Tenenkrommend

Een oerhollands programma waarin gewone mensen mogen praten met mensen die ervoor hebben geleerd, onder leiding van onze grote vrome alleskunner.

Deze keer was het onderwerp de salarissen van bestuurders in de publieke sector. Een gevoelig topic, met een groot sentiment onder de burgers. We praten nou eenmaal graag over het salaris van de buurman. Hoe boeiend het onderwerp an sich ook is, het gaat me nu om de toon waarop dit ‘debat’ werd gevoerd. Er was een mevrouw, we noemen haar Puck, en die is opperhoofd van een grote hbo-school. Er was ook een meneer, we noemen hem Piet, en die is leraar op een basisschool.

Dat deze twee mensen uberhaupt met elkaar over hun salaris gaan praten is al tamelijk Nederlands. Anno 2013 zijn rangen en standen kennelijk niet meer van belang, en mogen Henk en Ingrid een gestudeerde carrièrevrouw over haar beloning ter verantwoording roepen. In grote delen in de wereld zou Piet moeten knielen voor Puck. Maar dat terzijde. De manier waarop Puck haar salaris moet verdedigen, is schaamteloos. Puck: “Ik heb grote verantwoordelijkheid en dat wordt nou eenmaal beloond.” Piet: “Ik krijg ouders die mij ter verantwoording roepen; ik zie geen verschil in verantwoordelijkheid met wat u doet!”

Tja, wat moet je hiervan zeggen? Piet doet uiteraard fantastisch werk, en heeft een grote verantwoordelijkheid in de opvoeding van deze kinderen. Maar dat is toch niet te vergelijken met het runnen van een organisatie? Deze twee mensen spelen toch in een andere league? Het gaat nog verder. Onze gastheer: “Puck, durft u te beweren dat u harder werkt dan Piet?” Het gesprek daalt tot een niveau waarin Puck moet vertellen dat ze inderdaad denkt dat ‘haar uren opgeteld tot een hoger aantal zouden komen dan die van Piet’.

Tenenkrommend. Afgezien van het feit dat ze natuurlijk inderdaad meer uren maakt dan Piet; dat is toch totaal niet relevant? Een bestuurlijke functie kun je toch niet uitdrukken in uurtjes?

Ik weet al wat me dwars zit. Dit debat was gewoon te naakt. Daar houd ik niet van.



Maurits van der Ven