Nouse

Op zijn website geeft Gorodnichy al een demonstratie van wat zijn Nouse, the nose as mouse, allemaal kan. Speel een filmpje af en je ziet een met zijn hoofd draaiende en knikkende computergebruiker, die met zijn neus op het scherm figuren tekent en schrijft.

Gehandicapten zouden door de Nouse geholpen kunnen worden. In hun rolstoel kunnen ze met één hoofdknikje aan de computer duidelijk maken wat ze van het apparaat verlangen. Volgens Gorodnichy kan de Nouse ook voor de vervanging van de joystick gebruikt worden.

Het principe werkt via een eenvoudige webcamera, die inzoomt op de neuspunt. De neus is als meest uitstekende object van het menselijk gezicht een geschikt ijkpunt voor computers om te bepalen waar de ogen van de gebruiker zitten. Via de neuspunt registreert de computer vervolgens de positie van het gezicht ten opzichte van het beeldscherm. Als de camera ook de beweging van de ogen registreert, zou het twee maal nadrukkelijk knikken met de ogen als dubbelklik met de muis werken. Voordeel van het inzoomen op de neuspunt is dat de computer minder gestoord wordt door wisselingen van gelaatstrekken. Dit was bij andere programma’s die met gezichtsherkenning werkten een probleem.

Piet Westendorp van de sectie design conceptualization and communication verwacht desondanks niet dat we binnenkort met zijn allen achter de computer zitten te knikken, zegt hij desgevraagd. Westendorp doet onderzoek naar het bedieningsgemak van apparatuur. “In de militaire wereld zijn dit soort toepassingen al in gebruik en daar verwacht ik eerder een toepassing van de Nouse”, zegt Westendorp. “F16-piloten hebben in hun vizier een cameraatje dat de beweging van de ogen volgt bij het bepalen van het doel. Dat is omdat hij zijn handen en voeten al vol heeft aan de besturing en allerlei metertjes. Ook militaire helikopterpiloten wordt geleerd om met één oog te vliegen en voor het andere oog hebben ze viziertje dat ze met oogbeweging kunnen bedienen.”

Voor burgertoepassingen lijkt de Nouse Westendorp wat ver gezocht. “Je maakt altijd grote, onbedoelde bewegingen met je gezicht en dus ook met je neus. Als je gaapt achter je computer, bijvoorbeeld”, zegt hij. “Bovendien, als het de kramp door een muisarm zou moeten verlichten moet je ook iets voor het typen vinden. Want veel mensen krijgen daardoor juist kramp. Maar voor vormgevers zou het een uitkomst kunnen zijn.” (RZ)

http://synapse.vit.iit.nrc.ca/Nouse/demo.html

Op zijn website geeft Gorodnichy al een demonstratie van wat zijn Nouse, the nose as mouse, allemaal kan. Speel een filmpje af en je ziet een met zijn hoofd draaiende en knikkende computergebruiker, die met zijn neus op het scherm figuren tekent en schrijft.

Gehandicapten zouden door de Nouse geholpen kunnen worden. In hun rolstoel kunnen ze met één hoofdknikje aan de computer duidelijk maken wat ze van het apparaat verlangen. Volgens Gorodnichy kan de Nouse ook voor de vervanging van de joystick gebruikt worden.

Het principe werkt via een eenvoudige webcamera, die inzoomt op de neuspunt. De neus is als meest uitstekende object van het menselijk gezicht een geschikt ijkpunt voor computers om te bepalen waar de ogen van de gebruiker zitten. Via de neuspunt registreert de computer vervolgens de positie van het gezicht ten opzichte van het beeldscherm. Als de camera ook de beweging van de ogen registreert, zou het twee maal nadrukkelijk knikken met de ogen als dubbelklik met de muis werken. Voordeel van het inzoomen op de neuspunt is dat de computer minder gestoord wordt door wisselingen van gelaatstrekken. Dit was bij andere programma’s die met gezichtsherkenning werkten een probleem.

Piet Westendorp van de sectie design conceptualization and communication verwacht desondanks niet dat we binnenkort met zijn allen achter de computer zitten te knikken, zegt hij desgevraagd. Westendorp doet onderzoek naar het bedieningsgemak van apparatuur. “In de militaire wereld zijn dit soort toepassingen al in gebruik en daar verwacht ik eerder een toepassing van de Nouse”, zegt Westendorp. “F16-piloten hebben in hun vizier een cameraatje dat de beweging van de ogen volgt bij het bepalen van het doel. Dat is omdat hij zijn handen en voeten al vol heeft aan de besturing en allerlei metertjes. Ook militaire helikopterpiloten wordt geleerd om met één oog te vliegen en voor het andere oog hebben ze viziertje dat ze met oogbeweging kunnen bedienen.”

Voor burgertoepassingen lijkt de Nouse Westendorp wat ver gezocht. “Je maakt altijd grote, onbedoelde bewegingen met je gezicht en dus ook met je neus. Als je gaapt achter je computer, bijvoorbeeld”, zegt hij. “Bovendien, als het de kramp door een muisarm zou moeten verlichten moet je ook iets voor het typen vinden. Want veel mensen krijgen daardoor juist kramp. Maar voor vormgevers zou het een uitkomst kunnen zijn.” (RZ)

http://synapse.vit.iit.nrc.ca/Nouse/demo.html