Cover

br />
I stumbled on this boulder, which reminded me of a face in profile, and of Michelangelo’s concept that a sculpture is already present in stone, just waiting for a sculptor to set it free. In this case, nature itself had, over many thousands of years, liberated the statue.

This picture immediately resonated with me. Later on I understood that it had many parallels with my PhD work. Like granite, my algorithm is robust, providing an improved resolution, like between the blue and black in the picture. Plus the context is radar, which relates to observing the horizon as between the rocks. The face in the rock is both pensive and strong, which for me reflects the imagination and perseverance one needs in completing PhD research. Finally, I just admired this view, which illustrates the rich source of inspiration nature offers.” 

Dr Mayazzurra Ruggiano, ‘Robust improvement of target resolution in azimuth and range’, 11 January 2011, PhD supervisors Prof. Piet van Genderen and Prof. Leo Ligthart (EEMCS)

Wie op Valentijnsdag door het NAi doolt, loopt zomaar de kans in een darkroom te belanden. Die kamer is met een knipoog door de organisatie in elkaar gezet. Een echte darkroom met leernichten die erotische avontuurtjes beleven is het niet. Het NAi toont er een acht minuten durende film. “We laten suggestieve beelden zien van gebouwen, steden, grafitti en architecten in relatie met homoseksualiteit”, zegt mede-organisator Jorn Konijn (NAi).
Het is een van de vele activiteiten tijdens het evenement ‘Architectuur en de noodzaak van de liefde’ op 14 februari. Het NAi houdt ook een liefde- en architectuurquiz en een lezing over de passie van Rem Koolhaas. “We willen de liefde en passie van architectuur tonen,” zegt Konijn. “Architecten praten daar niet makkelijk over. We krijgen veel vragende blikken over deze dag. Maar ik denk dat architectuur en liefde heel veel met elkaar te maken hebben. Dat architectuur alleen over techniek gaat is onzin.”

Als voorbeeld noemt Konijn een architect die enthousiast over zijn vak praat. “Zelfs als iemand heel technisch praat, kan daar veel passie achter schuil gaan. Laatst hoorde ik voormalig hoogleraar Industrieel Ontwerpen aan de TU Delft Wim Crouwel over architectuur spreken. Hij hield een technisch verhaal, maar daaruit bleek zijn liefde voor het vak.”

Tijdens het festival is er veel aandacht voor de onbekende gevoelige kant van toparchitecten. “Wij beheren een aantal archieven van architecten. Daar zitten ook vaak liefdesbrieven tussen”, zegt Konijn. Zo werden er brieven gevonden van Hendrik Wijdeveld  (1885-1987), hoofdredacteur van het invloedrijke tijdschrift Wendingen. Hij leverde onder meer een bijdrage aan het Vredespaleis. “Hij schreef zwijmelliefdesbrieven”, zegt Konijn. Hij citeert: ‘Liefste. Voor mij liggen je brieven. Ik lees ze maanden over dat doet me het gemis aan jou enigszins vergeten. Ze doen mij denken aan de mooiste gebouwen op aarde die allen verbleken bij de schoonheid van jouw gezicht.’ De brieven worden voorgelezen onder de klanken van zwoele jazz.
Dat liefde en architectuur goed samengaan, weet ook ir. Nolly Vos. Zij studeerde in 1993 af als architect (TU Delft) en werkt bij Powerhouse Company. Zij wordt op het evenement geïnterviewd over haar liefde voor het vak. “Liefde en architectuur zijn een goede combinatie”, zegt ze. “Liefde heeft voor mij vooral met aandacht te maken en respect, voor materialen en voor het ontwerp. Dat creëert een meerwaarde.”

Tijdens het ontwerpen werkt Vos soms gepassioneerd. Bijvoorbeeld bij het ontwerpen van ‘Villa 1’. Ze beschrijft bloemrijk de idyllische ligging van het gebouw. “Het staat in de bossen vlakbij Arnhem in een prachtig gebied, omringd door bomen. We hebben pure materialen gebruikt. Het is schitterend hoe de houten en stenen elementen in het gebouw uitkomen”, zegt ze geestdriftig. “Vanuit het hart van het huis heb je een prachtig uitzicht in drie richtingen. Alles is in harmonie. Het was heel speciaal om aan zo’n bijzonder huis te werken.”

Ook op gebouwen waar Vos niet aan meewerkte wordt ze soms op slag verliefd. “Bij het zien van het Salk Institute van Louis Kahn in La Jolla kreeg ik vlinders in mijn buik. Ik voelde me verheven. Dat had ik ook toen ik een Romaans kerkje in Noord-Frankrijk bezocht. Het was een prachtige dag, bijen gonsden, het licht was mooi en ik was in goed gezelschap. Dat speelt mee bij het gelukzalige gevoel.” 

‘Architectuur en de noodzaak van de liefde’ in het NAi in Rotterdam op zondag 14 februari van 17.00 tot 22.00 uur. Toegang gratis.
www.nai.nl