Sinds vijf jaar zijn donderdagavond en Lorre voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het leverde zelfs mijn eerste dilemma voor deze column op.
Elke week feesten is fantastisch, maar ik kan natuurlijk niet elke week over de beste afterparty’s in de mooiste en knuste kelder van Delft schrijven. Mijn lievelings-place-to-be met de dansvloer waarop de meeste relaties ontstaan, al zijn ze soms voor één avond. De studentendiscotheek waar iedere Delftse scholier en burger minstens één keer is geweest.
Gelukkig is het tot een echt dilemma nooit gekomen. Maar nu ik een jaar lang alle feesten afstruin, is het bijna omgeslagen naar het andere uiterste. Nog nooit heb ik geschreven over de beste discotheek van Delft. Sterker nog, ik ga er zelfs veel minder heen. Gelukkig was donderdag de uitgelezen gelegenheid, het feest dat in deze rubriek absoluut niet mag ontbreken. Een feestje dat hoog scoort op het lijstje ‘Feesten-die-langer-dan-een-avond-moeten-duren’: ‘Lorre XL, de full moon edition’.
Geïnspireerd op Thaise party’s gaat het helemaal los, die avond. Alle tappers zijn prachtig geschminkt met glow in the dark uit een potje. Met blacklight erop geeft het een cool effect. “Wow, dat wil ik ook”, zegt Margot. Ze heeft haar zin nog niet afgemaakt of een meisje in een sexy outfit met potjes schmink loopt naar ons toe. Zelf is ze ook geweldig beschilderd. Razendsnel tovert ze iedereen om met tekens, slierten en stippen. Echt, er is geen onbeschilderde feestganger te vinden. Als je in de rij staat te wachten op je drankje, ben je nog voordat je een drankje hebt besteld, letterlijk versierd. Jongens die de meiden teasen of uitdagen worden meteen op hun plek gezet met overdadige klodders verf. En wat een effect heeft het! Door de immense blacklight-kanonnen zie je alleen maar schilderingen lopen. Het geeft een grappig saamhorigheidsgevoel. Verderop delen drie chicks met cowboyhoeden fluorescerende armbandjes uit, voor wie zich nog niet genoeg verlicht voelt.
In de grote zaal is een enorme bar gebouwd, en in het midden staat een vierkant podium, waar vooral veel jongens staan te dansen. Als ik naar het andere podium kijk, begrijp ik op wie ze indruk willen maken met hun moves. Twee meisjes in strakke witte broeken met korset en wandelstok staan het publiek op te zwepen. Uitbundigheid wisselen ze af met sexy bewegingen. “Het zijn meiden van Villa Prisilla, een meisjeshuis met corpsleden. Die chicks weten wel wat dansen is”, zegt Eva, organisator van het feest. Dat de corpsleden zelf prima een feestje kunnen bouwen wordt nog duidelijker als dj Le Blanc achter de draaitafels gaat staan. De huis-dj van Lorre draait beter dan de ingehuurde Gregor Salto. En op zijn muziek danst de lichtgevende meute door tot vrijdagochtend – die voor één keer weer even onlosmakelijk met Lorre is verbonden als vijf jaar geleden. (CD)
Zin om wekelijks de rubriek ‘Feestneuzen’ op deze pagina te verzorgen? De redactie van Delta is op zoek naar een studentmedewerker die de rubriek van Carine Dokter overneemt. Reageren per e-mail: delta@tudelft.nl.
Sinds vijf jaar zijn donderdagavond en Lorre voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het leverde zelfs mijn eerste dilemma voor deze column op. Elke week feesten is fantastisch, maar ik kan natuurlijk niet elke week over de beste afterparty’s in de mooiste en knuste kelder van Delft schrijven. Mijn lievelings-place-to-be met de dansvloer waarop de meeste relaties ontstaan, al zijn ze soms voor één avond. De studentendiscotheek waar iedere Delftse scholier en burger minstens één keer is geweest.
Gelukkig is het tot een echt dilemma nooit gekomen. Maar nu ik een jaar lang alle feesten afstruin, is het bijna omgeslagen naar het andere uiterste. Nog nooit heb ik geschreven over de beste discotheek van Delft. Sterker nog, ik ga er zelfs veel minder heen. Gelukkig was donderdag de uitgelezen gelegenheid, het feest dat in deze rubriek absoluut niet mag ontbreken. Een feestje dat hoog scoort op het lijstje ‘Feesten-die-langer-dan-een-avond-moeten-duren’: ‘Lorre XL, de full moon edition’.
Geïnspireerd op Thaise party’s gaat het helemaal los, die avond. Alle tappers zijn prachtig geschminkt met glow in the dark uit een potje. Met blacklight erop geeft het een cool effect. “Wow, dat wil ik ook”, zegt Margot. Ze heeft haar zin nog niet afgemaakt of een meisje in een sexy outfit met potjes schmink loopt naar ons toe. Zelf is ze ook geweldig beschilderd. Razendsnel tovert ze iedereen om met tekens, slierten en stippen. Echt, er is geen onbeschilderde feestganger te vinden. Als je in de rij staat te wachten op je drankje, ben je nog voordat je een drankje hebt besteld, letterlijk versierd. Jongens die de meiden teasen of uitdagen worden meteen op hun plek gezet met overdadige klodders verf. En wat een effect heeft het! Door de immense blacklight-kanonnen zie je alleen maar schilderingen lopen. Het geeft een grappig saamhorigheidsgevoel. Verderop delen drie chicks met cowboyhoeden fluorescerende armbandjes uit, voor wie zich nog niet genoeg verlicht voelt.
In de grote zaal is een enorme bar gebouwd, en in het midden staat een vierkant podium, waar vooral veel jongens staan te dansen. Als ik naar het andere podium kijk, begrijp ik op wie ze indruk willen maken met hun moves. Twee meisjes in strakke witte broeken met korset en wandelstok staan het publiek op te zwepen. Uitbundigheid wisselen ze af met sexy bewegingen. “Het zijn meiden van Villa Prisilla, een meisjeshuis met corpsleden. Die chicks weten wel wat dansen is”, zegt Eva, organisator van het feest. Dat de corpsleden zelf prima een feestje kunnen bouwen wordt nog duidelijker als dj Le Blanc achter de draaitafels gaat staan. De huis-dj van Lorre draait beter dan de ingehuurde Gregor Salto. En op zijn muziek danst de lichtgevende meute door tot vrijdagochtend – die voor één keer weer even onlosmakelijk met Lorre is verbonden als vijf jaar geleden. (CD)
Zin om wekelijks de rubriek ‘Feestneuzen’ op deze pagina te verzorgen? De redactie van Delta is op zoek naar een studentmedewerker die de rubriek van Carine Dokter overneemt. Reageren per e-mail: delta@tudelft.nl.
Comments are closed.