Altijd kind gebleven

Vorige week won Verhart met dit ontwerp de Zuid-Hollandse Vormgevingsprijs.

Het enthousiasme straalt van Verhart af als hij na de prijsuitreiking vertelt over zijn karretje, de Luna. Hij heeft een schaalmodel bij zich. Het ding is rood, groen en koper gekleurd en heeft een aantal wonderlijke ronde vormen.

Toch is de Luna niet overdadig vormgegeven, wat de jury van de vormgevingsprijs op prijs stelde. “Verhart had zich kunnen verliezen in een storm van vormgevingswellust, maar heeft de verleiding weerstaan”, aldus het juryrapport.

Het karretje stelt met opzet niets voor. “Sommige mensen zien er een maan in”, zegt de oud-IO-student. “Anderen een vis.”

Niemand zal in ieder geval denken aan een onderhoudswagen bij de eerste aanblik van de Luna, die tot eind december te zien zal zijn op de tentoonstelling ‘Next, the new idols of design’ in het Prinsenhof. En dat is precies Verharts bedoeling. De Efteling is immers een fantasiewereld, waar mensen de werkelijkheid even willen vergeten. En dat lukt maar moeilijk als er bij het huisje van Hans en Grietje opeens een bestelauto komt voorrijden, waar een elektricien uit springt.

Verhart kan weten hoe vervelend dat is. Hij liep de afgelopen anderhalf jaar stage bij de Efteling en studeerde er af. Hij raakte net als in zijn kindertijd betoverd door het pretpark. Hij werkte mee bij het ontwerpen van een vernieuwde Python en een andere nieuwe attractie, waarvan hij niet weet of hij er al over mag praten.

De Luna moet gaan rijden op batterijen. Uitlaatgassen horen niet in een pretpark, vindt Verhart. Hij heeft voor de besturing van het wagentje het principe van een elektrische rolstoel gebruikt. Op afbeeldingen van het chassis is te zien hoe de wielen worden aangedreven, tot een maximumsnelheid van zeven kilometer per uur.

Op het karretje kunnen . voor en achter . twee volwassenen staan. De bestuurder staat voorop en gebruikt een joystick om te sturen. Tussen de twee berijders heeft Verhart een opslagruimte weggewerkt. Daar kunnen schilders hun verf en kwasten kwijt en tuiniers hun harken.

Maakt Verhart het zichzelf niet heel moeilijk op de ontwerpersmarkt door zichzelf zo in de Eftelinghoek te duwen, wil een geïnteresseerde tussendoor weten. De oud-IO-er zegt daar niet bang voor te zijn. Hij is inmiddels zelfs ontwerper van kinderspeeltoestellen. En dat bevalt hem wel. “Het is hartstikke leuk om voor kinderen te ontwerpen. En het kind in mij is er nooit helemaal uit gegaan.”

Saskia Bonger

Sommigen zien een maan in de Luna, anderen een vis. Niemand zal in ieder geval denken aan een onderhoudswagentje voor de Efteling. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Als tienjarig jongetje vroeg Mark Verhart, inmiddels 25, zich al af hoe de apparaten van de Efteling in elkaar zaten. Voor zijn afstudeerproject van industrieel ontwerpen, bedacht hij in opdracht van de Efteling een Anton Pieck-achtig wagentje voor het onderhoudspersoneel van het pretpark. Vorige week won Verhart met dit ontwerp de Zuid-Hollandse Vormgevingsprijs.

Het enthousiasme straalt van Verhart af als hij na de prijsuitreiking vertelt over zijn karretje, de Luna. Hij heeft een schaalmodel bij zich. Het ding is rood, groen en koper gekleurd en heeft een aantal wonderlijke ronde vormen.

Toch is de Luna niet overdadig vormgegeven, wat de jury van de vormgevingsprijs op prijs stelde. “Verhart had zich kunnen verliezen in een storm van vormgevingswellust, maar heeft de verleiding weerstaan”, aldus het juryrapport.

Het karretje stelt met opzet niets voor. “Sommige mensen zien er een maan in”, zegt de oud-IO-student. “Anderen een vis.”

Niemand zal in ieder geval denken aan een onderhoudswagen bij de eerste aanblik van de Luna, die tot eind december te zien zal zijn op de tentoonstelling ‘Next, the new idols of design’ in het Prinsenhof. En dat is precies Verharts bedoeling. De Efteling is immers een fantasiewereld, waar mensen de werkelijkheid even willen vergeten. En dat lukt maar moeilijk als er bij het huisje van Hans en Grietje opeens een bestelauto komt voorrijden, waar een elektricien uit springt.

Verhart kan weten hoe vervelend dat is. Hij liep de afgelopen anderhalf jaar stage bij de Efteling en studeerde er af. Hij raakte net als in zijn kindertijd betoverd door het pretpark. Hij werkte mee bij het ontwerpen van een vernieuwde Python en een andere nieuwe attractie, waarvan hij niet weet of hij er al over mag praten.

De Luna moet gaan rijden op batterijen. Uitlaatgassen horen niet in een pretpark, vindt Verhart. Hij heeft voor de besturing van het wagentje het principe van een elektrische rolstoel gebruikt. Op afbeeldingen van het chassis is te zien hoe de wielen worden aangedreven, tot een maximumsnelheid van zeven kilometer per uur.

Op het karretje kunnen . voor en achter . twee volwassenen staan. De bestuurder staat voorop en gebruikt een joystick om te sturen. Tussen de twee berijders heeft Verhart een opslagruimte weggewerkt. Daar kunnen schilders hun verf en kwasten kwijt en tuiniers hun harken.

Maakt Verhart het zichzelf niet heel moeilijk op de ontwerpersmarkt door zichzelf zo in de Eftelinghoek te duwen, wil een geïnteresseerde tussendoor weten. De oud-IO-er zegt daar niet bang voor te zijn. Hij is inmiddels zelfs ontwerper van kinderspeeltoestellen. En dat bevalt hem wel. “Het is hartstikke leuk om voor kinderen te ontwerpen. En het kind in mij is er nooit helemaal uit gegaan.”

Saskia Bonger

Sommigen zien een maan in de Luna, anderen een vis. Niemand zal in ieder geval denken aan een onderhoudswagentje voor de Efteling. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)