om naar vrouwen te kijken, omdat zij mooier spelen door gebruik te maken van allerlei tactieken en handigheidjes. Bij mannen gaat het vaak alleen om brute kracht.”
De twee dames zouden niet graag tegen een mannenteam spelen. ,,Als wij dan een punt scoren door een slimmigheid gaan de mannen hun kracht gebruiken en dat is niet leuk.” Gemengd spelen daarentegen zien ze wel zitten. Dat er tijdens een rugbywedstrijd veel gewonden vallen is tevens een vooroordeel. ,,Ja, van een blauw oog of een blauwe plek moet je niet raar opkijken. Het is wel hard maar fair, en er komen maar weinig blessures voor”, verklaart De Jong.
Het team bestaat vooral uit studenten. Er zijn er een paar die werken. Die zijn blijven hangen. Ook studeren niet alle leden aan de TU. Het damesrugbyteam gaat al ruim twaalf jaar mee enis volgens De Hoog begonnen doordat ‘rugby-vriendinnetjes’ ook wel eens wilden rugbyen. Damesrugby is sinds vijftien jaar georganiseerd in Nederland. ,,Nog maar heel kort dus”, meent De Hoog. Het niveau is inmiddels wel gestegen. Diep in haar hart hoopt ze op een ‘Europacup voor vrouwen’.
De Hoog (boven) en De Jong: ,,Geen mannensport, maar een mannenwereld”
Comments are closed.