Broeikasgas, suikerriet en mals vlees

We dropped the bags in the room and went for a nice welcome lunch together. Afterwards, Hai showed us around in the city and we dropped by the ATM machine to get millions of Dongs!

Het kantoor in Campinas is ook de thuisbasis van BE-Basic. Dit is een door de TU opgericht consortium van kennisinstellingen, bedrijven en instituten waarvan de Delftse hoogleraar Luuk van der Wielen directeur is. Vandaag bezoek ik een partner van BE-Basic, het Centro de Solos e Recursos Ambientais (letterlijk: centrum van het land en natuurlijke hulpbronnen) buiten de stad Piracicaba. De akkers op dus, op de eerste dag dat ik in dit land de zon heb gezien.

Ik spreek directeur Heitor Cantarella. Zijn samenwerking met BE-Basic is de meest productieve van zijn internationale partnerschappen, vertelt hij. “Omdat we elkaar aanvullen. Wij werken met Knaw-Nioo, deel van het consortium. De mensen daar kunnen ons helpen begrijpen wat er op microbiologisch niveau gebeurt op suikerrietakkers wanneer je ze bemest.” Hij vertelt dat hij de emissie van de akkers omlaag wil brengen door te onderzoeken hoe en op welk moment het land bemest moet worden.

Bemesting bestaat uit twee stappen. De eerste stap is dat een deel van de bladeren van de suikerrietplant na de oogst achterblijft op de akker om uitdroging van de grond tegen te gaan, bodemerosie te voorkomen en de aarde te voeden. Ten tweede strooien boeren een restproduct van de bio-ethanolproductie, vinasse.

Heitor Cantarella neemt me mee naar buiten, de experimentele velden in, maar niet voordat ik voorzien ben van een petje van zijn instituut. De zon brandt zodra het wolkendek ergens openbreekt. Promovendus Johnny Rodrigues Soares en Eiko Kuramae, een van origine Braziliaanse die werkt bij onderzoeksinstituut Knaw-Nioo, gaan ook mee. Zij zijn met mij hierheen gereden. Het gesprek in de auto ging van werk, via overleg over in welk restaurant we straks moeten eten, naar de halsbrekende toeren van de motorrijders op de snelweg.