Onderwijs

Studenten willen sparen van punten via rechter afdwingen

De studentenorganisatie ISO stapt naar de rechter om alsnog een regeling voor het sparen van studiepunten af te dwingen. Met zo’n regeling kunnen studenten met een tempobeurs onvoldoende resultaten in het ene jaar compenseren met extra resultaten in het andere.

Minister Ritzen liet half juli weten niets te voelen voor een spaarsysteem, ondanks eerder gedane toezeggingen.

In een brief aan de Tweede Kamer schreef Ritzen deze zomer dat hij niet langer de noodzaak inziet van een spaarregeling voor studiepunten. Door ingrijpen van de Kamer hoeven studenten komend jaar niet zeventig, maar slechts vijftig procent van hun studiepunten te halen om hun beurs te behouden, redeneert de bewindsman. Daarmee zouden ze voldoende ruimte overhouden om hun studie flexibel in te richten. Extra compenserende maatregelen om tegenvallende prestaties op te vangen zijn volgens hem in die situatie niet nodig. Wie de norm buiten zijn schuld niet haalt kan bovendien een beroep doen op het afstudeerfonds van de hogeschool of universiteit.

Een zwakke argumentatie, vindt het ISO, die daarin wordt gesteund door studentenbond LSVb. Toen Ritzen een jaar geleden de Tweede Kamer beloofde ,,loyaal invulling te zullen geven” aan een spaarregeling was nog helemaal geen sprake van een temponorm van zeventig procent. Het ging slechts om een verhoging van de norm van 25 naar vijftig procent. Drie maanden later zei Ritzen bovendien in de Eerste Kamer dat een spaarregeling er ‘in elk geval’ zou komen, omdat dat was ,,toegezegd aan de Tweede Kamer”.

In een extra toelichtende brief aan ISO en LSVb stelde Ritzen afgelopen maandag dat hij zijn toezegging deed op een moment dat er wel degelijk sprake was een normverhoging boven de vijftig procent. Dat zou duidelijk hebben gestaan in de onderwijsbegroting voor 1994. ,,Iedereen kon daarvan op de hoogte zijn”, aldus een woordvoerder van de minister. Het ISO denkt echter voor de rechter aannemelijk te kunnen maken dat Ritzen met zijn toezegging aan de Kamer verwachtingen heeft gewekt waar hij niet meer onderuit kan.

Ook andere argumenten van de bewindsman om af te zien van een spaarsysteem vinden in de ogen van de studenten geen genade. Zo zou hij een door ISO en LSVb voorgestelde spaarvariant, waarbij na vijf jaar wordt gekeken of een student gemiddeld de helft van zijn studiepunten heeft gehaald, zonder verdere toelichting hebben afgewezen. In zijn brief van afgelopen maandag stelt Ritzen echter dat de door de studenten voorgestelde norm suggereert dat ,,de studiefinanciering is bedoeld om freewheelen te faciliteren”. Het plan van de studenten zou bovendien nog moeilijker uit te voeren zijn dan de modellen die hij zelf eerder in gedachte had. (HOP/M.W.)

Marcel Wiegman

De studentenorganisatie ISO stapt naar de rechter om alsnog een regeling voor het sparen van studiepunten af te dwingen. Met zo’n regeling kunnen studenten met een tempobeurs onvoldoende resultaten in het ene jaar compenseren met extra resultaten in het andere. Minister Ritzen liet half juli weten niets te voelen voor een spaarsysteem, ondanks eerder gedane toezeggingen.

In een brief aan de Tweede Kamer schreef Ritzen deze zomer dat hij niet langer de noodzaak inziet van een spaarregeling voor studiepunten. Door ingrijpen van de Kamer hoeven studenten komend jaar niet zeventig, maar slechts vijftig procent van hun studiepunten te halen om hun beurs te behouden, redeneert de bewindsman. Daarmee zouden ze voldoende ruimte overhouden om hun studie flexibel in te richten. Extra compenserende maatregelen om tegenvallende prestaties op te vangen zijn volgens hem in die situatie niet nodig. Wie de norm buiten zijn schuld niet haalt kan bovendien een beroep doen op het afstudeerfonds van de hogeschool of universiteit.

Een zwakke argumentatie, vindt het ISO, die daarin wordt gesteund door studentenbond LSVb. Toen Ritzen een jaar geleden de Tweede Kamer beloofde ,,loyaal invulling te zullen geven” aan een spaarregeling was nog helemaal geen sprake van een temponorm van zeventig procent. Het ging slechts om een verhoging van de norm van 25 naar vijftig procent. Drie maanden later zei Ritzen bovendien in de Eerste Kamer dat een spaarregeling er ‘in elk geval’ zou komen, omdat dat was ,,toegezegd aan de Tweede Kamer”.

In een extra toelichtende brief aan ISO en LSVb stelde Ritzen afgelopen maandag dat hij zijn toezegging deed op een moment dat er wel degelijk sprake was een normverhoging boven de vijftig procent. Dat zou duidelijk hebben gestaan in de onderwijsbegroting voor 1994. ,,Iedereen kon daarvan op de hoogte zijn”, aldus een woordvoerder van de minister. Het ISO denkt echter voor de rechter aannemelijk te kunnen maken dat Ritzen met zijn toezegging aan de Kamer verwachtingen heeft gewekt waar hij niet meer onderuit kan.

Ook andere argumenten van de bewindsman om af te zien van een spaarsysteem vinden in de ogen van de studenten geen genade. Zo zou hij een door ISO en LSVb voorgestelde spaarvariant, waarbij na vijf jaar wordt gekeken of een student gemiddeld de helft van zijn studiepunten heeft gehaald, zonder verdere toelichting hebben afgewezen. In zijn brief van afgelopen maandag stelt Ritzen echter dat de door de studenten voorgestelde norm suggereert dat ,,de studiefinanciering is bedoeld om freewheelen te faciliteren”. Het plan van de studenten zou bovendien nog moeilijker uit te voeren zijn dan de modellen die hij zelf eerder in gedachte had. (HOP/M.W.)

Marcel Wiegman

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.