Afgelopen maand hebben zeven pas gepromoveerde Delftenaren de felbegeerde twee ton Veni-subsidie gekregen, om drie jaar zelfstandig onderzoek te financieren.
Delen
Hoogste scoorder is de Universiteit Utrecht, die achttien van de 84 Veni’s binnenhaalde. Ook Leiden zat met elf Veni’s traditioneel aan de hoge kant. Vergeleken met de andere TU’s doet Delft het niet slecht. Alleen Eindhoven wist een Veni te bemachtigen. De Delftse jaarlijkse score ligt gemiddeld rond de zes Veni’s.
De Veni-subsidie is bedoeld als aanmoediging voor meestal nog jonge onderzoekers om hun wetenschappelijke ideeën vorm te geven. De Vidi- en Vici-subsidies die NWO later dit jaar uitkeert zijn voor de gevorderdencategorie.
De enige prijswinnende Delftse vrouw dit jaar is dr.ir Mirjam Snellen van de sectie mathematische geodesie. Zij ontwikkelt een wiskundig model waarmee de samenstelling van de zeebodem bepaald kan worden met behulp van geluidsgolven vanaf een schip. Zo kun je al varend meten of de zeebodem uit zand, grind of iets anders bestaat.
“Met de Veni-subsidie kan ik nu fulltime met dit onderzoek bezig zijn”, zegt Snellen. “Je bent niet meer afhankelijk van projectfinanciering waarbij je je onderzoek in stukjes moet opdelen.”
De overige Veni’s van dit jaar vallen voornamelijk in de categorieën informatica, modellering, materiaalkunde of een combinatie daarvan. Zo krijgt computer engineer Zaia Al-Ars zijn premie om met een op computersimulaties getest geheugenmodel defecten op te sporen in het geheugen van een computersysteem.
Ook Ferdinana Grozema van Delft Chemtech werkt met computersimulaties, maar dan op fysisch-chemisch terrein. Hij test met simulaties hoe moleculen in organische geleiders zichzelf in het materiaal rangschikken op basis van de fysische eigenschappen van deze moleculen en hun onderlinge interactie.
Materiaalkundige dr. Joris Dik gaat het geld gebruiken voor onderzoek aan pigmentverkleuring aan schilderijen van negentiende-eeuwse en twintigste-eeuwse meesters. Dik deed afgelopen zomer al onderzoek voor veilinghuis Sotheby’s om een Vermeer voor veiling op echtheid te controleren.
Chemicus dr.ir Ruud van Ommen uit de katalysegroep van prof.dr. Jacob Moulijn richt zich ook op chemisch materiaalgedrag. Hij zoekt naar poeders die een reactie tussen gassen in een wervelbedreactor kunnen versnellen.
Op miniatuurschaal werkt dr. Kofi Makinwa, die in de basiseenheid elektronische instrumentatie onderzoek gaat doen naar de verdere verkleining van elektronische systemen op chips. Op nanoschaal zal dr. Nebosja Nenadovic kijken hoe de negatieve gevolgen van geminiaturiseerde elektronische circuits op chips bestreden kunnen worden. De toekomstige chips met nanocircuits zullen namelijk veel energie verbruiken en veel warmte ontwikkelen waarbij ze toch een lange levensduur moeten houden.
De zeven Veni’s kunnen met het geld drie jaar onderzoek doen. Het Veni-geld is overigens niet alleen een overheidscadeautje. Zelf moeten universiteiten namelijk een derde van de totale premie (in Delft 1,4 miljoen euro) bijleggen, omdat NWO niet het volledige onderzoek financiert.
Hoogste scoorder is de Universiteit Utrecht, die achttien van de 84 Veni’s binnenhaalde. Ook Leiden zat met elf Veni’s traditioneel aan de hoge kant. Vergeleken met de andere TU’s doet Delft het niet slecht. Alleen Eindhoven wist een Veni te bemachtigen. De Delftse jaarlijkse score ligt gemiddeld rond de zes Veni’s.
De Veni-subsidie is bedoeld als aanmoediging voor meestal nog jonge onderzoekers om hun wetenschappelijke ideeën vorm te geven. De Vidi- en Vici-subsidies die NWO later dit jaar uitkeert zijn voor de gevorderdencategorie.
De enige prijswinnende Delftse vrouw dit jaar is dr.ir Mirjam Snellen van de sectie mathematische geodesie. Zij ontwikkelt een wiskundig model waarmee de samenstelling van de zeebodem bepaald kan worden met behulp van geluidsgolven vanaf een schip. Zo kun je al varend meten of de zeebodem uit zand, grind of iets anders bestaat.
“Met de Veni-subsidie kan ik nu fulltime met dit onderzoek bezig zijn”, zegt Snellen. “Je bent niet meer afhankelijk van projectfinanciering waarbij je je onderzoek in stukjes moet opdelen.”
De overige Veni’s van dit jaar vallen voornamelijk in de categorieën informatica, modellering, materiaalkunde of een combinatie daarvan. Zo krijgt computer engineer Zaia Al-Ars zijn premie om met een op computersimulaties getest geheugenmodel defecten op te sporen in het geheugen van een computersysteem.
Ook Ferdinana Grozema van Delft Chemtech werkt met computersimulaties, maar dan op fysisch-chemisch terrein. Hij test met simulaties hoe moleculen in organische geleiders zichzelf in het materiaal rangschikken op basis van de fysische eigenschappen van deze moleculen en hun onderlinge interactie.
Materiaalkundige dr. Joris Dik gaat het geld gebruiken voor onderzoek aan pigmentverkleuring aan schilderijen van negentiende-eeuwse en twintigste-eeuwse meesters. Dik deed afgelopen zomer al onderzoek voor veilinghuis Sotheby’s om een Vermeer voor veiling op echtheid te controleren.
Chemicus dr.ir Ruud van Ommen uit de katalysegroep van prof.dr. Jacob Moulijn richt zich ook op chemisch materiaalgedrag. Hij zoekt naar poeders die een reactie tussen gassen in een wervelbedreactor kunnen versnellen.
Op miniatuurschaal werkt dr. Kofi Makinwa, die in de basiseenheid elektronische instrumentatie onderzoek gaat doen naar de verdere verkleining van elektronische systemen op chips. Op nanoschaal zal dr. Nebosja Nenadovic kijken hoe de negatieve gevolgen van geminiaturiseerde elektronische circuits op chips bestreden kunnen worden. De toekomstige chips met nanocircuits zullen namelijk veel energie verbruiken en veel warmte ontwikkelen waarbij ze toch een lange levensduur moeten houden.
De zeven Veni’s kunnen met het geld drie jaar onderzoek doen. Het Veni-geld is overigens niet alleen een overheidscadeautje. Zelf moeten universiteiten namelijk een derde van de totale premie (in Delft 1,4 miljoen euro) bijleggen, omdat NWO niet het volledige onderzoek financiert.
Comments are closed.