Wie discotheek Speakers weer indurft kan zich donderdag 28 oktober laven aan de klanken van de Nederlandse band The Gathering.
Delen
The Gathering bestaat alweer tien jaar, hoewel hun debuutplaat Always in 1993 uitkwam. ‘Always’ is in wezen een recht door zee death-metalplaat, maar de veelvuldige keyboardklanken onderscheiden het van de rest.
De verwachtingen werden goeddeels teniet gedaan met het volgende album: Almost a Dance. Die tweede plaat markeert namelijk het vertrek van de ‘grommende’ leadzanger Bart Smits. Zijn vervanger is Niels Duffhues. Diens toetreding doet de band geen goed. Het duistere geluid van de band komt slecht overeen met de punkachtige stem van Duffhues, waardoor ‘Almost a Dance’ zich niet in de hitlijsten laat zien.
Na nog wat geëxperimenteer met Martine van Loon, die nooit echt het voortouw in handen weet te nemen, trekt de band in 1994 Anneke van Giersbergen aan. Een gouden greep. Van Giersbergen weet uit elke lettergreep een stortvloed aan emoties te persen. The Gathering heeft het soort gepassioneerd stemgeluid gevonden dat naadloos aansluit bij de sfeervolle, donkere rock met elementen uit de gothic en de psychedelica.
De eerstvolgende plaat, Mandylion, mag zich verheugen op zeer positieve reacties van zowel de pers als het publiek. Dit album en zijn opvolger Nighttime Birds betekenen de definitieve doorbraak van de band. Optredens op elk groot Nederlands festival volgen, alsmede een tour langs het Nederlandse clubcircuit.
Na een Europese tournee volgt in 1998 het album How to Meaure a Planet?, waarmee de band aangeeft weer volwassener en moderner te zijn geworden.
The Gathering speelt in discotheek Speakers, do. 28 okt. 20.30 uur. Entree: fl 20,- (excl. lidmaatschap).
The Gathering bestaat alweer tien jaar, hoewel hun debuutplaat Always in 1993 uitkwam. ‘Always’ is in wezen een recht door zee death-metalplaat, maar de veelvuldige keyboardklanken onderscheiden het van de rest.
De verwachtingen werden goeddeels teniet gedaan met het volgende album: Almost a Dance. Die tweede plaat markeert namelijk het vertrek van de ‘grommende’ leadzanger Bart Smits. Zijn vervanger is Niels Duffhues. Diens toetreding doet de band geen goed. Het duistere geluid van de band komt slecht overeen met de punkachtige stem van Duffhues, waardoor ‘Almost a Dance’ zich niet in de hitlijsten laat zien.
Na nog wat geëxperimenteer met Martine van Loon, die nooit echt het voortouw in handen weet te nemen, trekt de band in 1994 Anneke van Giersbergen aan. Een gouden greep. Van Giersbergen weet uit elke lettergreep een stortvloed aan emoties te persen. The Gathering heeft het soort gepassioneerd stemgeluid gevonden dat naadloos aansluit bij de sfeervolle, donkere rock met elementen uit de gothic en de psychedelica.
De eerstvolgende plaat, Mandylion, mag zich verheugen op zeer positieve reacties van zowel de pers als het publiek. Dit album en zijn opvolger Nighttime Birds betekenen de definitieve doorbraak van de band. Optredens op elk groot Nederlands festival volgen, alsmede een tour langs het Nederlandse clubcircuit.
Na een Europese tournee volgt in 1998 het album How to Meaure a Planet?, waarmee de band aangeeft weer volwassener en moderner te zijn geworden.
The Gathering speelt in discotheek Speakers, do. 28 okt. 20.30 uur. Entree: fl 20,- (excl. lidmaatschap).
Comments are closed.