Cola, koffie, M&M’s, een pak koekjes en héél veel pakken spaghetti van Grand’ Italia. Daarmee zijn de tafels tussen collegezaal A en B in het gebouw van civiele techniek deze woensdagochtend al om half tien bedekt.
Delen
br />
Het is de vijfde keer dat de spaghettibruggenbouwwedstrijd wordt gehouden. Net als vorig jaar zijn er de studentenwedstrijden ‘bouw met een team van vier in drie uur een constructie van spaghetti en lijm’ en ‘bouw vooraf aan de wedstrijddag een brug met een overspanning van honderd centimeter’. Maar in het kader van het lustrum heeft prof.ir. Leo Wagemans van algemene constructieleer (CiTG) ook ingenieursbureaus uitgedaagd om vandaag met een spaghettibrug te komen met een overspanning van honderd centimeter. Deze ingenieursbureaus bouwen niet alleen tegen elkaar, maar hun spaghettibruggen zullen ook met die van de studenten worden vergeleken.
“Dat wordt een aardige uitdaging voor de vijf ingenieursbureaus die meedoen”, zegt Wagemans, die overigens verwacht dat de studenten zullen winnen. “Er zijn studententeams die eerder mee hebben gedaan met deze wedstrijd. Zij hebben meer ervaring met bouwen en hebben al wat techniek en strategie afgekeken.”
Maar wat is nu de kick van bouwen met spaghetti? Wagemans: “Het is een onverwacht materiaal. Je eet het en toch kun je ermee bouwen. Bovendien is het niet te sterk. Spaghetti is bros, het breekt zo als je niet oppast. Er komt dus een zekere handigheid bij kijken wil je een mooie constructie bouwen.”
Wagemans is de initiator van de jaarlijkse spaghettibrugbouwwedstrijden, die hij op zijn beurt weer oppikte uit Canada, waar de jaarlijkse wereldkampioenschappen worden gehouden. Hij ging thuis knutselen en raakte enthousiast. Net als de studenten aan wie hij college gaf.
Maar bruggen van spaghetti bouwen is niet alleen maar leuk. “Tijdens de wedstrijd worden de kennis van en inzicht in mechanica en vormgeving gecombineerd met de moeilijkheid van het maken. Studenten moeten problemen tackelen die ontstaan tijdens het bouwen. Dat leren ze vandaag met hun vingertjes”, zegt de hoogleraar constructieleer.
Nadat ’s middags de bruggen zijn getest, winnen Eelco de Groot, student bouwkunde aan de Haagse Hogeschool, en Bastiaan Nader (luchtvaart- en ruimtevaarttechniek) de hoofdprijs: een reis naar de wereldkampioenschappen spaghettibruggen bouwen in Canada. Hun brug van spaghetti is 901 gram en kan 91,6 keer zijn eigen gewicht houden. Nader won overigens vorig jaar ook al de reis naar Canada.
De schoonheidsprijs . een reis naar een architectonische Europese stad naar keuze – gaat naar Olivier de Bruijn (L&R) en Tomas Pasma (industrieel ontwerpen).
Van de ingenieursbureaus gaat Holland Railconsult er met de eerste prijs vandoor. Zijn brug van 651 gram kan 95,1 keer zijn eigen gewicht dragen en verslaat daarmee het beste studententeam.
Ingrid Leeuwangh
Cola, koffie, M&M’s, een pak koekjes en héél veel pakken spaghetti van Grand’ Italia. Daarmee zijn de tafels tussen collegezaal A en B in het gebouw van civiele techniek deze woensdagochtend al om half tien bedekt.
Het is de vijfde keer dat de spaghettibruggenbouwwedstrijd wordt gehouden. Net als vorig jaar zijn er de studentenwedstrijden ‘bouw met een team van vier in drie uur een constructie van spaghetti en lijm’ en ‘bouw vooraf aan de wedstrijddag een brug met een overspanning van honderd centimeter’. Maar in het kader van het lustrum heeft prof.ir. Leo Wagemans van algemene constructieleer (CiTG) ook ingenieursbureaus uitgedaagd om vandaag met een spaghettibrug te komen met een overspanning van honderd centimeter. Deze ingenieursbureaus bouwen niet alleen tegen elkaar, maar hun spaghettibruggen zullen ook met die van de studenten worden vergeleken.
“Dat wordt een aardige uitdaging voor de vijf ingenieursbureaus die meedoen”, zegt Wagemans, die overigens verwacht dat de studenten zullen winnen. “Er zijn studententeams die eerder mee hebben gedaan met deze wedstrijd. Zij hebben meer ervaring met bouwen en hebben al wat techniek en strategie afgekeken.”
Maar wat is nu de kick van bouwen met spaghetti? Wagemans: “Het is een onverwacht materiaal. Je eet het en toch kun je ermee bouwen. Bovendien is het niet te sterk. Spaghetti is bros, het breekt zo als je niet oppast. Er komt dus een zekere handigheid bij kijken wil je een mooie constructie bouwen.”
Wagemans is de initiator van de jaarlijkse spaghettibrugbouwwedstrijden, die hij op zijn beurt weer oppikte uit Canada, waar de jaarlijkse wereldkampioenschappen worden gehouden. Hij ging thuis knutselen en raakte enthousiast. Net als de studenten aan wie hij college gaf.
Maar bruggen van spaghetti bouwen is niet alleen maar leuk. “Tijdens de wedstrijd worden de kennis van en inzicht in mechanica en vormgeving gecombineerd met de moeilijkheid van het maken. Studenten moeten problemen tackelen die ontstaan tijdens het bouwen. Dat leren ze vandaag met hun vingertjes”, zegt de hoogleraar constructieleer.
Nadat ’s middags de bruggen zijn getest, winnen Eelco de Groot, student bouwkunde aan de Haagse Hogeschool, en Bastiaan Nader (luchtvaart- en ruimtevaarttechniek) de hoofdprijs: een reis naar de wereldkampioenschappen spaghettibruggen bouwen in Canada. Hun brug van spaghetti is 901 gram en kan 91,6 keer zijn eigen gewicht houden. Nader won overigens vorig jaar ook al de reis naar Canada.
De schoonheidsprijs . een reis naar een architectonische Europese stad naar keuze – gaat naar Olivier de Bruijn (L&R) en Tomas Pasma (industrieel ontwerpen).
Van de ingenieursbureaus gaat Holland Railconsult er met de eerste prijs vandoor. Zijn brug van 651 gram kan 95,1 keer zijn eigen gewicht dragen en verslaat daarmee het beste studententeam.
Ingrid Leeuwangh
Comments are closed.