Onlangs trof ik een gewaardeerde collega op een ongebruikelijke tijd op een voor hem ongewone plaats. Na mijn enthousiaste begroeting bekende hij besmuikt dat het doel van zijn verrassende aanwezigheid lag in het feit dat hij op weg was naar de cursus ‘Time-management’.
Aangezien het al jaren mijn vorm van time-management is om dat soort cursussen niet bij te wonen beloofde hij mij te informeren over de resultaten. Sindsdien hebben wij in de vakgroep niets meer van hem vernomen. Navraag bij zijn directe omgeving lichtte een tipje van de sluier op: het blijkt dat het onderhouden van contacten met collega’s en het bijwonen van vakgroep- en sectievergaderingen de grootste tijdvermorsers zijn. Vandaar.
Onlangs belde ik voor een eenvoudige vraag het secretariaat van mijn vorige vakgroep bouwmanagement en vastgoedbeheer. Het secretariaat bleek die dag collectief afgereisd naar de cursus ‘Omgaan met lastige mensen’. Nu was het mij nooit opgevallen dat er bij die vakgroep zoveel lastige mensen zaten, maar kennelijk zag men dat op beheersniveau anders want de faculteit Bouwkunde betaalde de rekening. Enfin, naar goed gebruik lag een week later de desbetreffende syllabus bij ons op WTM en daar zitten we nu in onze vakgroep de vruchten van te plukken.
Allereerst hebben we met een kroontjespen in eigen woorden alles overgeschreven, want er stond heel duidelijk op ‘copyright Stichting Lastige Mensen’ en zo’n copyright moet je niet schenden door klakkeloos te gaan staan kopiëren, zeker niet als je jurist bent, dat is zo’n belabberd voorbeeld voor de studenten. Mensen die een artikel uit een tijdschrift willen hebben, moeten het ook maar in hun eigen woorden overnemen, dat is bovendien veel goedkoper voor de Bieb, dan houden ze misschien nog geld over voor een knap vloerkleedje in hun nieuwbouw. En dan boffen wij nog met die kroontjespen, want vroeger moest het met een ganzenveer.
Wij hadden dus een aantal authentieke handschriften bij elkaar en vroegen aan iedereen in de vakgroep om tijdens lunchtijd mee te doen aan de zelfstudie Lastige Mensen. Er volgt dan meteen een natuurlijke selectie: de mensen die niet mee willen doen zijn de lastige mensen, dus die kan je meteen als studie-object gebruiken.
Wij praten nu elke lunchpauze over Kleine Dictators, Sluipmoordenaars, Muggezifters, Alweters, Zwartkijkers en Uitstellers. ,,Wat bedoelde je zojuist, Willmien, toen je achter mijn rug je duim naar beneden stak?”, zo maken we in de vakgroep korte metten met de sluipmoordenaars. Ook de Kleine Dictator krijgt zijn trekken thuis: ,,Kees… Kees, ik zie dit anders…. Kees luister je wel?” De Muggezifter wordt zonder pardon in zijn eigen drol gedrukt: ,,Sorry, ik was er even niet bij Karel. Kun je me nog even precies zeggen wat het probleem is dat wij samen gaan oplossen?” De belangrijkste constatering is dat lastige mensen niet beter kunnen. Zehebben geen effectieve communicatievaardigheden geleerd en hebben zich in plaats daarvan manipuleergedrag aangewend. Neem de volledige verantwoordelijkheid voor je eigen geluk en laat lastige mensen nog geen minuut, of zelfs nog geen seconde beroven van je levensvreugde, zo wordt de cursist streng toegesproken.
Iedereen die ook mee wil doen kan bij ons op het secretariaat de syllabus komen overschrijven. En als niets helpt dan kan men lastige mensen altijd nog naar een cursus Time-management sturen. Dan zie je ze nooít meer.
Onlangs trof ik een gewaardeerde collega op een ongebruikelijke tijd op een voor hem ongewone plaats. Na mijn enthousiaste begroeting bekende hij besmuikt dat het doel van zijn verrassende aanwezigheid lag in het feit dat hij op weg was naar de cursus ‘Time-management’. Aangezien het al jaren mijn vorm van time-management is om dat soort cursussen niet bij te wonen beloofde hij mij te informeren over de resultaten. Sindsdien hebben wij in de vakgroep niets meer van hem vernomen. Navraag bij zijn directe omgeving lichtte een tipje van de sluier op: het blijkt dat het onderhouden van contacten met collega’s en het bijwonen van vakgroep- en sectievergaderingen de grootste tijdvermorsers zijn. Vandaar.
Onlangs belde ik voor een eenvoudige vraag het secretariaat van mijn vorige vakgroep bouwmanagement en vastgoedbeheer. Het secretariaat bleek die dag collectief afgereisd naar de cursus ‘Omgaan met lastige mensen’. Nu was het mij nooit opgevallen dat er bij die vakgroep zoveel lastige mensen zaten, maar kennelijk zag men dat op beheersniveau anders want de faculteit Bouwkunde betaalde de rekening. Enfin, naar goed gebruik lag een week later de desbetreffende syllabus bij ons op WTM en daar zitten we nu in onze vakgroep de vruchten van te plukken.
Allereerst hebben we met een kroontjespen in eigen woorden alles overgeschreven, want er stond heel duidelijk op ‘copyright Stichting Lastige Mensen’ en zo’n copyright moet je niet schenden door klakkeloos te gaan staan kopiëren, zeker niet als je jurist bent, dat is zo’n belabberd voorbeeld voor de studenten. Mensen die een artikel uit een tijdschrift willen hebben, moeten het ook maar in hun eigen woorden overnemen, dat is bovendien veel goedkoper voor de Bieb, dan houden ze misschien nog geld over voor een knap vloerkleedje in hun nieuwbouw. En dan boffen wij nog met die kroontjespen, want vroeger moest het met een ganzenveer.
Wij hadden dus een aantal authentieke handschriften bij elkaar en vroegen aan iedereen in de vakgroep om tijdens lunchtijd mee te doen aan de zelfstudie Lastige Mensen. Er volgt dan meteen een natuurlijke selectie: de mensen die niet mee willen doen zijn de lastige mensen, dus die kan je meteen als studie-object gebruiken.
Wij praten nu elke lunchpauze over Kleine Dictators, Sluipmoordenaars, Muggezifters, Alweters, Zwartkijkers en Uitstellers. ,,Wat bedoelde je zojuist, Willmien, toen je achter mijn rug je duim naar beneden stak?”, zo maken we in de vakgroep korte metten met de sluipmoordenaars. Ook de Kleine Dictator krijgt zijn trekken thuis: ,,Kees… Kees, ik zie dit anders…. Kees luister je wel?” De Muggezifter wordt zonder pardon in zijn eigen drol gedrukt: ,,Sorry, ik was er even niet bij Karel. Kun je me nog even precies zeggen wat het probleem is dat wij samen gaan oplossen?” De belangrijkste constatering is dat lastige mensen niet beter kunnen. Zehebben geen effectieve communicatievaardigheden geleerd en hebben zich in plaats daarvan manipuleergedrag aangewend. Neem de volledige verantwoordelijkheid voor je eigen geluk en laat lastige mensen nog geen minuut, of zelfs nog geen seconde beroven van je levensvreugde, zo wordt de cursist streng toegesproken.
Iedereen die ook mee wil doen kan bij ons op het secretariaat de syllabus komen overschrijven. En als niets helpt dan kan men lastige mensen altijd nog naar een cursus Time-management sturen. Dan zie je ze nooít meer.
Comments are closed.