Daklozen

Op weg naar de sleep-inn. ,,Voorlopig voor één nacht.” Het is maandagavond acht uur wanneer Jelmer Vahl aankomt bij de balie van de sleep-inn. Voor zeven gulden vijftig huurt hij twee vierkante meter sportcentrum. In de zaal waar de owee%ers die nacht slapen, wordt op dat moment nog fanatiek gebasketbald.

Maar hoezo %voorlopig één nacht%: denkt Vahl nog een kamer te vinden deze week? ,,Ik had al een kamer aangeboden gekregen door het corps, maar dat heb ik geweigerd. Ik wil niet in een corpshuis tussen corpsmensen. Maar misschien had ik het achteraf toch moeten doen: al mijn groepsgenoten hebben een relaxte kamer en ik slaap hier.” En dat is niet ideaal? ,,Nee, dat is zeker niet ideaal.%% Vahl is de zesenzestigste dakloze die dag.

Kaartverkoper Sjoerd doet wat baliemedewerkers wereldwijd doen: onderuitgezakt naar een beeldscherm staren. Niks matrassen slepen of bedden opmaken: ,,De owee%ers slapen op de vloer en zorgen zelf voor een luchtbed, matje of matras.%% Af en toe komt Sjoerd zijn stoel uit om bagage achter slot en grendel te zetten. Daarna kijkt hij weer verder naar een film met Pepsi-meisje Denise Richards.

De sleep-inn is wel het laatste waar iemand wil slapen. Voor de deur van het sportcentrum zit owee’er Erik Baas op zijn tas het programmaboekje door te bladeren. Hij hoeft vannacht niet in de sleep-inn te slapen. ,,Ik heb net gehoord dat ik een kamer heb via een meisje dat we gisteren tegenkwamen. Alleen voor tijdens de owee, maar het is een hele opluchting.”

Van zondag op maandag heeft Erik in het sportcentrum geslapen. ,,Ik had al voor de owee een kamer geregeld op de Jacoba van Beierenlaan met twee vrienden. Maar de bewoner kon maar twee mensen kwijt. Ik kwam gisteren als laatste van de drie terug van de IO-barbecue dus ik had pech.”

En hoe was de nacht in het sportcentrum, in de grootste kamer van Delft? ,,Prima geslapen, dat viel reuze mee. Alleen is het akelig stil, eng bijna. En ’s ochtends werd ik wakker gemaakt om m’n luchtbed leeg te laten lopen. De zaal moest worden schoongemaakt.”

Gele rugzakjes lopen langs de Mekelweg. In de ene hand een weekendtas, in de andere hand een inflatable matje. Op weg naar het sportcentrum. Op weg naar de sleep-inn. ,,Voorlopig voor één nacht.” Het is maandagavond acht uur wanneer Jelmer Vahl aankomt bij de balie van de sleep-inn. Voor zeven gulden vijftig huurt hij twee vierkante meter sportcentrum. In de zaal waar de owee%ers die nacht slapen, wordt op dat moment nog fanatiek gebasketbald.

Maar hoezo %voorlopig één nacht%: denkt Vahl nog een kamer te vinden deze week? ,,Ik had al een kamer aangeboden gekregen door het corps, maar dat heb ik geweigerd. Ik wil niet in een corpshuis tussen corpsmensen. Maar misschien had ik het achteraf toch moeten doen: al mijn groepsgenoten hebben een relaxte kamer en ik slaap hier.” En dat is niet ideaal? ,,Nee, dat is zeker niet ideaal.%% Vahl is de zesenzestigste dakloze die dag.

Kaartverkoper Sjoerd doet wat baliemedewerkers wereldwijd doen: onderuitgezakt naar een beeldscherm staren. Niks matrassen slepen of bedden opmaken: ,,De owee%ers slapen op de vloer en zorgen zelf voor een luchtbed, matje of matras.%% Af en toe komt Sjoerd zijn stoel uit om bagage achter slot en grendel te zetten. Daarna kijkt hij weer verder naar een film met Pepsi-meisje Denise Richards.

De sleep-inn is wel het laatste waar iemand wil slapen. Voor de deur van het sportcentrum zit owee’er Erik Baas op zijn tas het programmaboekje door te bladeren. Hij hoeft vannacht niet in de sleep-inn te slapen. ,,Ik heb net gehoord dat ik een kamer heb via een meisje dat we gisteren tegenkwamen. Alleen voor tijdens de owee, maar het is een hele opluchting.”

Van zondag op maandag heeft Erik in het sportcentrum geslapen. ,,Ik had al voor de owee een kamer geregeld op de Jacoba van Beierenlaan met twee vrienden. Maar de bewoner kon maar twee mensen kwijt. Ik kwam gisteren als laatste van de drie terug van de IO-barbecue dus ik had pech.”

En hoe was de nacht in het sportcentrum, in de grootste kamer van Delft? ,,Prima geslapen, dat viel reuze mee. Alleen is het akelig stil, eng bijna. En ’s ochtends werd ik wakker gemaakt om m’n luchtbed leeg te laten lopen. De zaal moest worden schoongemaakt.”