Anti-stress

r. Paul Hekkert, dr. David Keyson MSc, dr.ir. Caroline Hummels

Faculteit: Industrieel Ontwerpen

Voortgang: Bijna halverwege

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

“Mijn hele bureau ligt vol met stressballen. Een stressbal is een raar ding: je wordt er ontspannen van als je erin knijpt, maar eigenlijk hebben we geen idee hoe dat komt. Doordat je erin knijpt en weerstand ondervindt, door de vorm? Gek genoeg is daar nog nooit onderzoek naar gedaan. Hoe zou een product moeten reageren om mensen die gespannen zijn, tot rust te laten komen? Dat onderzoek ik.

Mijn promotieonderzoek maakt deel uit van een groot project waaraan meerdere faculteiten, universiteiten en bedrijven meedoen. We onderzoeken hoe we op een intelligente manier op de omgeving kunnen inspelen, zodat de mens zich, hopelijk, beter voelt. Minder gestrest, in mijn geval door een ontspanningsproduct dat ik ontwikkel.

Tijdens het eerste deel van mijn onderzoek probeer ik een algemeen kenmerk van gestreste mensen te vinden. Wat hebben gestreste mensen met elkaar gemeen? Toen mijn begeleider een lastige vraag kreeg tijdens een discussie, greep hij meteen naar een object op tafel, en begon eraan te wriemelen. Mijn collega’s begonnen meteen te lachen. “Kijk maar uit, Miguel zit u nu al te observeren”, riepen ze in koor. Hij liet van schrik meteen het ding uit zijn handen vallen.

Op dit moment ben ik bezig met een onderzoek waarbij ik mensen lastige puzzels laat oplossen in een onderling duel. Daarbij mogen ze flink gespannen worden. Meer zeg ik er niet over, anders valt het onderzoek in duigen. Met alle data die ik daarbij verzamel, probeer ik dus de ‘stressfactor’ te achterhalen.

Het product dat ik ga ontwikkelen, speelt daarop in. Het maakt je bewust van je eigen gestres. Nee, dan gaat er geen alarm af, stel je voor. Dan raak je nog meer gespannen, en dat is juist niet de bedoeling. Want het product dat ik binnen vier jaar onderzoek hoop te ontwerpen, moet er juist voor zorgen dat je ontspant. Daarom heb ik ook een vragenlijst opgesteld: hoe ziet uw ideale ontspanningsproduct eruit? Hoe is de vorm, kleur, geur, temperatuur of de elasticiteit, moet je erin knijpen, of juist eraan draaien. Alle theorie die daarover is, vertaal ik naar de vragenlijsten. Met de antwoorden ga ik uiteindelijk het object bouwen. Hoe het eruit komt te zien, maakt eigenlijk niet uit. Het kan een speciale mobiele telefoon worden die je helpt te ontspannen, maar ook een sleutelhanger. Het gaat om de functie.

Ik heb er zelf gelukkig ook nog wat aan tijdens de verdediging van mijn promotieonderzoek. Weliswaar kan iedereen dan zien dat ik zenuwachtig ben, maar het voorwerp dat ik dan heb ontwikkeld zal het ook nog eens aangeven. Een voordeel: ik zal meteen ontspannen door mijn eigen product. En dat is handig, of niet soms?” (MZ)

Naam: ir.Miguel Bruns Alonso

Leeftijd: 28 jaar

Promotieonderzoek: Affective tangible interaction towards reducing stress

Promotiebegeleiders: Prof.dr. Paul Hekkert, dr. David Keyson MSc, dr.ir. Caroline Hummels

Faculteit: Industrieel Ontwerpen

Voortgang: Bijna halverwege

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

“Mijn hele bureau ligt vol met stressballen. Een stressbal is een raar ding: je wordt er ontspannen van als je erin knijpt, maar eigenlijk hebben we geen idee hoe dat komt. Doordat je erin knijpt en weerstand ondervindt, door de vorm? Gek genoeg is daar nog nooit onderzoek naar gedaan. Hoe zou een product moeten reageren om mensen die gespannen zijn, tot rust te laten komen? Dat onderzoek ik.

Mijn promotieonderzoek maakt deel uit van een groot project waaraan meerdere faculteiten, universiteiten en bedrijven meedoen. We onderzoeken hoe we op een intelligente manier op de omgeving kunnen inspelen, zodat de mens zich, hopelijk, beter voelt. Minder gestrest, in mijn geval door een ontspanningsproduct dat ik ontwikkel.

Tijdens het eerste deel van mijn onderzoek probeer ik een algemeen kenmerk van gestreste mensen te vinden. Wat hebben gestreste mensen met elkaar gemeen? Toen mijn begeleider een lastige vraag kreeg tijdens een discussie, greep hij meteen naar een object op tafel, en begon eraan te wriemelen. Mijn collega’s begonnen meteen te lachen. “Kijk maar uit, Miguel zit u nu al te observeren”, riepen ze in koor. Hij liet van schrik meteen het ding uit zijn handen vallen.

Op dit moment ben ik bezig met een onderzoek waarbij ik mensen lastige puzzels laat oplossen in een onderling duel. Daarbij mogen ze flink gespannen worden. Meer zeg ik er niet over, anders valt het onderzoek in duigen. Met alle data die ik daarbij verzamel, probeer ik dus de ‘stressfactor’ te achterhalen.

Het product dat ik ga ontwikkelen, speelt daarop in. Het maakt je bewust van je eigen gestres. Nee, dan gaat er geen alarm af, stel je voor. Dan raak je nog meer gespannen, en dat is juist niet de bedoeling. Want het product dat ik binnen vier jaar onderzoek hoop te ontwerpen, moet er juist voor zorgen dat je ontspant. Daarom heb ik ook een vragenlijst opgesteld: hoe ziet uw ideale ontspanningsproduct eruit? Hoe is de vorm, kleur, geur, temperatuur of de elasticiteit, moet je erin knijpen, of juist eraan draaien. Alle theorie die daarover is, vertaal ik naar de vragenlijsten. Met de antwoorden ga ik uiteindelijk het object bouwen. Hoe het eruit komt te zien, maakt eigenlijk niet uit. Het kan een speciale mobiele telefoon worden die je helpt te ontspannen, maar ook een sleutelhanger. Het gaat om de functie.

Ik heb er zelf gelukkig ook nog wat aan tijdens de verdediging van mijn promotieonderzoek. Weliswaar kan iedereen dan zien dat ik zenuwachtig ben, maar het voorwerp dat ik dan heb ontwikkeld zal het ook nog eens aangeven. Een voordeel: ik zal meteen ontspannen door mijn eigen product. En dat is handig, of niet soms?” (MZ)