Campus

‘Bij DSC word je nooit verplicht te drinken’

Het Leidse studentencorps Minerva wil zijn ‘verstikkende verenigingscultuur’ doorbreken. Ook het Delftse corps ziet de noodzaak met de tijd mee te gaan.

De sociëteit van het Delftsch Studenten Corps. (Foto: Katja Wijnands)

Bij sommige disputen of studentenhuizen van Minerva moeten eerstejaars studenten verplicht jenever drinken als ze te laat komen op een borrelavond. Soms drinken ze dan een bilnaad-adje: jenever die door de bilnaad van een ander lid wordt gegoten. “Als dit waar is, lijkt me een cultuurverandering inderdaad nodig,” reageert DSC-president Robert de Nie desgevraagd. “Maar je weet nooit of zo’n verhaal ook opgeblazen is,” voegt hij eraan toe.


Vroeger kon er meer

Hoewel er bij het Delftsch Studenten Corps (DSC) volgens De Nie geen sprake is van een ‘verstikkende’ cultuur, erkent hij dat ook DSC moet nadenken over verandering. “Vroeger kon er meer,” zegt De Nie. “Tegenwoordig gaan studenten anders een vereniging in. Studeren is duurder geworden en de studiedruk hoger.” Een vereniging kan daarom volgens De Nie niet blijven hangen in oude gewoonten. “We hebben onlangs ons alcoholbeleid aangepast,” zegt De Nie. “Sterke drank is nu voor eerstejaars verboden tot elf uur ‘s avonds. Bovendien schenken we het niet meer puur; we willen ervoor zorgen dat in elk glas hetzelfde alcoholpercentage zit als in een biertje.”


Het bilnaad-adje is een van de voorbeelden die NRC Handelsblad aanhaalt uit een onderzoek naar de cultuur van Minerva. Een ander exces is bijvoorbeeld dat eerstejaars van sommige jaarclubs gedwongen naakt door de sociëteit moeten rennen. Bij het DSC is van dit soort straffen volgens De Nie geen sprake. “Bij ons wordt niemand verplicht te drinken op de vereniging of naar borrels te komen.” Leden worden soms wel ‘geacht’ aanwezig te zijn: “Bij activiteiten waarin jaarclubs worden gevormd verwachten we wel dat iedereen er is, om er voor te zorgen dat alle eerstejaars een goede plek binnen de vereniging kunnen vinden.”


Zelfreflectie

Het Minerva-bestuur wil de cultuur binnen de vereniging doorbreken, blijkt uit interne mail aan de leden. De eigen ‘corpswet’ moet daartoe herschreven worden. Het is niet de eerste vereniging die aan zelfreflectie doet. Soms worden ze ertoe gedwongen door de bestuurders van universiteiten en hogescholen.


Het DSC zegt zelf in de gaten te houden of er grensoverschrijdend gedrag binnen de vereniging voorkomt. “We houden dat als verenigingsbestuur in de gaten,” zegt De Nie. “En we hebben een twaalfkoppig functionaristeam, met allemaal mensen die een groot netwerk binnen de vereniging hebben. Zo blijven we verenigingsbreed op de hoogte van wat er speelt.” Tot nu toe is er geen aanleiding geweest voor maatregelen volgens De Nie.


Hiërarchie

“De maatschappij verandert en dat is goed”, reageert preses Matthijs Kneepkens van de Landelijke Kamer van Verenigingen, waar ook traditionele verenigingen als Minerva bij zijn aangesloten. “De verenigingen dienen mee te veranderen, anders verliezen ze de mooie plek die ze nu hebben. Als ze star blijven, houdt het in the end op.”


Volgens hem verandert bijvoorbeeld het belang van hiërarchie in de samenleving, en dus ook in de verenigingen. “Er lag vroeger meer nadruk op hiërarchie bij de overheid, bij bedrijven, noem maar op. Tegenwoordig hechten we meer waarde aan een goed onderbouwde mening, ook als die van iemand komt die eigenlijk lager in de hiërarchie staat. Dat zie je ook in studentenverenigingen gebeuren.”


Maar dat is toch iets anders dan seksuele intimidatie en gedwongen drinken?

“Dat verandert ook. Verenigingen zijn er nog meer dan vroeger op gebrand om studenten een veilig gevoel te kunnen geven. Daar horen excessen als intimidatie en discriminatie absoluut niet bij. In heel Nederland zien we dat er ontwikkelingen in de verenigingscultuur gaande zijn.”


Volgens Minerva is de cultuurverandering een proces van jaren. Waarom zou het jaren moeten duren voor je mishandeling en intimidatie afschaft?

“Je moet twee dingen scheiden. Mishandeling is een incident, en geen onderdeel van de cultuur. In geen enkele verenigingscultuur die ik ken is het oké om iemand te mishandelen. Het gaat meer om de sfeer, de cultuur. Ik kan me voorstellen dat het één aan het ander wordt gekoppeld, maar dat is een misvatting.”


En is zo’n bilnaad-adje normaal binnen verenigingen of is dat ook een incident?

“Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf nog nooit een dergelijk festijn heb meegemaakt. Een vereniging bestaat uit jonge mensen, die gekke studentikoze dingen doen. Af en toe gaan ze te ver en dan besluit het bestuur: het is leuk geweest, hier gaan we niet meer mee verder. Nou, dan verzinnen de leden iets beters en hebben ze net zo’n leuke tijd.”


Is er tegenwoordig te weinig tolerantie voor zoiets als het bilnaad-adje?

“Dat is wel een goed voorbeeld. Ik denk dat de mensen hard hebben gelachen. Misschien dachten ze wel even: wat gebeurt hier? Maar uiteindelijk zullen ze vooral gelachen hebben. Daar ben ik heilig van overtuigd. Maar we leven in een maatschappij waarin het nieuws zich snel verspreidt, dus dit soort nieuws ook. Goed of slecht, het is nu eenmaal de maatschappij en daar moeten verenigingen mee omgaan. Ze blijven altijd evolueren.”


HOP, Bas Belleman / Delta TU Delft, Mirjam van der Ploeg


Mirjam van der Ploeg / Stagiaire

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.