‘Er is te lang aangemodderd’

Hoe is de sfeer?
“Binnen de afdeling bouw is een aantal mensen verontwaardigd. Een sectieleider heeft in een brief aan de odc en decaan Louis de Quelerij geschreven dat getallen niet kloppen. Er zijn onduidelijkheden. Zo is er een tabel gemaakt van functies in de huidige en de nieuwe situatie. Je kunt daar mensen uit herleiden. Er blijken foutjes in de berekening van de huidige situatie te zitten. Verder zegt een aantal collega’s: ‘het zal wel weer’. Er is al zo vaak een reorganisatie aangekondigd waarna uiteindelijk iedereen weer doorging. Dat zal nu niet het geval zijn, maar het is een manier van overleven.”

Wat vinden jullie van de bezuinigingen?
“Er zijn twee plannen: een ombuigingsplan dat de hele faculteit behelst en een reorganisatie bij de afdeling bouw. Wij zien liever een reorganisatie van de hele faculteit. Dat betekent dat ook andere mensen dan die van bouw onder het sociaal plan vallen.“

Wat vinden jullie van de reorganisatie?
“Het was duidelijk dat er iets moest gebeuren. Er is te lang aangemodderd. We zijn het niet eens met de financiële basis en adviseren de ondernemingsraad daar een extern onderzoek naar te laten doen. Bestuursvoorzitter Dirk Jan van den Berg heeft dat tot nu toe afgewimpeld. Wij hebben het idee dat de reorganisatie is gebaseerd op bijna toevallige keuzes. We zien er niet zo veel visie achter. De tweede fase van de reorganisatie zou zijn – als mensen eenmaal herplaatst zijn – dat secties opnieuw worden samengevoegd. Wij vinden dat dit andersom moet. Waar wil je naar toe? Hoe ga je dat invullen?”

Waarom willen jullie een extern onderzoek?
“Wij hebben ons altijd afgevraagd hoe het zo ver heeft kunnen komen. Je zag dat de afdeling bouw – de grootste afdeling – steeds dieper in de rode cijfers raakte en dat er niets aan gedaan werd. Als we dit vijf jaar geleden begonnen waren, had de ombuiging veel geleidelijker plaats kunnen vinden en zonder gedwongen ontslagen. Dus: hoe zit het met de managementbeslissingen? Ook vertrouwen we de getallen niet. De decaan heeft verschillende presentaties gegeven met verschillende getallen. Acht miljoen euro ombuiging werd opeens 9,5 miljoen. We zagen een tabel met daarin inkomsten die gelijk blijven en voorspelbare uitgaven als huur, energie en salarissen. Dan zie je het uiteindelijk vreselijk in het rood gaan, terwijl je ook kunt zeggen: we gaan ombuigen door de inkomsten te verhogen. Dat had vier, vijf jaar geleden moeten gebeuren. De decaan heeft dat een aantal keren aangegeven bij bouw, maar die heeft daar naar ons gevoel niets aan gedaan.”

Had hij door moeten pakken?
“Misschien wel.”

Waarom heeft bouw er niets aan gedaan?
“Dat wil ik niet in Delta hebben, maar in ieder geval verandert er weinig. Als je je inkomen vanuit de overheid ziet verminderen, dan probeer je dat via de derde geldstroom aan te vullen. Daarvoor moet je de boer op en dat is te weinig gebeurd.“

Hoe ernstig zijn de gevolgen voor civiel?
“De faculteit overleeft het wel. De ondersteuning wordt een stuk minder en we maken ons zorgen over de veiligheid. Mensen werken met hydraulische apparaten en opstellingen met hoge druk, dat kun je niet door studenten of aio’s laten doen. Het ‘last-in-first-out’ principe kun je niet toepassen bij wetenschappelijk personeel dat een eigen specialisme heeft. Je moet kijken naar wat de Nederlandse samenleving de komende jaren nodig heeft. Visie.”

In een hip uitziende kleedkamer van De Doelen in Rotterdam staat Robert Pronk zijn overhemd te strijken. Hij bereidt zich voor op een benefietconcert voor de trio-indianen in Suriname. Om hem heen hangen, ginnegappen en stuiteren de bandleden van Sabrina Starke. Naast hem staat Starke zelf. Ze is een oase van rust. Dat een cameraman van RTV Rijnmond al hun bewegingen volgt, lijkt Pronk en Starke niet te deren.
Nog maar vier maanden geleden sloot Sabrina Starke zich aan bij Blue Note, het label waar ook Nina Simone en Norah Jones voor tekenden. Sindsdien verandert Pronks leven in sneltreinvaart. Samen met Starke trad hij op in grote zalen als Paradiso en het Tilburgse jongerencentrum 013. Journalisten staan letterlijk in de rij om met de muzikale belofte te praten. Ook in Rotterdam zwermt de media om Sabrina Starke heen. Terwijl Starke geroutineerd interviews geeft, hebben de bandleden de grootste lol. Ze stoeien, draaien muziek en becommentariëren elkaars kleding.
Tot vlak voor ze het podium opmoeten, maakt Pronk geintjes met de drummer, maar als ze de grote zaal instappen is de zevenkoppige band onmiddellijk zeer professioneel. Energiek spelen ze een strakke set, die enthousiast wordt ontvangen door het publiek. Naderhand barst het kippenhok opnieuw los. Pronk: “Optreden bestaat voor een groot deel uit wachten. Je doet een soundcheck en uren later treed je op. We zijn dus veel op elkaar aangewezen en hebben gelukkig een hoop plezier samen.”
Ook op muzikaal vlak liggen de bandleden elkaar. “Sabrina is de basis van de band, ik ben muzikaal leider. Samen hebben we de sound ontwikkeld, dat op een hoger niveau wordt getrokken door het talent van alle bandleden. Mede door iedereens motivatie en inzet zijn we nu zelfs genomineerd voor een Edison award!” glundert Pronk.
In de muziekwereld is Sabrina Starke inmiddels een bekende naam, maar op de TU Delft is Pronk een anonieme student. Hij wordt nog niet herkend door medestudenten en zijn studievrienden gedragen zich hetzelfde tegen hem als vroeger. Dankzij de discipline die hij heeft opgedaan als judoka (Pronk schopte het tot de nationale jeugdselectie) is hij vrijwel dagelijks op de universiteit te vinden. Hoewel hij zelf baalt dat hij minder snel kan studeren door het succes van de band, is zijn docent science communication Caroline Wehrmann erg trots op hem. “Robert heeft een bijzonder talent”, vindt ze. Dat hij daardoor soms moet schuiven met deadlines ziet ze daarom door de vingers.
Op de vraag wat hij wil bereiken met Sabrina Starke, heeft Pronk niet direct een antwoord. “Het gaat me in eerste instantie om de drive”, verklaart hij na een tijdje. “Ik wil graag muziek maken. Het is geweldig om met deze band te spelen en omringd te zijn met dit talent. Daar genieten we allemaal van. Uiteraard wil ik graag dat Sabrina Starke tot de gevestigde orde gaat behoren, maar het belangrijkste is volgens mij om dicht bij onszelf te blijven. Ik ben liever een John Mayer, die zichzelf is gebleven onder alle belangstelling, dan een voorgeprogrammeerde hitmachine.”

Op zaterdag 28 maart treedt Sabrina Starke op in Speakers.