LAN-party: kilometers kabel en liters energydrink

Voor de vierde keer wordt Area Fifty LAN georganiseerd door studievereniging Christiaan Huygens van wiskunde en informatica. Naast gewone oefenpotjes tussen vrienden worden serieuze toernooien gehouden, waarbij je bijvoorbeeld een hoofdtelefoon kunt winnen. Enkele deelnemers komen uit de verste hoeken van het land, ongeveer de helft is lid van de studievereniging. De deelnemers hebben hun eigen computer bij zich, met grote schermen en toetsenborden die oplichten in allerlei kleuren. Mensen die niet te ver weg wonen kunnen gebruik maken van de ‘pick-up service’, waarbij de computers met een busje worden opgehaald. “Maar ook ouders worden ingezet om pc’s te brengen”, vertelt Jip Rietveld, een van de organisatoren.

“Wat er zo leuk is aan een LAN? Poe, dat is moeilijk uit te leggen”, zegt hij. “Waarom zou je bij elkaar gaan zitten om achter je eigen beeldscherm te gamen? Bij een LAN speel je vooral teamspellen, waarbij je orders tegen elkaar kunt roepen in plaats van dat je online chat. En je kunt opspringen en elkaar een high five geven als iets lukt.” Commissiegenoot Dieuwer Hondelink knikt bevestigend. Net als voor Rietveld is dit zijn eerste grote LAN. “Soms organiseer ik met vrienden een LAN-party, maar nooit op deze schaal.” Rietveld voegt toe: “Op de middelbare school gamede ik doordeweeks. Nu heb ik daar minder tijd voor en dan zijn dit soort weekenden ideaal.”

400 blikken energydrink

Na drie jaar uitproberen, is dit het eerste jaar dat het zeker is dat dit evenement blijft. “Andere studieverenigingen organiseren grote evenementen zoals Mechnificent en BK Beats. Christiaan Huygens wilde ook iets groots organiseren en bedacht de LAN”, vertelt Hondelink. De commissie die het evenement organiseert is sinds de zomer bezig, want er komt meer bij kijken dan een paar stoelen en tafels neerzetten. “Per computer hebben we 400 watt en per beeldscherm 70 watt aan energie nodig. We hebben een lounge-area gebouwd waar je offline spellen kunt spelen met arcade-games, een flipperkast en een tafeltennistafel. Iedereen krijgt ontbijt, lunch en avondeten. Het hele weekend is de bar geopend en van een sponsor hebben we vierhonderd blikken energydrink gekregen. Mensen die van ver komen kunnen blijven slapen in een andere gymzaal.”

Rocket League

In die andere gymzaal staat Harvey (links op de foto) zijn luchtbed op te pompen. Hij komt uit Rotterdam en dit is niet zijn eerste keer dat hij meedoet. “Drie jaar geleden hoorde ik van een vriend dat dit bestond. Het is leuk om een paar dagen van huis te zijn. Normaal gesproken doe je geen toernooi.” En toernooien, dat is juist waar hij zo goed in is. “Vorig jaar werden we eerste met Rocket League, een soort voetbal met auto’s. Dit jaar hopen we weer te winnen, al doen we het vooral voor de lol en niet voor de sport.” Dit is de enige grote LAN per jaar waar hij naartoe gaat. “Soms lannen we bij iemand thuis, dan zijn we met acht personen. De mensen met wie ik op deze LAN ben, zijn mijn gewone vrienden en zie ik elke week in de stad.”

Studenten gamevereniging

Dat geldt niet voor het Counterstrike-team van de Delft Student E-sport Association (DSEA), de studentengamevereniging. Zij kennen elkaar via internet of LAN’s en zien elkaar zo’n vijf keer per jaar in real life op LAN’s. “We spreken elkaar elke week online”, vertelt Joshua. Het team, een vriendengroep, bestaat uit vijftien leden. Deze LAN zijn er tien aanwezig, want dit is een van de favorieten van de groep. “Ik ben op een LAN geweest met tweeduizend deelnemers”, vertelt Fjodor. “Mensen zijn daar veel te serieus, net als de prijzen: soms wel tweeduizend euro. Om daar kans op te maken moet je professioneel aan de slag en minstens veertig uur in de week oefenen. Daar was op vrijdagavond de helft van de deelnemers alweer naar huis, omdat ze niet door de voorrondes van de toernooien waren.” Nee, gaat hij liever naar een LAN zoals deze, of die in Wijchen of Heerlen. “Elk jaar komen daar dezelfde mensen op af. Zelfs als het een studenten-LAN is, zoals deze, blijven de mensen na hun studie komen.” Het team timmert hard aan de weg. “We zitten in de top twintig van Nederland, dat is best goed. Met meer oefenen kunnen we in de top tien terecht komen, maar dat zijn al die uren niet waard. Het moet wel leuk blijven!”

Roos van Tongeren / Redacteur