Aankoop Koornbeurs eindelijk rond

De stichting en de gemeente tekenen morgen een erfpachtovereenkomst. Daarin is vastgelegd dat de Stok bij aankoop tachtig procent van de prijs voldoet. Na de lang verwachte restauratie van het pand, die nu zo snel mogelijk moet beginnen, betaalt de stichting de rest. Aankoop en restauratie kosten samen ongeveer 550 duizend euro.

In de overeenkomst tussen de Stok en de gemeente Delft is ook bepaald dat de stichting het pand alleen mag verhuren aan verenigingen als de Open Jongeren Vereniging de Koornbeurs, die het pand al sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog onder verschillende namen gebruikt.

Veel leden van de jongerenvereniging kunnen nog maar nauwelijks bevatten dat het pand echt ‘van hen’ wordt, vertelt Stok-voorzitter Steven Prins. “Het heeft zo lang geduurd voordat het zover was, dat ze het amper kunnen geloven.”

Sinds 1988 probeert de vereniging de Koornbeurs te kopen. In dat jaar liep het tienjarig huurcontract met de gemeente af. Maar die zag er weinig heil in het historische pand aan de Voldersgracht aan de jongeren te verkopen. De gemeente speelde destijds zelfs met de gedachte een slagerijmuseum in het gebouw te vestigen.

Na protest van de vereniging De Koornbeurs ging dat laatste idee niet door. Beide partijen besloten opnieuw een tienjarig huurcontract af te sluiten. De verenging wilde het gebouw meteen daarna kopen en richtte daarom in 1996 de Stok op. In 1997 begonnen de onderhandelingen. Die zouden tot medio oktober 2004 duren.

Dat komt onder meer doordat er goed gekeken moest worden naar de vorm waarin de overdracht van het gebouw gegoten zou worden. Ook moest de Stok genoeg geld bij elkaar krijgen. “De TU Delft stelde een lening van 20 duizend euro beschikbaar, het is een deel eigen geld, maar ook subsidies en fondsen”, vertelt Prins.

Ook heeft de Stok een lening gekregen van het Stimuleringsfonds Volkshuisvesting Nederlandse Gemeenten. “Dat is een soort vervangende hypotheek, die we via de gemeente krijgen, met een vriendelijk rentepercentage en meer welwillendheid dan bij een bank.”

Prins hoopt dat de restauratie van de Koornbeurs in het voorjaar of anders in het najaar van 2005 kan beginnen. “Dat is mede afhankelijk van het weer.” De gevels moeten worden schoongemaakt, scheuren in de gevels moeten worden gedicht, de kozijnen en de ramen worden onder handen genomen en de lijsten en trappen moeten worden verbeterd. Ook de karakteristieke beeldbouwwerken worden gerepareerd. Die zijn nu geërodeerd door duivenpoep.

De restauratie van de buitenkant zal ongeveer drie maanden in beslag nemen. Nadat het exterieur klaar is, volgt op de wat langere termijn het interieur. Aan de zolder en de kelder moet volgens Prins ook nog het nodige gebeuren.

De stichting en de gemeente tekenen morgen een erfpachtovereenkomst. Daarin is vastgelegd dat de Stok bij aankoop tachtig procent van de prijs voldoet. Na de lang verwachte restauratie van het pand, die nu zo snel mogelijk moet beginnen, betaalt de stichting de rest. Aankoop en restauratie kosten samen ongeveer 550 duizend euro.

In de overeenkomst tussen de Stok en de gemeente Delft is ook bepaald dat de stichting het pand alleen mag verhuren aan verenigingen als de Open Jongeren Vereniging de Koornbeurs, die het pand al sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog onder verschillende namen gebruikt.

Veel leden van de jongerenvereniging kunnen nog maar nauwelijks bevatten dat het pand echt ‘van hen’ wordt, vertelt Stok-voorzitter Steven Prins. “Het heeft zo lang geduurd voordat het zover was, dat ze het amper kunnen geloven.”

Sinds 1988 probeert de vereniging de Koornbeurs te kopen. In dat jaar liep het tienjarig huurcontract met de gemeente af. Maar die zag er weinig heil in het historische pand aan de Voldersgracht aan de jongeren te verkopen. De gemeente speelde destijds zelfs met de gedachte een slagerijmuseum in het gebouw te vestigen.

Na protest van de vereniging De Koornbeurs ging dat laatste idee niet door. Beide partijen besloten opnieuw een tienjarig huurcontract af te sluiten. De verenging wilde het gebouw meteen daarna kopen en richtte daarom in 1996 de Stok op. In 1997 begonnen de onderhandelingen. Die zouden tot medio oktober 2004 duren.

Dat komt onder meer doordat er goed gekeken moest worden naar de vorm waarin de overdracht van het gebouw gegoten zou worden. Ook moest de Stok genoeg geld bij elkaar krijgen. “De TU Delft stelde een lening van 20 duizend euro beschikbaar, het is een deel eigen geld, maar ook subsidies en fondsen”, vertelt Prins.

Ook heeft de Stok een lening gekregen van het Stimuleringsfonds Volkshuisvesting Nederlandse Gemeenten. “Dat is een soort vervangende hypotheek, die we via de gemeente krijgen, met een vriendelijk rentepercentage en meer welwillendheid dan bij een bank.”

Prins hoopt dat de restauratie van de Koornbeurs in het voorjaar of anders in het najaar van 2005 kan beginnen. “Dat is mede afhankelijk van het weer.” De gevels moeten worden schoongemaakt, scheuren in de gevels moeten worden gedicht, de kozijnen en de ramen worden onder handen genomen en de lijsten en trappen moeten worden verbeterd. Ook de karakteristieke beeldbouwwerken worden gerepareerd. Die zijn nu geërodeerd door duivenpoep.

De restauratie van de buitenkant zal ongeveer drie maanden in beslag nemen. Nadat het exterieur klaar is, volgt op de wat langere termijn het interieur. Aan de zolder en de kelder moet volgens Prins ook nog het nodige gebeuren.