Vrijdag studeert Harm Jansen (38) af bij civiele techniek. Begin jaren negentig gaf hij zijn studie op voor een professionele wielercarrière, maar vanuit zijn woonplaats Los Angeles heeft hij die nu alsnog afgerond.
Delen
Je hebt je studie indertijd opgegeven voor het wielrennen. Ging het zo slecht met civiel?
“Nee, integendeel, ik haalde in één keer mijn propedeuse. Maar omdat ik in de nationale ploeg ging fietsen, studeerde ik daarna nog maar deeltijd en dat werd steeds minder. Dat vond ik zonde van mijn studiebeurs, dus heb ik me uitgeschreven en ben ik voltijd gaan wielrennen.”
Hielp dat je wielercarrière verder op weg?
“Ja, ik heb vijf jaar gereden voor de nationale ploeg. In 1992 was ik voorgeselecteerd voor de Olympische Spelen, maar ik kreeg onenigheid met de coach en werd eruit gegooid. Toen ik een jaar later weer in de selectie zat, had ik jammer genoeg wel de Spelen gemist. Niet dat ik daar veel kans maakte om potten te breken, maar dat terzijde. In de jaren dat ik op mijn best was, was het als Nederlander moeilijk om bij een grote internationale ploeg aan de bak te komen. Wij Nederlanders liepen achter op het gebied van de beruchte hulpmiddelen en door de val van de muur kwamen er nogal wat goede Oost-Europeanen op de markt. Uiteindelijk kreeg ik de ziekte van Pfeiffer.”
Dat lijkt me de nekslag voor een profsporter?
“Voor mij pakte het achteraf wel goed uit. Om weer te herstellen plande ik een vakantie in de Verenigde Staten. Omdat het profniveau in Amerika toen niet zo hoog was als in Europa, reed ik mee in een paar wedstrijdjes. Een Amerikaanse ploeg bood me toen een contract aan en daar heb ik bijna vier jaar gereden terwijl ik herstelde van mijn Pfeiffer. Dat was net vakantie, terwijl ik toch serieus reed. Daarna heb ik nog drie jaar op volle toeren gereden bij een heel professionele ploeg. Ik heb toen onder andere de Open Professionele Amerikaanse Kampioenschappen gewonnen.”
Toch heb je op een gegeven moment besloten je studie weer op te pakken?
“Ik voelde me nutteloos in de wintermaanden. Daarom besloot ik vakken te volgen aan San Diego State Univerity, en die kon ik wegstrepen voor vakken hier. Mijn afstudeerproject heb ik aan de University of California in Los Angeles gedaan. Zo hoefde ik nog maar voor twee vakken over te komen.”
Heb je ook wel eens tegen Lance Armstrong gefietst?
“Ja, dit jaar nog zelfs. In een lokale wedstrijd verscheen hij op het laatste moment aan de start. Ik was toen heel druk met mijn afstuderen en mijn lichaam stond misschien daardoor op scherp, want ik heb toen gewonnen. Drie dagen later kondigde Armstrong toevallig het einde van zijn carrière aan. Daardoor kreeg ik opeens de wereldpers over me heen.”
Harm Jansen (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Je hebt je studie indertijd opgegeven voor het wielrennen. Ging het zo slecht met civiel?
“Nee, integendeel, ik haalde in één keer mijn propedeuse. Maar omdat ik in de nationale ploeg ging fietsen, studeerde ik daarna nog maar deeltijd en dat werd steeds minder. Dat vond ik zonde van mijn studiebeurs, dus heb ik me uitgeschreven en ben ik voltijd gaan wielrennen.”
Hielp dat je wielercarrière verder op weg?
“Ja, ik heb vijf jaar gereden voor de nationale ploeg. In 1992 was ik voorgeselecteerd voor de Olympische Spelen, maar ik kreeg onenigheid met de coach en werd eruit gegooid. Toen ik een jaar later weer in de selectie zat, had ik jammer genoeg wel de Spelen gemist. Niet dat ik daar veel kans maakte om potten te breken, maar dat terzijde. In de jaren dat ik op mijn best was, was het als Nederlander moeilijk om bij een grote internationale ploeg aan de bak te komen. Wij Nederlanders liepen achter op het gebied van de beruchte hulpmiddelen en door de val van de muur kwamen er nogal wat goede Oost-Europeanen op de markt. Uiteindelijk kreeg ik de ziekte van Pfeiffer.”
Dat lijkt me de nekslag voor een profsporter?
“Voor mij pakte het achteraf wel goed uit. Om weer te herstellen plande ik een vakantie in de Verenigde Staten. Omdat het profniveau in Amerika toen niet zo hoog was als in Europa, reed ik mee in een paar wedstrijdjes. Een Amerikaanse ploeg bood me toen een contract aan en daar heb ik bijna vier jaar gereden terwijl ik herstelde van mijn Pfeiffer. Dat was net vakantie, terwijl ik toch serieus reed. Daarna heb ik nog drie jaar op volle toeren gereden bij een heel professionele ploeg. Ik heb toen onder andere de Open Professionele Amerikaanse Kampioenschappen gewonnen.”
Toch heb je op een gegeven moment besloten je studie weer op te pakken?
“Ik voelde me nutteloos in de wintermaanden. Daarom besloot ik vakken te volgen aan San Diego State Univerity, en die kon ik wegstrepen voor vakken hier. Mijn afstudeerproject heb ik aan de University of California in Los Angeles gedaan. Zo hoefde ik nog maar voor twee vakken over te komen.”
Heb je ook wel eens tegen Lance Armstrong gefietst?
“Ja, dit jaar nog zelfs. In een lokale wedstrijd verscheen hij op het laatste moment aan de start. Ik was toen heel druk met mijn afstuderen en mijn lichaam stond misschien daardoor op scherp, want ik heb toen gewonnen. Drie dagen later kondigde Armstrong toevallig het einde van zijn carrière aan. Daardoor kreeg ik opeens de wereldpers over me heen.”
Harm Jansen (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Comments are closed.