‘Born with the entrepreneur dream’

A former student-journalist for Delta’s EnglishPages, he is now aiming to add his own chapter to the annals of YesDelft company success stories with an innovative line of body cooling therapy products.
Tarek Ghobar’s company, IcySolutions, a pioneer in body cooling therapies, were recently runners-up in the Shell Livewire Young Business Award competition. As the company’s co-founder and managing director, Ghobar (25) is hoping to parlay his adventurous spirit into business success in the exciting but risky world of entrepreneurship. From a Lebanese family, Ghobar spent his childhood in Saudi Arabia and Lebanon. At age fifteen he embarked alone on an educational adventure that took him from Norway to Canada on full scholarships. In 2004, Ghobar landed at TU Delft to study aerospace engineering. This month he will head to Vancouver Olympic Games to offer technical support to the Dutch Olympic team, which is one of IcySolutions’ latest clients.

What’s the start-up story behind IcySolutions?
“In 2007, my housemate – who would later become my business partner – and I joined the course ‘Turning Technology into Business’, in which we were supposed to find an application for a cooling patent. The brilliant idea of ice bathing hit us not when we were immersed in analysis but while watching a TV show about an American football player in an ice bath. We then developed a good business plan, won the competition held at the course’s end, and also the ‘New Venture Business Competition’ and STW Valorization Grant. Those two victories marked the birth of our ‘baby’.”

And now is the time to implement the business plan?
“Yes. I studied day and night and consulted a professor from 3mE’s process and energy section. With a €25,000 STW Valorization grant, we built our first ice bathing machine, called IcyDip. Our first customer was the Sparta football club in Rotterdam. I still remember how thrilled we were when the entire management team came to our presentation. And in the end we got the deal.”    

Where did the capital for IcySolutions come from?
“After selling our first IcyDip, we applied for and got an office at YesDelft. When we completed the second deal with the TVM skating team, we used the YesDelft network to find an investor. When we sold our fifth IcyDip, it was time to expand and hire more people. Thanks to our good performance, we managed to get the backing of an investment group and secure more financing. We now have five full-time and two part-time employees. We’ve achieved a lot so far, but we’re still far from our ultimate goal.” 

Due to the recession, venture capital is tight for start-ups. Isn’t this a bad time for potential entrepreneurs?
“I think the solution for this crisis actually lies in starting your own company based on innovation. Most innovations help improve productivity and efficiency, which means savings for customers. In crisis time, people are looking for savings. If you offer customers clear value, they’ll buy it no matter if crisis or not. So crisis is also opportunity.”

What’s your long-term goal: to turn IcySolutions into a big corporation or to collect start-ups?  
“Both. IcySolutions is like my baby, and I want to see it grow and become bigger. But I also have a dream of creating a portfolio of start-ups. Perhaps after five years I’ll sell IcySolutions, return to YesDelft and start all over again. But still, I can watch the company grow with others.”

With your student days over, what’s your working life like now?
“I usually work 50 to 70 hours per week. It doesn’t bother me that I don’t have lots of free time, because this work is my passion. I never wake up and say: ‘I’m never going to do this again’.” 

Who inspired you to become an entrepreneur?
“There are lots of people out there who inspire me, like Richard Branson, Bill Gates…. But I don’t really need to look up to them, since I always think if they can do it, I can too. I feel I was born with the entrepreneur dream. The people I really look up to are my parents, especially my Dad. He’s a hard-worker, and I always wanted to make him proud of me. That’s something that really motivates me.”

You’ve lived in five countries. How does that experience benefit your work today?
“I left my family really young, at age 15. I was completely alone in Norway, and that experience shapes my character. You don’t wake up with breakfast prepared or come home to tell your parents how your day was. You also have no one to tell you what and what not to do. With absolute freedom, I could’ve been partying everyday, barely passing my exams. But I realized quite early that that wasn’t what I wanted in life. Since I had my dream, I could see what wouldn’t take me there. Following your dream is also the best way to practice self-control. The dream keeps us straightforward.”

During your student days, you were a freelance writer for Delta. What did that experience do for you?
“It was an interesting experience. I started writing articles and interviews, and then had my own column. Mostly I wrote about social issues, like girls, parties…. I learned how to open up and express myself. And writing is still my interest. I keep a diary.”

Lastly, what advice would you give TU Delft students wishing to start their own companies?
“First, you definitely need to have ambition and passion. Find something that you don’t just like but love. Then find the right team. Surround yourself with the right people who can help you move forward.” 

Voor het nieuwe onderkomen van Bouwkunde zou de universiteit zich moeten bezinnen op de vraag in hoeverre faculteiten eigenlijk moeten samenwerken. Moeten er afzonderlijke faculteiten zijn zoals nu, of moet er een cluster komen van ontwerpfaculteiten als Bouwkunde, Industrieel Ontwerpen, Civiele Techniek en 3mE?
Onderwijs- en onderzoeksgroepen kunnen echter ook thematisch op elkaar aanhaken binnen de verschillende faculteiten dan wel in internationaal verband. Essentieel is wel dat men zich moet kunnen identificeren met zijn eigen faculteit. Juist bij
Bouwkunde, zo meent de denktank die brainstormde over nieuwe huisvesting.
De keuze voor een gebouw hangt ook samen met het type campus. Gebouwen kunnen in een parkachtige omgeving liggen met een centrale ontmoetingsplaats (Mekel Park), of gegroepeerd zijn rondom een centraal plein (Mekel Square).
Een alternatief is clusters van gebouwen die als een keten aan elkaar liggen (Mekel Line). Wat de komende vijftien jaar in ieder geval niet realistisch is, is een internationaal netwerk van kleinere campusjes buiten Delft.
Als de TU kiest voor afzonderlijke faculteiten, heeft het volgens de denktank de voorkeur om Bouwkunde in één gebouw onder te brengen op de Julianalaan, volgens het Mekel Line principe. De faculteit is op deze plek het meest verbonden met de stad.
Kiest de TU voor een cluster van ontwerpfaculteiten, dan is een centrale plek op de campus met gedeelde onderwijs- en bibliotheekruimtes, laboratoria en conferentiezalen beter. De nadruk ligt dan op ‘elkaar ontmoeten’ en dus op korte loopafstanden (Mekel Square). Voor beide keuzes is een constructie zoals een Mekel Park ook een optie, maar dit heeft niet de voorkeur.
Valt de keus op thematische samenwerking tussen faculteiten, dan heeft Bouwkunde genoeg aan kantoorruimte en studio’s. Andere functies kunnen dan naar een centraal gebouw (Mekel Square). Dan is wel de vraag waar het hart van Bouwkunde is gebleven.
Van groot belang is in ieder geval wel dat het faculteitspand multifunctioneel is. Dit in verband met de onzekerheid over de financiële toekomst van de universiteit, over het type onderwijs en de studentenaantallen. Als voorbeeld van een onzekere factor noemt de denktank de verhouding bachelor- en masteronderwijs. De TU heeft gekozen voor meer bachelor- dan (vaak internationale) masterstudenten en dus voor minder onderzoek. Bij een vermindering van het overheidsgeld kan dat een serieuze bedreiging vormen voor de kwaliteit van het onderwijs.
Verder vereisen verschillende typen onderwijs ook verschillende zalen. Voor werkgroepjes van tien tot vijftien studenten zijn kleinere ruimtes nodig dan voor grootschalige colleges.
Tot slot kan het aantal Bouwkundestudenten oplopen van de huidige 3300 tot wel 5000 in het jaar 2020. Dit is maar deels te sturen met het aanbod aan master- en bachelorprogramma’s. Deze onzekerheid vereist flexibiliteit.
De resultaten van de denktank zijn op woensdag 13 mei – exact een jaar na de brand – overhandigd aan het college van bestuur.