Zaterdag knallen in Speakers de beats van dj Remedy uit de boxen tijdens Form presents Cube. Reinder Douwes (alias Remedy) studeert de dag ervoor af bij Bouwkunde. Hij organiseert het feest en zal er ook draaien.
Share
Het begon als een grote grap. Op een middelbare schoolfeest werd Douwes in het diepe gegooid: of hij ook een paar plaatjes wilde draaien. Diegene die hem moest aankondigen bedacht de naam Remy voor hem, maar dat bleek al een bekende dj te zijn. Remy D, probeerde hij en toen schreeuwde iemand uit het publiek zijn artiestennaam: Remedy! Heel toepasselijk vond hij zelf. “Remedy is het medicijn tegen een saaie avond.”
Zijn artiestennaam was daarmee geboren, maar de artiest zelf nog niet. Douwes draaide af en toe en leerde de kneepjes van het vak van een vriend met een draaitafel. Pas tijdens het eindexamenjaar pakte hij het draaien weer serieus op. “Ik liep muziekhandel Sounds binnen” zegt Douwes die vanaf zijn veertiende in Delft woont. “En daar zag ik de plaatjes die ik graag wilde draaien.” Hij begon op feesten te scratchen en experimenteerde thuis. Niet lang daarna had hij een eigen maandelijks radioprogramma op het lokale Stad FM en trad op in Lorre. “Ik draaide toen ‘brede’ muziek”, blikt Douwes terug. “Heel commercieel, wat mensen wilden horen – club en trance. Mijn eigen geluid moest ik toen nog vinden.”
Ondertussen was hij begonnen met zijn opleiding bouwkunde en begon hij steeds vaker op studentenfeesten, vooral bij Virgiel en tijdens de Owee, op te treden.
Op de radio draaien vond hij een ‘enorme kick’, maar de feesten in Lorre gingen hem steeds meer tegenstaan. “De lol was er af,” zegt Douwes. “Ik wilde andere stijlen uitproberen en dat kon daar niet.” Douwes stopte met Lorre en stortte zich op zijn studie die hij ‘zwaar had verwaarloosd’. In 1998 was hij begonnen bij bouwkunde. Vanaf 2003 tot en met zijn afstudeerproject . over de vernieuwing van het NS-station in Maastricht . werkte hij hard om zijn studie te voltooien. “Het dj-spoor liep dood. Totdat ik een nieuwe stijl hoorde.”
Die nieuwe stijl was progressive, dat vooral in Engeland en Canada populair is. “Progressive wordt net als trance gebouwd op beats”, legt Douwes uit. “Maar dan veel zwaarder. Duister. Met veel elektro-invloeden.” Remedy had zijn geluid gevonden en daarmee de prikkel om weer op te treden. Tiësto, Daft Punk, Faithless en Underworld noemt hij als voorbeelden.
Bij zijn ideale avond komen de mensen binnen bij rustige muziek. “Vaak word je bij binnenkomst direct met harde beats om de oren geslagen”, zegt Douwes. “Dat vind ik niks. Je moet een avond opbouwen. Een lounge sfeer creëren. Mensen worden steeds meer opgezweept door de muziek, zodat ze vanzelf willen gaan dansen. Naarmate de avond vordert wordt de muziek steviger – tot iedereen losgaat.”
Een leven zonder muziek kan hij zich niet voorstellen. Zelfs als hij gaat slapen staat er muziek aan. “Een dag niet gedraaid is een dag niet geleefd. Ik draai bijna iedere dag, om los te komen van de wereld. Ik ga dan helemaal op de muziek.” Remedy doet zijn naam eer aan – hij ziet muziek als ’therapie’. “Als ik op het podium sta, dan ben ik pas echt mezelf”, zegt hij glunderend. “Ik wil zeiknat achter die tafel vandaan komen, omdat ik alles heb gegeven.”
Douwes schreef zich in voor verschillende contests, met als hoogtepunt de Diesel-U-music. Hij haalde ten koste van 180 dj’s de finale en werd tweede.
Daarna kwamen meer uitnodigingen voor feesten, waar hij progressive kon draaien. Het ging Douwes niet alleen muzikaal voor de wind. Hij kreeg een baan aangeboden en zit nu drie dagen in de week achter de tekentafel bij een architectenbureau. Tijdens zijn twee vrije dagen organiseert hij feesten met zijn eigen bedrijf Form. Zijn opleiding komt hem daarbij goed van pas. Douwes zet alles op, van begin tot eind. “Ik heb de flyers en websites zelf ontworpen, aan de TU leer je hoe je die computerprogramma’s moet toepassen. Ook leerde ik hoe je een idee moet presenteren en verkopen.”
Hij overtuigde Speakers dat er in Delft een markt is voor progressive dance muziek. “Toen ik nog in Sounds werkte, zag ik hoe goed danceplaten verkopen onder studenten. Het publiek is er wel, maar ze blijven niet in Delft. Hoe hou je ze hier en zorg je ervoor dat ze niet naar Rotterdam of Den Haag gaan?”
Met Form hoopt hij de danceliefhebbers een goed Delfts alternatief te bieden. Het feest van 16 april is ondergebracht bij Delft City Beats. “We verwachten dat het publiek de kat eerst uit de boom zal kijken, omdat het anders is dan ze normaal horen in Speakers.” Naast dance zal hij fragmenten van Coldplay en Radiohead gebruiken.
“Ik sta zaterdag op het podium met een band. Ik draai een beatsample en dan begint de gitarist een nummer van Blur te spelen. Ik begin te scratchen en zet Smack my Bitch up van The Prodigy in.” Hij steekt zijn hand in de lucht. “En dan valt de beat! Daarna begint de gitarist er dwars doorheen Smells like teen spirit te spelen. Heel experimenteel. Wat zal het publiek dan doen?” Douwes kijkt alsof de avond al is begonnen. Hij telt de dagen af.
Het begon als een grote grap. Op een middelbare schoolfeest werd Douwes in het diepe gegooid: of hij ook een paar plaatjes wilde draaien. Diegene die hem moest aankondigen bedacht de naam Remy voor hem, maar dat bleek al een bekende dj te zijn. Remy D, probeerde hij en toen schreeuwde iemand uit het publiek zijn artiestennaam: Remedy! Heel toepasselijk vond hij zelf. “Remedy is het medicijn tegen een saaie avond.”
Zijn artiestennaam was daarmee geboren, maar de artiest zelf nog niet. Douwes draaide af en toe en leerde de kneepjes van het vak van een vriend met een draaitafel. Pas tijdens het eindexamenjaar pakte hij het draaien weer serieus op. “Ik liep muziekhandel Sounds binnen” zegt Douwes die vanaf zijn veertiende in Delft woont. “En daar zag ik de plaatjes die ik graag wilde draaien.” Hij begon op feesten te scratchen en experimenteerde thuis. Niet lang daarna had hij een eigen maandelijks radioprogramma op het lokale Stad FM en trad op in Lorre. “Ik draaide toen ‘brede’ muziek”, blikt Douwes terug. “Heel commercieel, wat mensen wilden horen – club en trance. Mijn eigen geluid moest ik toen nog vinden.”
Ondertussen was hij begonnen met zijn opleiding bouwkunde en begon hij steeds vaker op studentenfeesten, vooral bij Virgiel en tijdens de Owee, op te treden.
Op de radio draaien vond hij een ‘enorme kick’, maar de feesten in Lorre gingen hem steeds meer tegenstaan. “De lol was er af,” zegt Douwes. “Ik wilde andere stijlen uitproberen en dat kon daar niet.” Douwes stopte met Lorre en stortte zich op zijn studie die hij ‘zwaar had verwaarloosd’. In 1998 was hij begonnen bij bouwkunde. Vanaf 2003 tot en met zijn afstudeerproject . over de vernieuwing van het NS-station in Maastricht . werkte hij hard om zijn studie te voltooien. “Het dj-spoor liep dood. Totdat ik een nieuwe stijl hoorde.”
Die nieuwe stijl was progressive, dat vooral in Engeland en Canada populair is. “Progressive wordt net als trance gebouwd op beats”, legt Douwes uit. “Maar dan veel zwaarder. Duister. Met veel elektro-invloeden.” Remedy had zijn geluid gevonden en daarmee de prikkel om weer op te treden. Tiësto, Daft Punk, Faithless en Underworld noemt hij als voorbeelden.
Bij zijn ideale avond komen de mensen binnen bij rustige muziek. “Vaak word je bij binnenkomst direct met harde beats om de oren geslagen”, zegt Douwes. “Dat vind ik niks. Je moet een avond opbouwen. Een lounge sfeer creëren. Mensen worden steeds meer opgezweept door de muziek, zodat ze vanzelf willen gaan dansen. Naarmate de avond vordert wordt de muziek steviger – tot iedereen losgaat.”
Een leven zonder muziek kan hij zich niet voorstellen. Zelfs als hij gaat slapen staat er muziek aan. “Een dag niet gedraaid is een dag niet geleefd. Ik draai bijna iedere dag, om los te komen van de wereld. Ik ga dan helemaal op de muziek.” Remedy doet zijn naam eer aan – hij ziet muziek als ’therapie’. “Als ik op het podium sta, dan ben ik pas echt mezelf”, zegt hij glunderend. “Ik wil zeiknat achter die tafel vandaan komen, omdat ik alles heb gegeven.”
Douwes schreef zich in voor verschillende contests, met als hoogtepunt de Diesel-U-music. Hij haalde ten koste van 180 dj’s de finale en werd tweede.
Daarna kwamen meer uitnodigingen voor feesten, waar hij progressive kon draaien. Het ging Douwes niet alleen muzikaal voor de wind. Hij kreeg een baan aangeboden en zit nu drie dagen in de week achter de tekentafel bij een architectenbureau. Tijdens zijn twee vrije dagen organiseert hij feesten met zijn eigen bedrijf Form. Zijn opleiding komt hem daarbij goed van pas. Douwes zet alles op, van begin tot eind. “Ik heb de flyers en websites zelf ontworpen, aan de TU leer je hoe je die computerprogramma’s moet toepassen. Ook leerde ik hoe je een idee moet presenteren en verkopen.”
Hij overtuigde Speakers dat er in Delft een markt is voor progressive dance muziek. “Toen ik nog in Sounds werkte, zag ik hoe goed danceplaten verkopen onder studenten. Het publiek is er wel, maar ze blijven niet in Delft. Hoe hou je ze hier en zorg je ervoor dat ze niet naar Rotterdam of Den Haag gaan?”
Met Form hoopt hij de danceliefhebbers een goed Delfts alternatief te bieden. Het feest van 16 april is ondergebracht bij Delft City Beats. “We verwachten dat het publiek de kat eerst uit de boom zal kijken, omdat het anders is dan ze normaal horen in Speakers.” Naast dance zal hij fragmenten van Coldplay en Radiohead gebruiken.
“Ik sta zaterdag op het podium met een band. Ik draai een beatsample en dan begint de gitarist een nummer van Blur te spelen. Ik begin te scratchen en zet Smack my Bitch up van The Prodigy in.” Hij steekt zijn hand in de lucht. “En dan valt de beat! Daarna begint de gitarist er dwars doorheen Smells like teen spirit te spelen. Heel experimenteel. Wat zal het publiek dan doen?” Douwes kijkt alsof de avond al is begonnen. Hij telt de dagen af.
Comments are closed.