Campus

Fax van Verre

Leon Hofland studeerde kortgeleden af als civiel ingenieur en maakt nu een wereldreis van tien maanden.Hoewel Kenya en Oeganda tot dezelfde geografische zone worden gerekend, is het verschil tussen beide landen verrassend.

Hoewel Kenya het imago heeft van een toeristenparadijs, en Oeganda dat van een obscure legerstaat (denk maar aan Idi Amin en zijn miljoen slachtoffers), is het in Oeganda vele malen beter toeven. President Museveni heeft goed werk gedaan, en dat is in de hele samenleving merkbaar. De economie groeit met tien procent per jaar, de mensen zijn gemotiveerd en optimistisch. Kenya daarentegen is een vrij onveilig land, dat door de corrupte Moi-regering naar een bedenkelijk peil afglijdt.

Het verschil is ook te merken in de studentenwereld. De Universiteit van Nairobi doet kil en verlaten aan. Het is ook moeilijk om studenten van personeel te onderscheiden. Doordat tot voor kort de minimum toelatingsleeftijd voor studenten 23 jaar was, ligt de gemiddelde leeftijd vrij hoog. Je komt overigens meer ‘studenten% buiten de universiteit tegen dan erbinnen: overal in Nairobi proberen bedenkelijke jongemannen je geld af te troggelen, zogenaamd voor hun noodlijdende faculteit. De ellende zit in Kenya overal; volgens een krantenbericht haken de meeste studenten voortijdig af door huiselijk geweld.

Nee, dan Kampala. In deze prettig aandoende stad ligt de Makarere Universiteit, weids uitgespreid over één van de zeven heuvelen waarop de stad gebouwd heet te zijn. De technische faculteit is een beetje weggemoffeld aan het einde van het weelderig groene landschap, maar ligt niettemin prachtig. Het is een bijzonder, maar onhandig ingericht gebouw, waar civiele techniek, werktuigbouw en architectuur wegens plaatsgebrek door elkaar zijn gepropt. Heel vreemd is het om daar in die chaos een ruimte te vinden met zes hypermoderne CAD-computers, de trots van de faculteit. Onze rondleider raakt er niet over uitgepraat.

Maar ook hier weinig studenten te vinden. We kwamen ze vooral tegen op hun lawaaierige reisjes naar de nationale parken, of bij de voetbalwedstrijd Oeganda-Eritrea (uitslag 3-2, het niveau vergelijkbaar met Telstar-RBC). Dergelijke evenementen zijn voor studenten vrijwel gratis, en dat is raar want als je hier kan studeren ben je sowieso al rijk. Het collegegeld in Kenya bedraagt maar liefst zeshonderd gulden per jaar, een half jaarsalaris!

Leon Hofland studeerde kortgeleden af als civiel ingenieur en maakt nu een wereldreis van tien maanden.

Hoewel Kenya en Oeganda tot dezelfde geografische zone worden gerekend, is het verschil tussen beide landen verrassend. Hoewel Kenya het imago heeft van een toeristenparadijs, en Oeganda dat van een obscure legerstaat (denk maar aan Idi Amin en zijn miljoen slachtoffers), is het in Oeganda vele malen beter toeven. President Museveni heeft goed werk gedaan, en dat is in de hele samenleving merkbaar. De economie groeit met tien procent per jaar, de mensen zijn gemotiveerd en optimistisch. Kenya daarentegen is een vrij onveilig land, dat door de corrupte Moi-regering naar een bedenkelijk peil afglijdt.

Het verschil is ook te merken in de studentenwereld. De Universiteit van Nairobi doet kil en verlaten aan. Het is ook moeilijk om studenten van personeel te onderscheiden. Doordat tot voor kort de minimum toelatingsleeftijd voor studenten 23 jaar was, ligt de gemiddelde leeftijd vrij hoog. Je komt overigens meer ‘studenten% buiten de universiteit tegen dan erbinnen: overal in Nairobi proberen bedenkelijke jongemannen je geld af te troggelen, zogenaamd voor hun noodlijdende faculteit. De ellende zit in Kenya overal; volgens een krantenbericht haken de meeste studenten voortijdig af door huiselijk geweld.

Nee, dan Kampala. In deze prettig aandoende stad ligt de Makarere Universiteit, weids uitgespreid over één van de zeven heuvelen waarop de stad gebouwd heet te zijn. De technische faculteit is een beetje weggemoffeld aan het einde van het weelderig groene landschap, maar ligt niettemin prachtig. Het is een bijzonder, maar onhandig ingericht gebouw, waar civiele techniek, werktuigbouw en architectuur wegens plaatsgebrek door elkaar zijn gepropt. Heel vreemd is het om daar in die chaos een ruimte te vinden met zes hypermoderne CAD-computers, de trots van de faculteit. Onze rondleider raakt er niet over uitgepraat.

Maar ook hier weinig studenten te vinden. We kwamen ze vooral tegen op hun lawaaierige reisjes naar de nationale parken, of bij de voetbalwedstrijd Oeganda-Eritrea (uitslag 3-2, het niveau vergelijkbaar met Telstar-RBC). Dergelijke evenementen zijn voor studenten vrijwel gratis, en dat is raar want als je hier kan studeren ben je sowieso al rijk. Het collegegeld in Kenya bedraagt maar liefst zeshonderd gulden per jaar, een half jaarsalaris!

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.