,,Veel TU-regelingen, zoals die voor reiskosten of verhuiskosten, zijn afgestemd op vaste medewerkers. Ik vind dat tegenstrijdig met de huidige praktijk.
Tegenwoordig worden op de TU medewerkers vaak freelance of op contractbasis aangesteld. Regelingen moeten meer op hun situatie en positie worden afgestemd%%, aldus ir. Ibo van de Poel, universitair docent bij de faculteit Wijsbegeerte en Technische Maatschappijwetenschappen. Van de Poel verhuisde van Enschede naar Rotterdam omdat hij een baan voor twee jaar kreeg bij WTM. Om die reden deed hij een beroep op de verhuiskostenregeling van de TU.
Als aio aan de Universiteit Twente verdiepte Van de Poel zich de afgelopen vier jaar in de vraag: Hoe beïnvloeden maatschappelijke groeperingen het technisch ontwerpen? ,,Mijn interessegebied kun je omschrijven als technieksociologie. De protesten tegen het vliegtuiglawaai van omwonenden bijvoorbeeld sturen het ontwerp van het vliegtuig en het vliegtuigmotoren.%% Binnenkort hoopt Van de Poel op dit onderwerp te promoveren.
Tijdens zijn werkzaamheden aan de Universiteit Twente kwam er een vacature in Delft voorbij, om mee te werken aan de ontwikkeling van de college Ethiek en Techniek. Hoewel hij nog niet klaar was met zijn proefschrift besloot hij te solliciteren. Van de Poel: ,,En ik werd tot mijn grote vreugde aangenomen. Sinds 1 augustus 1996 ben ik hier aangesteld voor drieëneenhalve dag per week. Mijn taak is onder andere een dictaat te schrijven over ethiek en techniek voor civiele techniek.
Van de Poel stond al snel voor de keuze: waar ga ik wonen, in Delft of in Enschede? De eerste maanden bleef het Enschede en werd er door Van de Poel op en neer gependeld. Af en toe sliep hij bij ouders of vrienden. ,,Al snel werd duidelijk dat dit op de lange duur niet was vol te houden. De reiskostenvergoeding van de TU is slechts 250 gulden en dat was te weinig. Je moet er geld op toeleggen. Zeker medewerkers met een tijdelijke aanstelling, deze verdienen nu eenmaal minder dan diegenen die in vaste dienst zijn. Ik begrijp wel dat ze mensen willen stimuleren in de buurt van Delft te wonen en daarom deze vergoeding laag houden. Alleen vind ik dat reëel als je een vaste aanstelling hebt, maar niet als je – zoals ik slechts – voor twee jaar bent aangesteld. De lage reiskostenvergoeding dwingt je toch min of meer om te verhuizen. Misschien hebben ze over twee jaar geen werk voor mij aan de TU en dan moet ik weer ergens anders naar toe.%%
De faculteit WTM bood aan een regeling voor reiskosten te treffen. Van de Poel besloot echter toch de knoop door te hakken en naar de Randstad te komen.
Het verkrijgen van de verhuiskostenvergoeding verliep probleemloos. Van de Poel: ,,Ik hoefde alleen een aanvraagformulier aan te vragen. Dat moet je invullen en de gemaakte kosten moet je bewijzen door het overleggen vanschriftelijke bewijsstukken. Overigens is het een vrij sobere regeling. Alleen de kosten van het verhuizen worden vergoed en niet de kosten van het opnieuw inrichten van een woning. Overigens betaalt de TU ook nog een keer de reiskosten van je oude woning naar je nieuwe woonplaats.%%
De regeling was volgens Van de Poel sober maar ook de aanpak van zijn verhuizing. Hij zette geen verhuisbedrijf in, maar pakte zelf zijn spullen in, huurde een busje en bracht alles zelf naar Rotterdam, waar hij een woning had gevonden. ,,In Delft is het lastig een woning te vinden en daarnaast kom ik uit Rotterdam en vond ik het leuk daar weer te gaan wonen.%%
Voor 500 gulden was Van de Poel met zijn spullen binnen een dag verhuisd. ,,Ik had ook een verhuisbedrijf kunnen inschakelen dan had de TU die kosten ook vergoed. Door mijn doe-het-zelf-verhuizing heb ik de TU kosten bespaard. Ach, ik ben nu eenmaal sober ingesteld, ook met het uitgeven van geld van anderen. Bovendien vond ik het ook overdreven om voor die paar spullen van mij een hele verhuiswagen te laten opdraven.%%
Dit is het tweede artikel in een serie over secundaire arbeidsvoorwaarden aan de TU.
,,Veel TU-regelingen, zoals die voor reiskosten of verhuiskosten, zijn afgestemd op vaste medewerkers. Ik vind dat tegenstrijdig met de huidige praktijk. Tegenwoordig worden op de TU medewerkers vaak freelance of op contractbasis aangesteld. Regelingen moeten meer op hun situatie en positie worden afgestemd%%, aldus ir. Ibo van de Poel, universitair docent bij de faculteit Wijsbegeerte en Technische Maatschappijwetenschappen. Van de Poel verhuisde van Enschede naar Rotterdam omdat hij een baan voor twee jaar kreeg bij WTM. Om die reden deed hij een beroep op de verhuiskostenregeling van de TU.
Als aio aan de Universiteit Twente verdiepte Van de Poel zich de afgelopen vier jaar in de vraag: Hoe beïnvloeden maatschappelijke groeperingen het technisch ontwerpen? ,,Mijn interessegebied kun je omschrijven als technieksociologie. De protesten tegen het vliegtuiglawaai van omwonenden bijvoorbeeld sturen het ontwerp van het vliegtuig en het vliegtuigmotoren.%% Binnenkort hoopt Van de Poel op dit onderwerp te promoveren.
Tijdens zijn werkzaamheden aan de Universiteit Twente kwam er een vacature in Delft voorbij, om mee te werken aan de ontwikkeling van de college Ethiek en Techniek. Hoewel hij nog niet klaar was met zijn proefschrift besloot hij te solliciteren. Van de Poel: ,,En ik werd tot mijn grote vreugde aangenomen. Sinds 1 augustus 1996 ben ik hier aangesteld voor drieëneenhalve dag per week. Mijn taak is onder andere een dictaat te schrijven over ethiek en techniek voor civiele techniek.
Van de Poel stond al snel voor de keuze: waar ga ik wonen, in Delft of in Enschede? De eerste maanden bleef het Enschede en werd er door Van de Poel op en neer gependeld. Af en toe sliep hij bij ouders of vrienden. ,,Al snel werd duidelijk dat dit op de lange duur niet was vol te houden. De reiskostenvergoeding van de TU is slechts 250 gulden en dat was te weinig. Je moet er geld op toeleggen. Zeker medewerkers met een tijdelijke aanstelling, deze verdienen nu eenmaal minder dan diegenen die in vaste dienst zijn. Ik begrijp wel dat ze mensen willen stimuleren in de buurt van Delft te wonen en daarom deze vergoeding laag houden. Alleen vind ik dat reëel als je een vaste aanstelling hebt, maar niet als je – zoals ik slechts – voor twee jaar bent aangesteld. De lage reiskostenvergoeding dwingt je toch min of meer om te verhuizen. Misschien hebben ze over twee jaar geen werk voor mij aan de TU en dan moet ik weer ergens anders naar toe.%%
De faculteit WTM bood aan een regeling voor reiskosten te treffen. Van de Poel besloot echter toch de knoop door te hakken en naar de Randstad te komen.
Het verkrijgen van de verhuiskostenvergoeding verliep probleemloos. Van de Poel: ,,Ik hoefde alleen een aanvraagformulier aan te vragen. Dat moet je invullen en de gemaakte kosten moet je bewijzen door het overleggen vanschriftelijke bewijsstukken. Overigens is het een vrij sobere regeling. Alleen de kosten van het verhuizen worden vergoed en niet de kosten van het opnieuw inrichten van een woning. Overigens betaalt de TU ook nog een keer de reiskosten van je oude woning naar je nieuwe woonplaats.%%
De regeling was volgens Van de Poel sober maar ook de aanpak van zijn verhuizing. Hij zette geen verhuisbedrijf in, maar pakte zelf zijn spullen in, huurde een busje en bracht alles zelf naar Rotterdam, waar hij een woning had gevonden. ,,In Delft is het lastig een woning te vinden en daarnaast kom ik uit Rotterdam en vond ik het leuk daar weer te gaan wonen.%%
Voor 500 gulden was Van de Poel met zijn spullen binnen een dag verhuisd. ,,Ik had ook een verhuisbedrijf kunnen inschakelen dan had de TU die kosten ook vergoed. Door mijn doe-het-zelf-verhuizing heb ik de TU kosten bespaard. Ach, ik ben nu eenmaal sober ingesteld, ook met het uitgeven van geld van anderen. Bovendien vond ik het ook overdreven om voor die paar spullen van mij een hele verhuiswagen te laten opdraven.%%
Dit is het tweede artikel in een serie over secundaire arbeidsvoorwaarden aan de TU.
Comments are closed.