Een bindend studieadvies? En dat van onze belastingcenten!

In de politiek groeit de twijfel over het bindend studieadvies (bsa), bleek deze maand. Het CDA stelde het bsa ter discussie in het Tweede Kamerdebat over de onderwijsbegroting. De partij wil uitzoeken of een ander systeem beter werkt en diende een motie in.

Aanstaande dinsdag stemt de Tweede Kamer over die motie. Oppositiepartij GroenLinks gaat nog een stapje verder en pleit ervoor om het studieadvies gewoon niet langer bindend te laten zijn. Ook daarover moet de Kamer stemmen.

Muziek in de oren

Het klinkt het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) allemaal als muziek in de oren. Weg met dat bsa, vinden zij. Een puntig pamflet moet de partijen over de streep trekken. Het bsa kost geld en zorgt voor stress, zijn de argumenten. En soms is het een stiekeme vorm van selectie ná de poort met een paar extra moeilijke vakken in het eerste jaar.

De studenten vinden minister Van Engelshoven aan hun kant. “Wat mij bij het bsa zo tegenstond, was dat instellingen studenten aan het rondpompen waren”, zei ze tegen de Tweede Kamer. “Dat is funest voor de motivatie van de student en ook geen heel doelmatige besteding van onderwijsmiddelen.”

De minister stelde twee jaar geleden voor om het bsa te verlagen naar maximaal 40 van de 60 studiepunten. Toen strandde haar voorstel in de Tweede Kamer, maar nu lijken de kaarten anders geschud.

Schatkist

Hoeveel het bsa de staat precies kost, is niet bekend. Het is de vraag of het bsa tot effectiever en sneller studeren leidt (gunstig voor de schatkist) of tot hogere uitval en vertraging (ongunstig voor de schatkist).

Het ISO verwijst naar een onderzoek van de Vrije Universiteit onder 1.707 studenten van de economische faculteit, waaruit bleek dat 43 procent van de weggestuurde eerstejaars dezelfde opleiding elders ging volgen.

Onder meer de Erasmus Universiteit Rotterdam denkt er heel anders over. Die instelling meent juist dat het bsa studenten dwingt om hun opleiding serieus te nemen.

HOP, Bas Belleman