Het bedrijf Racing Concepts, onder leiding van coureur Huub Vermeulen, ontwerpt een serie goedkope raceauto’s die extra lang meegaan. Delftse lastechnologen testen hoe de constructie zo lang mogelijk heel blijft.
Delen
Het definitieve ontwerp van de raceauto moet komend voorjaar in Nederland geïntroduceerd worden. De exploitatie van de auto moet volgens betrokkenen een kwart kosten van een normale formulewagen, maximaal 30 duizend euro per jaar. Dit is even duur als professioneel karten.
Initiatiefnemer van het project is coureur Huub Vermeulen. Hij geeft leiding aan een raceschool bij het circuit van Zandvoort. Met de duurzame raceauto wil hij de racesport voor een groter publiek toegankelijk maken.
De sectie lastechnologie werd gevraagd onderzoek te doen naar de methode waarmee het frame gelast kan worden. Dit moest zo sterk en goedkoop mogelijk. “De auto moet tien jaar mee kunnen en crashbestendig zijn”, zegt Marcel Hermans van de sectie. “In de tussentijd mag de lasnaad niet scheuren, terwijl de constructie veel schokken te verduren krijgt. Daarom hebben we een aantal afstudeerstudenten laten onderzoeken welke lasmethode je moet gebruiken.”
Het blijkt dat met solderen (of braceverbindingen) de beste resultaten worden bereikt, omdat deze methode de materiaaleigenschappen van staal niet beïnvloedt. “Maar met de manier van solderen die wij als gunstigste beoordeelden is weer intensief handwerk gemoeid en dat zou de kosten weer kunnen opschroeven”, zegt Hermans.
De kosten kunnen worden gedrukt door het handwerk in China uit te voeren. Ook moet de auto in een zo groot mogelijke serie verkocht worden, de verwachting loopt van tweehonderd tot duizend per jaar. Door de lange levensduur van tien jaar na te streven wordt de auto ook goedkoper in de aanschaf.
De duurzame raceauto krijgt een motor van 150 pk en moet ongeveer 270 kilometer per uur kunnen rijden. De auto wordt vooral ontworpen op robuustheid en veiligheid, omdat hij ook als oefenauto wordt gebruikt voor beginnende coureurs.
De sectie mechanisch gedrag van materialen kijkt nu bij welke staalsoort en welke constructievorm de grootste sterkte wordt gehaald. Gegevens uit het onderzoek worden door Racing Concepts als richtlijn gebruikt bij het ontwerp.
Eerder in 2002 had Racing Concepts zich al laten adviseren door de sectie ergonomie van Industrieel Ontwerpen. Deze ontwierp een kuip waarin een stoel gezet kan worden die makkelijk verstelbaar is. De duurzame raceauto moet namelijk voor racepupillen tot twee meter lang en 120 kilo zwaar toegankelijk zijn.
Het definitieve ontwerp van de raceauto moet komend voorjaar in Nederland geïntroduceerd worden. De exploitatie van de auto moet volgens betrokkenen een kwart kosten van een normale formulewagen, maximaal 30 duizend euro per jaar. Dit is even duur als professioneel karten.
Initiatiefnemer van het project is coureur Huub Vermeulen. Hij geeft leiding aan een raceschool bij het circuit van Zandvoort. Met de duurzame raceauto wil hij de racesport voor een groter publiek toegankelijk maken.
De sectie lastechnologie werd gevraagd onderzoek te doen naar de methode waarmee het frame gelast kan worden. Dit moest zo sterk en goedkoop mogelijk. “De auto moet tien jaar mee kunnen en crashbestendig zijn”, zegt Marcel Hermans van de sectie. “In de tussentijd mag de lasnaad niet scheuren, terwijl de constructie veel schokken te verduren krijgt. Daarom hebben we een aantal afstudeerstudenten laten onderzoeken welke lasmethode je moet gebruiken.”
Het blijkt dat met solderen (of braceverbindingen) de beste resultaten worden bereikt, omdat deze methode de materiaaleigenschappen van staal niet beïnvloedt. “Maar met de manier van solderen die wij als gunstigste beoordeelden is weer intensief handwerk gemoeid en dat zou de kosten weer kunnen opschroeven”, zegt Hermans.
De kosten kunnen worden gedrukt door het handwerk in China uit te voeren. Ook moet de auto in een zo groot mogelijke serie verkocht worden, de verwachting loopt van tweehonderd tot duizend per jaar. Door de lange levensduur van tien jaar na te streven wordt de auto ook goedkoper in de aanschaf.
De duurzame raceauto krijgt een motor van 150 pk en moet ongeveer 270 kilometer per uur kunnen rijden. De auto wordt vooral ontworpen op robuustheid en veiligheid, omdat hij ook als oefenauto wordt gebruikt voor beginnende coureurs.
De sectie mechanisch gedrag van materialen kijkt nu bij welke staalsoort en welke constructievorm de grootste sterkte wordt gehaald. Gegevens uit het onderzoek worden door Racing Concepts als richtlijn gebruikt bij het ontwerp.
Eerder in 2002 had Racing Concepts zich al laten adviseren door de sectie ergonomie van Industrieel Ontwerpen. Deze ontwierp een kuip waarin een stoel gezet kan worden die makkelijk verstelbaar is. De duurzame raceauto moet namelijk voor racepupillen tot twee meter lang en 120 kilo zwaar toegankelijk zijn.
Comments are closed.