‘Het is een voorbeeldproject’

De door hen bedachte ‘Tuin der lusten’ is een voorbeeld van toekomstige sexcentra, vinden zij zelf.

,,De rosse buurt speelt een belangrijke maatschappelijke rol. Volgens de statistiek moeten zeker vijf tot zes van u naar de hoeren zijn geweest”, vertelt Brinksma zijn toehoorders. De hoerenbuurten bestaan niet alleen uit etalages. Er zijn ook café’s en hotels. ,,Wanneer je langs onze Tuin der lusten komt, drink je eerst gezellig een biertje en ontdek je daarna pas de rest”, aldus collega Verkade.

Het afstudeerontwerp bestaat uit een tuin waar omheen een café, een sexshop, een erotische bioscoop en natuurlijke de dames van plezier zijn gesitueerd. ,,We hebben ons laten inspireren door de kloostertuin. Een afgesloten tuin met aan de randen de functies”, aldus Verkade.

Alleen de voorgevel is doorzichtig. De drie resterende gevels zijn verlevendigd door de werkkamers te omranden met neonverlichting. Doordat telkens andere kamers in gebruik zijn, ontstaat een afwisselend gevelbeeld. Een ‘educatieve route’ slingert zich door de tuin waar achter het glas met koopwaar zijn opgesteld. In de vitrines langs de randen van de tuin staat wat anders. ,,Die etalages bestaan zoveel mogelijk uit glas. Dat geeft een maximaal lokefffect voor de raamprostituees”, weet Brinksma. ,,Tussen de aan elkaar grenzende vitrines zitten verplaatsbare schotten voor de sociale contacten.”

De vertrekken zijn in logische volgorde gerangschikt. Eerst maakt de klant buiten zijn keuze. Op een galerij tussen de vitrine en de werkunits wordt onderhandeld. Wanneer de klant naar de parkeerkelder loopt, verdwijnen de meisjes naar de relaxruimte om zich op te frissen.
Bruisbad

Dan is er de sjieke club. Om duidelijk te maken dat de hier werkzame hotelgirls een hogere rang bezitten dan de raamprostituees, is dit gebouwdeel opgehangen met trekstangen. De sexclub met bar, zwembad en stripteasepodium zweeft letterlijk boven de etalagevrouwen. Op de getoonde dia is een hartvormig bruisbad te zien als voorbeeld van het interieur van de werkkamers. Iedere kamer heeft een eigen thema. Van het thema ‘oerwoud’ was helaas geen dia paraat.

Deze vorm van recreatie is bedoeld voor de rijkeren. Vandaar dat de afstudeerders hun ontwerp plaatsen langs de snelweg. ,,Het bouwwerk ligt in Rotterdam nabij een verkeersplein met veel zakelijk verkeer. Dat zijn de potentiële klanten”, aldusBrinksma die dan ook voor de duidelijkheid op enkele presentatietekeningen een in driedelig pak gestoken zakenman met attachékoffer aanbracht.

,,Het wordt een gebouw waarin volgens de arbeidsvoorwaarden gewerkt wordt”, vervolgt Brinksma. Met een hoog voorzieningenniveau zoals een arts en een kinderopvang. In het vooronderzoek is aan deze punten veel aandacht besteed. Eerst werd de stichting De Rode Draad gebeld. Die konden zich wel wat opwindenders voorstellen dan het voorlichten van twee Delftse studenten. De Mr. A. de Graafstichting en de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven verleenden uiteindelijk wel medewerking. ,,Dit soort onderzoek is nog nooit gedaan. Alleen op kleinschalig niveau wordt gebouwd voor de prostitutie. Een belangrijk deel van de tijd zit in het formuleren van het programma van eisen. Het is een voorbeeldproject”, zegt Verkade.

Hij vervolgt: ,,Op sollicitatiegesprek vertel ik er gewoon over. Architecten vinden dit juist leuk. Carel Weeber heeft twintig jaar geleden ook zoiets gedaan en die is toch niet verkeerd terecht gekomen.”

Toch hadden beide studenten problemen met het vinden van begeleidende docenten. Een prof had slechte ervaringen in een buitenlands hoerenhotel gehad en een ander dacht dat de protitutiemarkt over tien jaar in elkaar gezakt zou zijn. ,,Maar het is juist een onderwerp voor de toekomst”, reageert Verkade. ,,We denken dat ons sexcentrum een eind kan maken aan de vervelende bijkomstigheden van prostitutie, zoals vrouwenhandel.”

De prostituees die hadden meegewerkt, waren wel uitgenodigd. Maar ze kwamen vorige week dinsdag niet. Alleen familieleden en medestudenten waren naar het afstudeerpraatje van studenten bouwke Robert Brinksma en Marc Verkade gekomen. De door hen bedachte ‘Tuin der lusten’ is een voorbeeld van toekomstige sexcentra, vinden zij zelf.

,,De rosse buurt speelt een belangrijke maatschappelijke rol. Volgens de statistiek moeten zeker vijf tot zes van u naar de hoeren zijn geweest”, vertelt Brinksma zijn toehoorders. De hoerenbuurten bestaan niet alleen uit etalages. Er zijn ook café’s en hotels. ,,Wanneer je langs onze Tuin der lusten komt, drink je eerst gezellig een biertje en ontdek je daarna pas de rest”, aldus collega Verkade.

Het afstudeerontwerp bestaat uit een tuin waar omheen een café, een sexshop, een erotische bioscoop en natuurlijke de dames van plezier zijn gesitueerd. ,,We hebben ons laten inspireren door de kloostertuin. Een afgesloten tuin met aan de randen de functies”, aldus Verkade.

Alleen de voorgevel is doorzichtig. De drie resterende gevels zijn verlevendigd door de werkkamers te omranden met neonverlichting. Doordat telkens andere kamers in gebruik zijn, ontstaat een afwisselend gevelbeeld. Een ‘educatieve route’ slingert zich door de tuin waar achter het glas met koopwaar zijn opgesteld. In de vitrines langs de randen van de tuin staat wat anders. ,,Die etalages bestaan zoveel mogelijk uit glas. Dat geeft een maximaal lokefffect voor de raamprostituees”, weet Brinksma. ,,Tussen de aan elkaar grenzende vitrines zitten verplaatsbare schotten voor de sociale contacten.”

De vertrekken zijn in logische volgorde gerangschikt. Eerst maakt de klant buiten zijn keuze. Op een galerij tussen de vitrine en de werkunits wordt onderhandeld. Wanneer de klant naar de parkeerkelder loopt, verdwijnen de meisjes naar de relaxruimte om zich op te frissen.
Bruisbad

Dan is er de sjieke club. Om duidelijk te maken dat de hier werkzame hotelgirls een hogere rang bezitten dan de raamprostituees, is dit gebouwdeel opgehangen met trekstangen. De sexclub met bar, zwembad en stripteasepodium zweeft letterlijk boven de etalagevrouwen. Op de getoonde dia is een hartvormig bruisbad te zien als voorbeeld van het interieur van de werkkamers. Iedere kamer heeft een eigen thema. Van het thema ‘oerwoud’ was helaas geen dia paraat.

Deze vorm van recreatie is bedoeld voor de rijkeren. Vandaar dat de afstudeerders hun ontwerp plaatsen langs de snelweg. ,,Het bouwwerk ligt in Rotterdam nabij een verkeersplein met veel zakelijk verkeer. Dat zijn de potentiële klanten”, aldusBrinksma die dan ook voor de duidelijkheid op enkele presentatietekeningen een in driedelig pak gestoken zakenman met attachékoffer aanbracht.

,,Het wordt een gebouw waarin volgens de arbeidsvoorwaarden gewerkt wordt”, vervolgt Brinksma. Met een hoog voorzieningenniveau zoals een arts en een kinderopvang. In het vooronderzoek is aan deze punten veel aandacht besteed. Eerst werd de stichting De Rode Draad gebeld. Die konden zich wel wat opwindenders voorstellen dan het voorlichten van twee Delftse studenten. De Mr. A. de Graafstichting en de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven verleenden uiteindelijk wel medewerking. ,,Dit soort onderzoek is nog nooit gedaan. Alleen op kleinschalig niveau wordt gebouwd voor de prostitutie. Een belangrijk deel van de tijd zit in het formuleren van het programma van eisen. Het is een voorbeeldproject”, zegt Verkade.

Hij vervolgt: ,,Op sollicitatiegesprek vertel ik er gewoon over. Architecten vinden dit juist leuk. Carel Weeber heeft twintig jaar geleden ook zoiets gedaan en die is toch niet verkeerd terecht gekomen.”

Toch hadden beide studenten problemen met het vinden van begeleidende docenten. Een prof had slechte ervaringen in een buitenlands hoerenhotel gehad en een ander dacht dat de protitutiemarkt over tien jaar in elkaar gezakt zou zijn. ,,Maar het is juist een onderwerp voor de toekomst”, reageert Verkade. ,,We denken dat ons sexcentrum een eind kan maken aan de vervelende bijkomstigheden van prostitutie, zoals vrouwenhandel.”